ỮŇ VΞŁŁΔg€ |벡현| [MGL]/ДУУССАН/

5.«Ууртай Бэкхён»

Өглөө сэрэхэд хажууд минь хоосон зай угтлаа.

Дотор минь эзгүй оргиж яагаад ч юм түүнийг байхгүйд хоосон нэг л гунигтай байв.

Би хувцасаа солин өрөөнөөс гарлаа.

Өглөөний цай уухаар өөртөө бэлдэж байхдаа ширээн дээрхи зурвасыг одоо л харлаа.

-----Би ажилтай болчихсон учраас эрт явлаа.Чамд цай захиалчихсан байхаа.Ширээн дээрхи утсаар ********Ийшээ залгаад хүргүүлчих.Орой уулзья-----

Цайгаа хийгээд эхэлчихсэн тул захиалалгүй хоол хийж идчихээд ганц найзтайгаа уулзахаар өөрийгөө бэлдлэнэ гарлаа.

Жаёоныд ирэхэд тэр утсаа оролдож байлаа.

Би:Сайн уу?Найз минь?

Жаёон:Чамтай уулзаж чадахгүйн л гэж бодож байлаа.

Би:Би,ямар шоронд байгаа бишдээ.Аан бас нөгөө...

Жаёон:За хэл би сонсьё.

Би:Би...Бэкхёнтой...у.у...нөгөө...у..яагаав...дээ....нөгөө....

Жаёон нүдээ эргэлдүүлээд:Унтчихсан гэж үү?

Би:Мм.т.тийн.

Жаёон:Хэн эхэлсэн юм?Чи эсэргүйцсэн үү?

Би:Би эсэргүйцэж...чадаагүйэ.

Жаёон хөхрөөд:За ямар байсан?

Би:Ч.чи Юу асуугаад байгаа юм!Гоё мэдрэмж байсан.

Жаёон:За гэрлэх юм байж.Бэкхён ямархуу ааштай байна.

Би:Муухай аашийг нь хараагүйэ.

Жаёон:Өнөөдөр дэлгүүр хэсцгээх үү?

Би:Тэгсэн ч яахав хийх юмгүй байсан юм.

Жаёон бид хоёр их дэлгүүр орж дуртай зүйлсээ авж байлаа.

Жаёон бариу,халуухан хувцасны тасаг руу орсон бол би тийм зүйлд тийм ч их дуртай биш учраас сул хувцасны тасагруу очлоо.

Өмд цамц аваад бараг дуусч байлаа.

Тасгаас гарах гэж байгаад санаандгүй хүнтэй мөргөлдчих нь тэр.

Миний болон түүний авсан хувцас газраар хөглөрлөө.

Би:Яанаа,уучлаарай.

ХХХ:За зүгээрдээ.Та зүгээр үү?гэсээр нэгэн нүдэнд дулаахан уянгалаг хоолойтой нэгэн надаас асуулаа.

Би:Өө би зүгээрээ.Харин та?

ХХХ:Зүгээрээ.Бид босч газар тарсан хувцаснуудаа буцан ууталж байлаа.

Яг нэг хувцас үлдэнэ бид зэрэг авцгаалаа.

Бие биерүүгээ харан гацацгаахад нэг том гар байдлыг эвдэллээ.

БЭКХЁН??

Бэкхён түүний гарт байх эмэгтэй шортыг түүнээс булаагаад миний уутанд хийн бариад :Чи асуудалд орлоо охин минь хэмээн надад шивнээд харин тэр залуу руу харан эхнэрт минь тусалсанд баярлалаа.Хэмээн нэг л хачин инээмсэглэв.

Бэкхён миний гарнаас чангаар барих ба би ёолсон ч дуугүй л түүнийг даган явав.

Тэр намайг машиндаа суулгаад миний авсан зүйлсийг машиныхаа хойш шидчихээд жолоочийн суудалд суулаа.

Түүнийг машинаа асаах байх гэхэд тэр суудлаа хойшлуулаад :Яг одоо өвөр дээр гар охин минь.

Би:А.Айн?

Бэкхён:Яг одоо энэ дээр суу гэсээр хөлрүүгээ заав.

Би юу хийхээ мэдэхгүй гайхаж байхад тэр намайг татан өөрлүүгээ харуулан өвөр дээрээ суулгав.

Бэкхён:Би үнэхээр харамч болохоор чамайг харамласандаа галзуурах нь.

Тэр ийнхүү шивнээд уруулыг минь хүчтэй үнслээ.

Би донтож байна.Түүнд!

Тэр миний өмссөн байсан сул цамцан доогуур гараа оруулан хөхөвчийг минь зад татан хөхийг минь базна.

Би ч түүнийг зөрүүлэн үнсэж түүний үснээс зуурна

Бэкхёны нөгөө гар зүгээр байсангүй өгзгийг минь базалж улам л шунаглан үнсэнэ.

Бидний амьсгаа тасрахад бид саллаа.

Харин тэр намайг өвөрдээрээ нөгөө тийш харуулан суудлаа бага зэрэг янзлаад машинаа асаалаа.

Бэкхён:Хоёулаа гэртээ очоод үргэлжлүүлэх болно хонгор минь гэсээр хөхнөөс минь базлав.

Би:Намайг өвөрдээрээ суулгачихаад машин барихгээ юу?Цагдаа--

Бэкхён:Надад ямар ч дүрэм үйлчлэхгүй бяцхан охин минь.Харин одоо гэртээ очоод болох халуухан зүйлсийг төсөөлж бай.

Тэр ийнхүү хэлэхдээ жуумалзаж байгааг бии мэдэж байлаа.

Авв тэгэхээр бид гэрт...халуухан..зүйлсийг хийх нь байна.

Гайхалтай.