KABANATA XXXIV

Depuis le début
                                    

"That's it?"
Tanging nasabi ko para inisin siya

At mukha naman epekto dahil kulang nalang ay sumigaw siya dahil sa pagiging iritable.

Tinawanan ko naman siya dahil sa reaksyon na namuo sa mukha niya.

"You think susuko ako"
Aniya

"And you think hindi kita lalabanan,wake up Morrie I just want you to know na wala kang aagawin at wala kang maaagaw dahil hindi ko hahayaan na mangyari iyon. You're just wasting your time para angkinin ang pagmamay ari na ng iba. Why don't you just accept the fact na akin siya at never magiging sayo. I pity you for being like that"
Matapang kong sabi sa kaniya

Pero akala kong matatauhan siya pero hindi pala.

Mabilis niyang naiangat ang kamay niya para sampalin ako pero agad ko itong naharangan.

Mabuti at alerto ako sa ganitong eksena ng mga ahas na gustong umagaw kay Eric.

Not the first time na humarap sa ahas.

"How dare you Angelina,bitawan mo ang kamay ko"
Galit niyang sabi at parang nagdidikdikan na ang kaniyang mga ngipin sa inis.

She looks insane.

Agad kong binitawan ang kamay niya at minasahe pa niya ang pulsuhan bago muling magsalita.

"Tandaan mong nagkamali ka ng kinalaban. This is the very last time na wawarningan kita na layuan mo si Eric dahil kung hindi baka sa huli pagsisihan mo na minahal mo pa siya."

Akmang tatalikod na siya ng umimik ako na kinatigil niya.

"Insane"
Madiin kong sabi

"What did you just say"
Nanliit ang mata niyang tiningnan muli ako

I crossed my arm bago ko inulit ang sinabi ko.

"INSANE. CLEAR"
Sarkastiko kong sabi at tumawa ng malakas.

Para naman talaga siyang baliw na nakikipag talo sa akin sa walang kwentang bagay.

"You don't know me bitch,insane? Ako ba o ikaw? Sino ba ang baliw kay Eric kahit na nag hiwalay na habol ka pa din"
Mayabang pa rin niyang sabi

Hanga na talaga ako sa babaeng ito saan kaya siya nakakahugot ng yabang.

"Blah blah shonga ba ako para sabihan ang sarili ko na baliw at kung wala ka ng sasabihin pwede bang lumayas kana sa harapan ko"
Medyo bastos ko ng sagot.

Sino ba naman kasi ang hindi mambabastos sa taong bastos. Not my thing pero kung nababastos na ako walang urungan at talagang patol kung patol.

"Ito lang tandaan mo Angelina akin siya at sisiguraduhin ko na mapapasakin siya."
Taas noo niyang sabi

"I bet hindi mo magagawa,bye dear"
Mataray kong sabi at ako na ang unang tumalikod pa para hindi na siya makasagot.

Damog na lumabas siya ng pintuan at naiwan akong ewan.

Mykirot sa puso ko at takot.

Takot na baka magkagulo ulit kami ni Eric.

Bakit ba kasi ang gwapo ng mapapang asawa ko.

Mga kalahating oras pa ang tinagal ko sa DR bago siya dumating.

"Hello Love,sorry ngayon lang ako"
Paglambing pa niya at yumakap sa gawing likod ko

Kumalma naman ang puso kong kanina ay sobrang kaba. I feel safe now.

"Okay lang Love,ano tapos kana?"

"Yes,Love di mo sinabi na mapunta ka dito buti sinabi ni Carlo sakin na nandito ka sobrang miss kita"
Nakanguso pa niyang sabi

Naku mukhang iba ang mood ng love ko ngayon parang mybalak.

"Love sorry na,gusto ko lang isurprise ka at tsaka ipagluto sobra din kitang miss"
Paglalambing ko at agad na ninakawan siya ng halik

Okay lang naman na maglandian kami dito kasi wala namang tao.

"Hmmm love ha wag dito"
Pilyong ngiti ang binigay niya sa akin kaya naman hinampas ko siya sa braso.

"Aray naman Love"
Pagrereklamo niya

Minsan talaga iba ang ikot ng isip ng lalaking ito,apaka din e!

"Tayo na nga"
Pag aaya ko sa kaniya

Pupuntahan pa kasi namin si Yang dahil makikisama daw siya sa lunch namin ni Eric ang isa namang yun lagi nalang asa. Kung hindi ko yun kakilala iisipin ko mahirap siya na sosyal lang manamit.

Imagine apakayaman pero kuripot din.

Inaayos ko na ang gamit niya na bagong dala dito para makaalis na kami. Nang lumapit siya sa tabi ko at hinapit ang bewang ko.

"Saan tayo mapunta Love?"
Pabulong pa niyang sabi sakin na ngiting ngiti

Parang ewan din talaga ito si Eric iba na naman ang nasa isip.

"Magtigil ka Eric,bilisin mo ng kunin ang mga gamit at pupuntahan a natin si Yang sa office doon tayo makain"
Pagtataray ko pa sa kaniya at inabot na ang mga bag na may lamang gamit niya.

Seryoso para siyang galing sa show out of town sa sobrang daming dala.

"Oo na po kala ko naman"
Pagmamaktol pa niya at agad na kinuha ang mga bag.

Napatawa nalang ako at nagpatiuna ng lumabas ng DR.

"Love"
Sigaw pa niya

Nilingon ko naman siya at nag inarte lang pala

Agad na lumapit siya sakin at hinawakan ang kamay ko.

Ang arte!

Usto holding hands!

Usto niyo yun?

"Sus ang arte naman"
Sabi ko at nagpatuloy na sa paglalakad

Makarating kami sa office ni Yang ay nadatnan namin si Mark at Yang na nag uusap.

"Knock knock"
Pagkatok pa ng medyo baliw kong kasama

Baliw talaga ito

Baliw sakin.

Enebe ba self masyadong harot!

"kailangan talaga my tunog pa Eric"
Pambabara ko pa

"naku mabuti naman at nandito na kayo kanina pa kaming gutom"
Pagrereklamo naman ni Mark

"Aba aba at sinong mysabi na kasama ka sa foods na dala ko"
Pagtataray ko pa sa kaniya habang hawak pa rin ang bag na naglalaman ng pagkain

Okay naman talaga na kasama siya kasi madami dami din ito niloloko ko lang pero parang wala lang

"Grabe ka naman Gel magkaibigan tayo wag kang ganyan,kumain na tayo"
Masaya pa niyang sabi

Nakuuu ito talaganag magjowang ito napaka kuripot din talaga yayaman pero hindi makagastos.

Pagdating talaga sa pagkain bida ang dalawang ito.

"Oo na,maghain na kayo bago pa magbago isip ko"
Pagbibiro ko pa at iniabot na kay Mark ang pagkain

Daming chikahan daming topic ang nabuo ewan ko ba pero parang hindi kami nagkikita kita kahit na magkasama naman kami sa bahay ni Yang at magkausap kami ni Eric sa cellphone lagi.

Ang saya lang ng ganito.

Masaya kami.

Kumpleto kami.

Vote and comment. 💚

PERPETUITY Où les histoires vivent. Découvrez maintenant