Eto nanaman ako. Gagawa ng story ko na tungkol sa isang taong, hindi ko alam, unti-unti nang nagiging special para sa akin.
Normal lang naman ang umibig diba? Kaya ok lang na ma-fall ako sayo..
Sa'yo na best friend ng talagang gusto ko noong umpisa.
Pero bakit?
Hindi ko naman inaasahan lahat eh. Unplanned talaga, unexpected, at unbelievable.
Hindi naman kayo pareho, hindi naman kayo magkamukha
Pero ikaw?
Ikaw ang mas nagpapasaya sakin, sa bawat ngiti mo, sa bawat ngiti mo, pagtawa, sa mata mo, sa lahat lahat sayo. Kakaiba ka.
Sobrang kakaiba na pati ang tibok ng puso kakaiba na din.
sa tuwing sinasabi mo na kinikilig ka, na ang sweet ko, sobrang kinikilig ako
pero nung sabihin mong...
"Sana ikaw na lang siya"
Pero noong sinabi mo ang mga salitang yan, nakaramdam ako ng kakaiba. Hindi ako sigurado kung yun nga. Di pwedeng yun, kasi nga hindi naman dapat ikaw, dapat si Aiyan.
Pero sabi ko nga kanina, hindi ko namamalayan, sa'yo na pala ako nahuhulog.
Kaya oo,
Nagselos ako.
*******************
"Meron na ba kayong props? Bilisan nyo mags-start na!"
"Pre ano ba yan bilisan mo!"
"Eto na eto na"
Napakabusy ng araw namin. Ngayon na kasi ang presentation namin sa English class. So sila, mga busy at ako, dakilang utusan nila.
"Ayan na tayo na. Go guys good luck satin"
Nga pala, ang presentation namin ay tungkol sa mga problemang pampamilya.
"Yes! I don't want to live in this house anymore. I want to find myself, to educate myself, to be free of arguments!"
"No, you're not leaving. You have responsibilities here in this house! How about your children? me? You're a wife and a mother now. Keep that in your mind."
Eto na, papapel na ko
"Mom, dad, are you.... fighting?"
"Cut it out, guys. I've seen enough. Next group!"
Si Sir nagalit ata. Sobrang harsh ba ng story namin?
"Pack up na guys. Salamat sa effort pero napakahirap talaga i-please nyan eh. Sorry ah", sabi ng leader namin,
and at the same time, crush ko, si Aiyan.
"Of course, Aiyan, we understand. Ikaw pa ba? Best leader ka nga eh", sabi ko nang nakangiti at nakatingin sa kanya.
Hanggang ganyan lang naman ako eh. Hanggang sweet words lang.
Hindi ko kaya, kasi sa tuwing nakikita ko siya, ang ngiti nya, mga mata nya, nanghihina ako
NOON.
Dahil ang sabi ko nga, nafall ako sa iba.
**************
"Uy pre diba meron ka nung formal na damit? May naghahanap sa labas oh.", sabi ng isa kong kagrupo.
"Ayy oo meron wait lang.", kinuha ko ang damit at pumunta sa pintuan
I'm surprised. Yung nanghihiram sakin ay yung best friend ni Aiyan, si Aria.
"Ayun! Salamat!"
Natulala. Oo yun ang nangyari sakin ngayon. Natulala ko.
May something weird.
Kakaiba talaga ang buhay.
