ATALANTE 2 | [TAMAMLANDI]

Bölüm 33

Şayaya bir müddet baktığımda başımı olumlu anlamda salladım. Gelerek bu konuyu konuşmak istemesine memnun olmuştum açıkçası. Direkt bizi kestirip atsaydı hoş olmazdı. Azraile döndüğümde Dennis ve o kaşları çatık bir şekilde bakıyorlardı. Dennis'in olaylardan haberi yoktu ama Şaya'nın geliş tarzından bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı. İkisini evde bırakarak Şaya ile birlikte çıktığımızda bir müddet ilerledik. Sakin bir yerde tek başımıza konuşmak istediğini söylemişti. Uygun ortamı bulduğumuzda Şaya duraksayarak bana döndü.

"Dinliyorum."

Şayaya bir müddet baktığımda 'beni çağıran sensin' dedim.

"Ben seni dinliyorum."

Şaya derin bir nefes aldığında 'Esya ile aranızda ne oldu' dedi.

"Sana ne anlattı?"

Şaya yerinde kıpırdanırken 'hiçbir şey' dedi.

"Ben kardeşimi tanıyorum. Kavgadan sonra bile sadece sana öfkeyle söyleniyordu. Üstelik onun kavgası Monetaylaydı. Sizin aranızda bir şey yaşanmış olmalı. Esya durduk yere kimseye cephe almaz."

Derin bir nefes alarak etrafıma bakındığımda 'sana bunu söyleyemem' dedim.

"Elimde bir kanıtım yok. Anlattıklarıma inanmayacaksın."

Şaya yerinde kıpırdanırken 'öyle değil mi' diye sordum.

"Kardeşin varken benim sözüme itibar etmeyeceksin."

"Öyle olsaydı seni dinlemeye gelmezdim."

Bir müddet Şayaya derin bir şekilde baktığımda 'Esya sana ne söyledi' dedim tekrardan.

"Sana benim özelleri içten içe yıkma planlarımın olduğunu falan söyledi değil mi?"

Şaya'nın surat ifadesi değiştiğinde kahkaha attım.

"Esyayı anlamak mümkün değil. Çok hırslı ve bu hırsı çok tehlikeli."

"Daha açık konuş Atalante."

Gözüme çarpan ağacın yanın ilerlediğimde yere oturdum. Şaya ne yaptığımı izlerken yan tarafımı göstererek 'otursana' dedim.

"Anlatacaklarım uzun."

Şaya yanıma geçerek oturduğunda bakışlarını bana sabitledi.

"Baştan uyarayım Şaya. İnanıp inanmaman umurumda değil. Ben üzerimdeki bu yükü artık atmak istediğim için sana anlatacağım. Sonrasında inanmazsın ve gidersin orası artık beni ilgilendirmiyor."

Şaya tepki vermeyerek dinlemeye devam ederken derin bir nefes alarak bakışlarımı yere sabitledim ve anlatmaya başladım.

"Biliyorsun ki ben sizin geçmişinizi izliyorum. Yaşadıklarınıza şahit oluyorum."

Bakışlarımı Şayaya çevirdiğimde Şaya başını olumlu anlamda salladı.

"Chen seni bıraktı ve Brendaya gitti. Böyle olduğunu biliyorsun değil mi?"

Şaya aniden üzülürken 'bunları mı izledin' dedi.

"Ama Esya senin Louis hakkında kötü konuştuğunu ve Chen konusuyla bizi ayır..."

Şaya aniden duraksadığında bunu aslında söylemek istemediğini ve yanlışıkla ağzından kaçırdığını anlamıştım.

"Yaratıcı aşkına Şaya saçmalığa bakar mısın? Huzur içinde yaşamamız için ben sevdiklerimi kaybettim. Biz büyük bir savaş atlattık. Hepsi bu ortam içindi. Peki neden şimdi aranızı bozarak sizi ayırayım? Neden özelleri içten içe bitireyim? Bu sana mantıklı geliyor mu? Huzuru en çok isteyen benim. "