Wrong Timing Love

Chapter 1

"Sege kita nalang tayu bukas!";pagpaalam ni Bry sakin habang naglalakad sya.

Pumasok na ako sa loob ng bahay namin at kumatok doon. Nakalock kasi yung pintuan kaya hindi ako makapasok.Kumatok pa ako ng ilang beses pero wlang nagbubukas. Sumilip pa ako sa bintana pero walang ilaw. Napagisipan Kong magintay muna sa labas ng bahay at umupo ako sa isang bangko.

Gabi na ngayon, tapos na rin ang klase namin.Hinatid pa ako ni Bry sa bahay namin dahil delikado na daw. Tahimik dito at halos walang katao -tao marahil siguro ay gabi na ren marami na kasing nababalitang nangyayaring masama sa panahon ngayon at halos wla ng tumangkang lumabas ng kani-kanilang bahay tuwing gabi. Ayy wala nga pala kaming kapit-bahay dito, oo tama kau ng pagkakabasa wala as in WALA talaga pero ewan ko ba at dito pinili ng mga magulang kong tumira.

Napatingala nalang ako sa langit madami ng bituwin ang nagkikislapan at kahit na madilim ay nagbibigay parin ng liwanag ang buwan. Ilang Saglit pa ay nagulat ako ng may kaluskos akong narinig pinakiram-daman ko ang paligid baka sakaling pusa lamang iyon pero, mukha namang hindi...

"M-may tao ba dyan? "

Pagtatanong ko sakaling may sumagot.

May kaluskos pa akong narinig Mula sa likuran ko, siguro pusa lang yun ngunit pagkatalikod ko wala akong nakitang kahit anino man lang ng isang tao o hayop o kung ano man lang.

"Woy Totoy wag mo ko biruin ng ganyan! " sabi ko nang sakaling si utoy lamang iyon si utoy ung kapatid ko nickname nya lang yon mahilig kasi syang manakot lalo na pagdating sakin dahil alam nyang matatakutin ako.. Di nmn dba?!

Bigla akong may naaninag na anino sa perspective view ko kaya dahan dahan akong lumingon at...

"Tsk!"

"Aaaaaaaahhhhhh " Napatili ako ng malakas dahil May estranghero akong nakita nakatingin sa mga mata ko.Dahil sa gulat hindi ko sinasadyang masapak ang ginoong ito sa pisngi ng mukha niya napatumba pa siya sa sobrang lakas ng suntok ko sakanya.

"A-aray"pabulong niya pa habang nakaupo sa sahig habang hinihimas yung pisngi na nasuntok ko.Mukha namang hindi sya masamang tao kaya tinulungan ko nalang syang tumayo kawawa naman ehh

"A-aray bakit ka ba nanununtok hah!  tinalo mo pa ako ah... a-aray " impilit niyang sabi. Ayy mukhang nasaktan ko ata ng bonggang bongga tong si kuya grabe naman kasi makagulat ehh

"Akala ko kasi ikaw si Totoy lagi pa naman niya akong ginugulat kaya ayan tuloy nasapak kita, ikaw kasi ehh mapang-gulat kaya pasensya na ah" nahihiya kong sambit.

"Tsk.. muntik mo na nga kong mapatay ehh, lakas mo ba.... kasing  namang nanuntok"

"Ayy grabe ka naman mapatay talaga hah?Wait sino ka nga pala?.....kanina pa kasi tayo naguusap hindi naman tayo magkakilala, tsaka bakit ka nga pla nandto..?" pagtatanong ko sa kanya eh nakakapagtak nman kasi talaga eh bigla-bigla na lang sumusulpot.

"Tsk... at bakit naman gusto mong malaman ? "

"Bakit masama ba, ehh gusto ko ehh by the way im Zathrine... "

"Zathrine? Zathrine what?....?" interesado niyang tanong niya.

"Zathrine Lirah El Danag nice to meet you... " May ngiti kong sabi at nagulat na lamang ako nang inismidan niya lamang ako at biglang inirapan. Ang taray naman nitong lalaking toh.. bigla syang naglakad na at parang aalis na, pero ewan ko ba at bigla ko na lang siyang pinigilan.

"Tsk bakit ba!?" nakakunot noong tanong niya sa akin sabay hawi ng kanyang kamay laban sa akin

"Ahh, e-ehh.... a-ano....kasi..." hays ano ba toh, bakit ko ba kasi pinigilan siyang umalis ayan tuloy di ko alam kung paano ko ba siya kakausapin, ano ba yan isip zathrine.....isip... crap namalayang napatulala na pala ako sa kanya namn.

"Oh bakit ba hah?" naiirita niyang tanong ang impatient naman nitong si kuya parang my mens ehh haha

"Ano ayaw mong magsalita!.....tsk bahala ka na nga dyan" aalis na sana siya ulit pero pinigilan ko ulit, at mukhang nairita na talaga siya

"Bakit ba hah! Alam mo kanina ka pa ahh!" nanggigigil at pasigaw niyang sagot nagulat namn ako sa kanya dahil sa biglaan niyang pagsigaw dahil dun nanginginig ko rin siyang binitawan dahil sa takot.

"S-s-sorry,...h-hindi ko n-naman s-sina-sadya, ehh s-sorry...." napayuko na lamang ako di ko na lang namalayan na basa na pala tong mga pisngi ko di ko man lng napansin na lumuluha na pala tong mga mata ko, pagka-lipas ang ilang saglit tsaka siya nagsalita.

"S-sorry" mahinang sabi niya sa akin pero sapat na yun para marinig ko siya at sapat na rin yun para mapatahan ako sa pag-iyak.

"A-ano palang gusto mong sabihin?" parang ngayon naman ay mejo mahinahon na siya kumpara kanina at mas ok toh kaysa kanina.

"A-ahh yun ba, w-wala kalimutan mo na lang yun" pilit kong pinapaayos yung boses ko para hindi na mag-crak. Gusto ko lang namang tanungin sa ngayom kung anong pangalan niya, pero wala na ata kong boses para dun, kaya wag na lang ok na toh...

"A-ahh sigeh mauna na ako..at tsaka nga pla diyan nga pala kami nakatira.." aniya, sabay turo sa isang mejo makalumang bahay

"By the way.... im Xhyrus nice too meet you Zathrine.. " sabi niya sabay nag-lakad na paalis at ako eto na iwan ditong nakatulala habang pinag-mamasdan siyang naglalakad paalis. Mukha naman siyang mabait ehh sadyang masungit lang talaga siya

Kanina talaga natakot talaga ako sa kanya di ko aakalaing magagawa niya kong sigawan at sa isang estranghero pa talaga ang di ko akalaing makakasiyaw sa akin ng ganyan, isang napaka-sungit, isang napaka-panget, ayy ehehe sobra na ba, zorey naman, judgemental lang ang peg ehh.

Pero wait nga, sinabi nya bang dito na sila nakatira, i mean diyan na sila titira, so magiging kapit-bahay na namin sila! siya! what the oh my!

" Oh my..." bulong ko. Mukha atang di na lang kami ang tao dito at ang nakatira dito, himala at may KAPIT-BAHAY na talaga kami, as in di na kami yung tao dito oh my gad mukhang magiging kakaiba na ang mga susunod na araw ko......