Söyle bana yol arkadaşım
Herkes mi üzer sevdiğini?
Bu kadar seviyorken sence
Her şeyimi unuttuğunu
Söyler mi bakarak gözüme
Gözlerini ayıramadan
Söylerken takılmadan sence
Herkes mi üzer sevdiğini?
Ben onu seviyorken hemde
Her şeyi unutabilir mi?
Özlemediğini söyler mi?
Sevmiyorum diyebilir mi?
Gözlerini ayıramadan
Bu kadar seviyorken hemde
Söyle bana yol arkadaşım
Herkes mi üzer sevdiğini
Çektiğim acı nedir yoldaş?
Hayatın merhemsiz yarası
Çok derin kapanmıyor yoldaş
Geçmiyor sancısı yaranın
Daha da artıyor üstelik
Bu aynada gördüğüm yüz kim?
Ben miyim tanıyamıyorum
Bu gözler kimin bilmiyorum
Bu yüz bu eller bu ifade
Bilmezler sen kimsin ben kimim
Söyle bana yol arkadaşım
Herkes mi üzer sevdiğini
Karanlık yolun başındayım
Aydınlık daha gözükmüyor
Tahminimce tek başımayım
Eskiden beri, yine yalnız
Bir gün bırakırsan dedim ya
Asla bırakmam demiştin ya
İşte o günkü gibi yalnız
Altı yıldır olduğu gibi
Kimse doldurmadı yerini
Hiç kimse dolduramaz zaten
Söyle bana yol arkadaşım
Herkes mi üzer sevdiğini
Kulaklarımda hâlâ bana
Seni özlüyorum deyişin
Yüreğimde bir sıcaklık var
İçimi ısıtıyor hâlâ
Seni seviyorum deyişin
Hayatın bilinmezliğinde
Beklerken seni düşlerim seni
Bu karanlık yolun sonunda
Aydınlık gözükmedi hâlâ
Söyle bana yol arkadaşım
Herkes mi üzer sevdiğini
