Unrequited

Unrequited // Epilogue

If this chapter gain 20 Votes..

I'll release the Book 2.♥

Gusto ko kahit this time, ilabas niyo yung hinanakit sa Story ko by Commenting. Kahit ngayon lang, guys. I comment niyo! Vote na din. Thanks x

--

DJ's POV

Pagkapasok ko plang sa School, nagkakagulo na. Ewan ko din kung bakit? -_-

Dahil maaga pa lang naman, pumunta muna ko ng GYM.

Kinuwa ko yung bola at nagbaskteball mag-isa.

Ta, ang sakit ng panga ko. Naiinis nanaman ako sa nangyari kahapon.

Bakit ba hindi ka lumaban, DJ?

Ewan ko din eh. Para kasing.. Hindi ko kayang lumaban.

Hindi naman sa duwag ako. Pero, hindi ko kaya. Nanghihina ako. Para bang, may nagsasabi sakin wag akong lumaban.

Pero, hayaan na. Tapos na eh. Nangyari na, hindi na pwedeng ibalik pa.

Hindi ko lang talag lubos maisip yung mga sinabi sakin ni Kath..

'Ganyan ba ang tingin mo sakin? Isang taong maninira ng Relasyon? Isang taong Manloloko?'

Pasensya kung pinili kong ako yung Masaktan kesa yung ikaw.

Pasensya dahil umasa ako. Pasensya dahil nag expect ako sa 'more than friends'

'DJ, HANGGANG KELAN BA? HANGGANG KELAN MO KO BALAK SAKTAN? HA?! DJ NAMAN SUKO NA KO! HINDI KO NA KAYA! HINDI NA EH, SOBRANG SAKIT NA!'

'HINDI MO BA ALM KUNG GANO KASAKIT MAKITA YUNG TAONG MAHAL MO NA MASAYA SA IBA? HINDI MO BA ALAM KUNG GANO KASAKIT MALAMAN NA WALA PA LANG TIWALA SAYO YUNG TAONG MAHAL MO?'

Pero alam niyo kung ano ang pinakamatindi?

'Pasensya ha... Mahal kasi kita'

Auuggggh. Dahil sa Frustration ko, nabato ko yung bola ng malakas at napaupo ako.

Nakakainis! Hindi ko alam kung anong gagawin ko..

Nasasaktan din naman ako. Kung alam niyo lang... Mahirap din.

Hindi ko alam kung sino ang paniniwalaan ko..

Hindi ko alam..

Nanatili lang akong nakaupo dito

Feeling ko, talunan ako. Sobrang talunan ako sa laban ko.

Habang nakaupo ako't nakayuko, may paa akong naaninag sa harapan ko.

Humarap ako para malaman kung sino yun.

Inabot niya ang mga kamay ko. Nagulat ako kasi kanina ako lang naman ang tao dito. Pero, mas ikinagulat ko kung sino yung taong nasa harapan ko.

"Seth?"

Si Seth. Ang bumugbog sakin kahapon. Ang Kapatid ng taong Nagmamahal sakin.

"Abutin mo na, wag mo ng antaying mangawit ako" sabay shake niya ng hands niya na kasalukuyang naka-tapat parin sakin

Inabot ko naman yun at tinulungan niya kong tumayo

"S-salamat. A-anong ginagawa mo dito?" i asked

Inaya niya muna akong umupo duon sa bench bago siya magsalita

"Alam mo na ba yung balita?" he asked withour looking at me

?___?

"Ha?"