3. Εύφλεκτο υλικό

Start from the beginning
                                    

Τα δάχτυλά της μπλέχτηκαν σε μια διακοσμητική κουρτίνα από διάφορους κρυστάλλους που κρεμόντουσαν από ψηλά και έφταναν μέχρι κάτω, καθώς αντανακλούσαν το φως και έκαναν διάφορους ιριδισμούς σαν καλειδοσκόπιο.

<<Είναι αληθινά διαμάντια.>>άκουσε μια φωνή πίσω της να λέει και έκλεισε για μια στιγμή τα μάτια της.

<<Συγκινήθηκα.>>απάντησε ειρωνικά, χωρίς να γυρίσει να τον κοιτάξει. Μπορούσε να μυρίσει το άρωμά του.

<<Είπες κάτι Μπελίκοβα;>>ρώτησε πιο αυστηρά αυτή τη φορά.<<Και γύρνα και κοίτα με όταν σου μιλάω.>>

Κάποιος δεν είχε ξυπνήσει καλά σήμερα.

Η Άννα γύρισε και κοίταξε τον Νικολάι στα μάτια με θάρρος.<<Με συγχωρείτε κύριε Κοβάσεβιτς>>του είπε προσπαθώντας να διώξει την ειρωνεία από την φωνή της.

Ο Νικολάι έσφιξε τα δόντια του και την κοίταξε εξεταστικά από πάνω μέχρι κάτω. Φορούσε ένα βαμβακερό σορτσάκι και ένα φανελένιο μπλουζάκι, ενώ στο ένα της γόνατο υπήρχε μια επιγονατίδα. Τα μακριά μαλλιά της, ήταν πιασμένα ψηλά, ενώ ούτε ίχνος μακιγιάζ δεν κάλυπτε το πανέμορφο πρόσωπό της.

Δεν είχε καμία σχέση με την εικόνα που είχε αντικρίσει χθες, μα για κάποιον λόγο του φαινόταν ακόμα πιο σέξι, έτσι αναψοκοκκινισμένη από τις πρόβες και ανεπιτήδευτη. Τα χείλη της ήταν μισάνοιχτα και υγρά και σε προκαλούσαν έντονα.

Γύρισε το βλέμμα του στα μάτια της.<<Έλα μαζί μου, πρέπει να σε δει το αφεντικό.>>της είπε και η Άννα πάγωσε στη θέση της.

<<Ποιο αφεντικό; Δεν είσαι εσύ το αφεντικό;>>ρώτησε αμέσως.

<<Σε κάποιον λογοδοτώ Μπελίκοβα, πρέπει να σε εγκρίνει.>>είπε και γυρίζοντας της την πλάτη, ξεκίνησε να κατευθύνεται προς τον επάνω όροφο.

Η κοπέλα τον ακολούθησε σαστισμένη.<<Και δηλαδή αν δεν με εγκρίνει; Θα πεθάνει ο αδερφός μου; Είχαμε μια συμφωνία!>> του φώναξε απελπισμένη, μα ο Νικολάι συνέχισε να προχωρά ανενόχλητος μπροστά, μέχρι που στάθηκε έξω από μια κλειστή πόρτα.

<<Δεν μιλάς και να κάνεις ο,τι σου πει.>>την συμβούλεψε πριν χτυπήσει την πόρτα και πάρει άδεια για να περάσουν μέσα στο γραφείο.

Η καρδιά της Άννας πήγαινε να σπάσει. Δεν το πίστευε πως έπρεπε και πάλι να υποστεί αυτήν την διαδικασία, να περάσει κάποια αξιολόγηση. Τι θα γινόταν αν δεν του άρεσε; Γαμώτο!

Χόρεψε για εμέναWhere stories live. Discover now