Mo Dao Zu Shi extra chapters and extension parts

Taiwan extra part-2 (ထိုင္ဝမ္အခ်ပ္ပိုအပိုင္း - ၂)

လန္ဝမ့္က်ီးဟာထိုင္ရာမွထကာ ဧကရာဇ္အျပံဳး ေသရည္ကို ေဝ့ဝူရွန္႔လက္လွမ္းမွီရာတြင္ထားေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္စားေရးစားပြဲတြင္ထိုင္ကာ "ဟုတ္တယ္" ဟုေျဖလိုက္၏။

ေဝ့ဝူရွန္႔ဟာသူ၏လက္တစ္ကမ္းအကြာရွိစာၾကည့္စားပြဲတြင္ထိုင္ေနေသာလန္ဝမ့္က်ီး၏ ေမးေစ့ကိုညင္သာစြာပြတ္သပ္လိုက္၏။ လန္ဝမ့္က်ီးဟာ စာရြက္အထပ္လိုက္ကို ေကာက္ယူကာ တစ္ရြက္ခ်င္းဖတ္၍ မွတ္ခ်က္မ်ားေရးေန၏။
ေရထဲတြင္စိမ္ေနေသာ ေဝ့ဝူရွန္႔ဟာ ဧကရာဇ္အျပံဳး ေသရည္အိုးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး တစ္က်ိဳက္ေမာ့လိုက္ၿပီးေနာက္ "မင္းဘာေတြ ဖတ္ေနတာလဲ?"

"ညဥ့္အမဲလိုက္မွတ္တမ္းေတြ" လန္ဝမ့္က်ီးကေျဖသည္။

"ကေလးေတြ ေရထားတာလား?" ေဝ့ဝူရွန္႔ကေမးလိုက္သည္။ "ပံုမွန္ဆိုဒီလို အမွတ္ျခစ္ရတာမင္းအလုပ္မဟုတ္ဘူးမလား? မင္းဦးေလး အလုပ္ဟုတ္တယ္မလား?"

လန္ခ်ီရန္မွာ တျခားအေရးႀကီးေသာ အလုပ္တာဝန္မ်ားႏွင့္ မအားေသာေၾကာင့္ လန္ဝမ့္က်ီးအား အမွတ္ျခစ္ရန္တာဝန္ကို ေခတၱ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ဟန္တူသည္။ ေဝ့ဝူရွန္႔ဟာ လက္ဆန္႔ထုတ္လိုက္ၿပီး စာရြက္ႏွစ္ရြက္အားေကာက္ယူ၍ လွန္ၾကည့္ကာေျပာေလ၏ "မင္းဦးေလးဆိုရင္ စာႏွစ္ပိုဒ္အတြက္ မွတ္ခ်က္ကိုစကားလံုးတစ္ရာေလာက္ေရးတာ။ ၿပီးေတာ့အႏွစ္ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး စကားလံုးေထာင္ခ်ီၿပီးမွတ္ခ်က္ေတြေရးတာ။ အဲဒီလိုမွတ္ခ်က္အမ်ားႀကီးကို ဘယ္လိုအခ်ိန္ေပးၿပီးေရးလဲ ငါေတာ့စဥ္းစားလို႔မရဘူး။ မင္းမွတ္ခ်က္ေတြကေတာ္ေတာ္ တိုတယ္"

"တိုတယ္? မေကာင္းဘူးလား?" လန္ဝမ့္က်ီးကေမးသည္

"ေကာင္းပါတယ္! တိုတိုနဲ႔လိုရင္းေရာက္တယ္"

လန္ဝမ့္က်ီး၏မွတ္ခ်က္မ်ားမွာ တိုေတာင္းေသာ္လည္း ေပါ့ျပက္ျပက္ႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ ႐ိုးရွင္းေသာ စာတမ္းမ်ားကိုပင္ ေသေသခ်ာခ်ာ အေလးအနက္ထားကာ မွတ္ခ်က္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ စကားေျပာသည္ျဖစ္ေစ စာေရးသည္ျဖစ္ေစ လန္ဝမ့္က်ီး၏စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းမွာ တိုတိုႏွင့္ ထိထိမိမိရွိလွသည္။
ေဝ့ဝူရွန္႔မွာ ေရစည္ထဲတြင္ေခါင္းကိုျမဳပ္ေအာင္ ေရငုပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ျပန္တက္လာကာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆပ္ျပာကိုယူကာ ဆံႏြယ္မ်ားအားေလွ်ာ္ေနေလ၏။ အျခားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ စားပြဲေပၚရွိ မွတ္တမ္း စာရြက္တစ္ရြက္ကိုလွမ္းယူလိုက္သည္။ တခဏမွ် ဖတ္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ အသံထြက္ကာရယ္ေမာလိုက္၏ "ဒါကို ဘယ္သူေရးထားတာလဲ? အမွားေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဟဟဟဟဟဟဟားး ငါသိတယ္ အဲ့ဒါ က်င္းရီဆိုတာ။ မင္းသူ႔ကို အဆင့္ B ဘဲေပးထားတယ္။"