deel 2

117 4 0
                                    

Het is half 6 de toeter gaat om te gaan eten.

~Weet Niels dit eigenlijk wel?~denkt Matheu.

Matheu loopt maar even langs Niels zijn kamer om te kijken of hij al weg is.

Niels loopt net naar buiten.

"Oh hoii, ik wilde net komen kijken of je had begrepen dat we nu moeten gaan eten'' zegt Matheu.

"Oh, ja je hebt het goed uitgelegd hoor!" lacht Niels.

Matheu lacht terug.

Ze lopen samen naar de eetzaal en gaan naast elkaar zitten.

Ze eten blijkbaar spaghetti.

De andere kinderen (zijn er eigenlijk maar 8) gaan helemaal aan de andere kant van de tafel zitten.

''Waarom gaan hun helemaal daar zitten?" vraagt Niels.

''Oh dat doen ze altijd hun denken dat ze stoer zijn.'' zegt Matheu.

''Maar... dus jij zat hier altijd helemaal alleen?'' vraagt Niels een beetje bezorgd.

''Yep..'' antwoord Matheu een beetje zielig.

''Gelukkig ben ik er nu, ik zal altijd bij je komen zitten.'' zegt Niels lief.

''tja ik ben het wel gewend en waarschijnlijk halen ze jou wel over'' zegt Matheu.

''Oh nee echt niet geloof me zo ben ik niet'' zegt Niels.

''Oke we zullen zien'' lacht Matheu.

Matheu pakt de pollepel en schept een klein bergje op.

Dan pakt Niels ook maar hij pakt meer.

''Oh mag je niet meer opscheppen dan wat jij hebt?'' zegt Niels een beetje bang.

''Oh jawel hoor, tuurlijk wel maar ik heb niet zo'n honger'' zegt Matheu.

Iedereen is nu aan het eten.

Als iedereen hun bord leeg heeft mogen ze of naar hun kamer of naar de gezamenlijke bioscoop.

Matheu gaat natuurlijk naar z'n kamer maar Niels loopt achter hem aan.

''Oh sorry, je moet of naar je kamer of naar de gezamenlijke bioscoop.'' zegt Matheu tegen Niels.

''Mag je ook bij iemand anders op de kamer?'' vraagt Niels.

''Ja mag ook.'' zegt Matheu.

''Oke zal ik mee naar jou?'' vraagt Niels.

''oh is goed!'' zegt Matheu.

het jsf weeshuisWhere stories live. Discover now