Sabah erkenden kalmıştım sanki dün hasta olan ben değildim hemen ınstagrama girmiştim ve en baştaki çağrının hikayesine bakmıştım
Günlerce konuşmaz, yazmaz aramaz, sormaz ; gelir bir merhaba der, yine o kazanır
GÜNAYDIN :)
Yazıyordu hikayesinde yine kaybetmiştim onu hemde yine benim olamadan gözlerim dolmuştu hızla evden çıktım kulaklıklarımı taktım ve beni huzura erdiricek biraz da olsun sakinleşmemi sağlıycak yere sahile doğru yürümeye başladım ilk derse girmesem de olurdu ve bana çağrıyı hatırlatan o şarkıyı açtım
Sinem güngör & Uğurlama
Canım hiç benim olmayan biri yüzünden yanıyordu o kimdi benim hayatımda neden bu kadar yandı ki canım param parça neden oldu kalbim ve o kız ona nasıl döndü canını bu denli yakan bir kıza nasıl döndün çağrı nasıl yaptın bunu kendine.
Güya bir derse girmiycektim ama şu an öğle arasına girmeye 10 dk vardı ve ben okula yeni gelmiştim sahil havası o kadar iyi gelmişti ki karşıdan gelen Aras ve Acar görmemle şaşırdım
" siz niye derste değilsiniz yavrumsular" dedim Acar gülerek yanıma gelik kolunu omzuna attı
" Bu gün maçımız vardı ya yavrumsu ordan geliyoruz" dedi ve Aras lafa girdi .
" Sormadan söyliyim tabiki de biz kazandık çiçemmm" dedi gülerek hafiften gülümsedim bu sefer Acar lafa atladı
" Cizciv sen niye dışardasın bu arada biraz solgun da gözüküyorsun " dedi bir çırpıda
"Rüzgarım size bişey sorucam ama kırmamak için yalan söylemek yok " dedim .
"Tabi çiçemmm sor " dedi Aras
"Şey acaba çağrı damla denen kıza gerim mi döndü " Aras tuhaf bir şekilde baktı bana .
" Onu nerden çıkardın civciv ya "dedi Acar da söze devam etti
"otursak mı artık maçta gol atmaktan yoruldum da " dedi
arasla biz ise göz devirmekle yetindik sonra da el mahkum oturduk .
" Eee Alen bu fikre nasıl kapıldın onu söyle bize " dedi
ben de telefonumu çıkartıp bu gün attığı durumu göstericektim tam ama o arada yeni durum attığını fark ettim duruma baktığımda bir kafede bir sürü kızla attığı duruma şokla baktım sorun şuydu ki bizim okulun kaşarımsı varlıkları da vardı.
sadece yutkundum hatta yutkunamadım sonra sabah attığı durumu bizimkilere gösterdim ikisi de gülmeye başladı Acar beni kolunun altına aldı ve kocaman güldü
" Cidden bu kadar çok mu seviyorsun bu bebeyi " dedi evet anlamında kafamı salladım üç ayda onunla ilgili duyduğum herşeyi beynime kazıyordum benimle aynı takımlı sevdiğimiz yemekler izlediğimiz filimler dinlediğimiz rapçiler daha niceleri onun sevdiği herşeyi ben de seviyordum sanki birbirimiz için yaratılmıştık bir ablası bir de erkek kardeşi vardı bence güzel de bir aileye sahipti yüzümdeki gülümseme ve gözlerimin dolması ile Acar'a döndüm Acar burnum sıkarak
" Dolmasın o gözlerin tanısa seni kesin çok sever bak görürsün bir tanışın hele " dedi
"Gerçekten sever mi " dedim buruk bir şekilde gülümseyerek o arada gözümden bir damla yaş düştü Acar göz yaşımı silmiş yanağımdan öperek ,
" Hemde nasıl sevmek " dedi ve konuşmaya devam etti
" Hem senin gibi tatlı bir civciv bulmuş sevemyip ne yapsın " dedi gözleri dolu doluydu dayanamayıp Acara sarıldım .
"Ne oldu senin gözler niye doldu ciğerim " dedim.
Aras da buruk bir şekilde bakıyordu
"Yoksa Acar sen de mi birini seviyorsun " dedim bir çırpıda
" İşte bizde kendimize göre yapıyoruz bişeyler civciv" dedi ve buruk bir gülümseme ile bana baktı zil çalmış ve ekip tamamlanmıştı öğle yemeği sohbet muhabbet derken günümü neşe ile kapatmıştım.
