CHAPTER 6

4 2 0
                                        

COFFEE SHOP



After that insident, agad akong nagbook ng flight. I had a heart to heart talk with my bestfriend and ask him pasensiya na kasi hindi ako nakaattend ng kasal niya, nagdahilan akong nadelayed yung flight ko. Despite of the most unbreakable moment of my life, masakit. Masakit na masakit. Inaamin ko nasasaktan ako.
I never expected that it will turn out this way.

I was roaming here sa mall ng may mabangga ako "I'm sorr----" my words left hanging when I saw the person I banged with.

"Hi, Long time no see!" Nakangiti niyang sabi, napaduko ako ng ulo just to see her hand, her engagement and wedding ring on her finger. Napangiti ako ng mapait saka nag-angat ng tingin.

"Yeah, long time no see!" Tumatango kong sabi "are you busy?" Saglit siyang natigilan saka sumagot.

"Nope" emphasizing the P, "Kakatapos ko lang mamili ng ibang kakailanganin ko para sa honeym----" natigilan siya at nag-iwas ng tingin sakin. She seems so happy that's what I can see.

To get rid the awkward moment I invited her  for a coffee. After we made an order we chose a seat kung saan medyo tahimik at komportable.

"So how have you been?" Pangbubukas niya.

"I guess, I am fine?" I answered looking straight  to her eyes. Medyo nagulat pa siya. Pilit siyang ngumiti at tumikhim.

"A-Ah, I b-bet that wasn't a s-statement, but a q-question?" Utal niyang tanong.

"I guess?, I am not sure either if I am okay?" Natatawa kong sabi, can't hide the sound of bitterness.

"Why?" Kunot-noong tanong niya, nagtataka, naguguluhan.

Tinitigan ko siya, ang mukha niya, ang daming nagbago, mas lalo siyang gumanda. Mas lalong nagdepina ang hubog ng kaniyang itsura. Nakakatawa lang na kaharap ko ang babaeng sinaktan ko na ngayon ay walang kaalam-alam na nasasaktan ako ng dahil sakaniya.

Nakita ko kung paano siya nailang sa titig ko, kaya umiwas ako ng tingin. Saka tumingin sa labas kung saan may mangilan-ngilang taong dumaraan.

"Why?" Muling ulit niya.

"I guess, I'm too late!" Mahina kong sabi, sapat na para marinig niya. Mapait akong ngumiti habang nararamdamn ko ang luhang akala ko nailuha ko na lahat nung araw na iyon.
Dahan-dahan akong lumingon sakaniya just to get shocked. "Too late to get you back!"

PLEASE, WAIT FOR ME! (UNDER REVISION)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ