Chapter 8

22 5 1
                                    

Brianna's POV

Hanggang ngayon andito pa rin sila sa restaurant ni Clark.Nalaman niya na si Clark na talaga mismo ang may-ari nito.Nagkakasiyahan na sila except lang ata kay William na minsan lang umimik.Lagi na lang iyong ipod niya ang kinukutingting niya.

Clark,Bakit ba hindi mo kami inimbitahan?Kung hindi lang kami tinawagan ng mommy mo,hindi pa namin malalaman.Asik ni Sid dito.

Bro,Kailangan pa bang itanong iyon?Nakita nyo naman kanina diba?Di ba halatang nagdedate sila?Mukhang wrong timing nga tayo eh.Anya naman ni Nathan.Peste anong sinasabi ng lalaking ito?

Wait Baby girl,Ano bang meron sa inyong dalawa?I heard kanina na lagi daw kayong magkaaway.Pero sa nakikita ko ngayon mukhang hindi naman.Naguguluhang tanong ni Klayden.Sanay na ako kay klayden na tawagin akong Baby girl.He was older than me.At wala akong magawa kapag tinatawag niya ako ng ganun.Porket wala itong kapatid na babae,Ako ang napagdiskitahan.Im already 19 but he was 22.So 3 years ang tanda niya sa akin.

"Tama naman iyong narinig mo kanina.Noon lagi kaming magkaaway niyan pero ngayon hindi na naman."
Nakangiting sagot ko dito.

"Can we know the reason behind that?"Ken

Nagconfess ako sa kanya.Biglang singit ni Clark.I didn't expect na sasabihin niya yun.

"Oh kaya pala.So date nga yung kanina?Date na hindi natuloy kase dumating kami?" Brayden

So ano may pagasa ba?Tanong ni Matthew na hindi ko alam pero kanina pa talaga siyang ngiti ng ngiti bago biglang titingnan ang kapatid.
Bago pa siya makapagsalita,Napasigaw si Kyle at xyron ng nahulog sila sa sofa.Dahil sa biglang pag-alis ni William.

Fuck that man.Sabay na anya ng dalawa habang tumatayo na hawak ang balakang.

"What's wrong with him?"Nathan

He was irritated,pero wag nyo na lang pansinin iyon.Alam nyo naman na ayaw noon sa maingay.Anya ni Matthew.Alam kong hindi iyon ang dahilan.Nababasa ko iyon sa mata ni Matthew.

"Bipolar talaga iyon!"Ken

Makapagsabi ka naman ng bipolar,para namang ikaw ay hindi!FYI lahat tayo dito.BIPOLAR!diniinan talaga ni klayden ang pagbigkas nito.

Masaya silang nagkwentuhan saka nagpaalam na sa isa't isa.Samantalang inihatid naman siya ni Clark sa bahay nila pero kasama nila si klayden.Ayaw kase nitong pumayag na si clark lang ang maghahatid sa kanya.

Oh,Andyan ka na pala.Kumain ka na ba? Mom asked.

"Kumain na po ako Mom.Kayo po?"

Katatapos ko lang iha,kagagaling ko lang din kase sa meeting.Anya nito.Tumango na lang ako saka siya hinalikan.I know she's tired.Kaya sinabihan ko muna siyang magpahinga.Saka ako pabagsak na humiga sa kama ko.Saan kaya nagpunta yun kanina?Simula kase ng umalis ito,hindi na ito bumalik.Matthew called him pero hindi nito sinasagot.Mukhang nag-aalala na nga ang kuya nito kanina.
Napatitig ako sa ceiling ng kwarto ko saka ko naisipang pumunta sa park.I want to refresh my mind.Sobrang dami ng nangyare ngayon.
It's already 8pm pero hindi naman nakakatakot kase maliwanag naman ang daan at may dala naman siyang sasakyan.Marami din namang tao sa park kahit gabi na.
Pagkarating niya agad siyang lumabas ng sasakyan at umupo sa isa sa mga upuan doon.Masaya niyang tiningnan ang isang pamilya na nakahiga sa picnic blanket.Kitang kita niya ang kasiyahan sa mga mukha ng mga ito habang nagkukulitan.Naalala niya noong bata pa siya.Halos ganon din sila.Pero simula noong maging busy sina Mom And Dad ,bihira na lang namin nagagawa iyon.Minsan ko na lang silang makasama pareho.
Luminga linga ako pero nagulat lang ako sa nakita ko.I know siya yun,ganung ganun ang suot niya kanina.Pero bakit siya nandito?Bakit parang ang laki laki ng problema niya kung titingnan?Napansin niya ata na may nakatingin sa kanya kaya luminga linga ito,Nang magtama ang mata namin,mukhang nagulat ito pero agad din namang nawala iyon.Binawi niya agad ang tingin niya sa akin.Hindi na ako nagdalawang isip na lapitan siya,bahala na.

"William?What are you doing here?" Tanong ko dito pero mukhang wala itong narinig.Nakatingin lang siya sa sapatos niya.

"Luke!"Tawag ko ulit ito.I called his second name.Kunot noo naman siyang tumingin sa akin.

"What?"Mas lumapit pa ako dito at amoy alak siya.

"Saan ka galing?"Tanong ko dito.Pero nakatingin lang ulit siya sa akin.May dumi ba ako sa mukha?

"I'm asking you!"Naiinis na tanong ko.

Sa Bar naming magkakaibigan.Nakangiting sagot nito."You,What are you doing here?Gabi na ah!Bakit pumunta ka pa dito?"Anya nito.Sira ulo ba talaga ito kanina nakangiti bago ngayon nakakunot noo na naman siya.Napaka BIPOLAR talaga.

"Wag mong ibahin ang usapan luke,Bakit ka ba naginom?Like what the hell ,iniwan mo kami doon kanina .Bago ngayon makikita kita dito na ganan ang itsura mo.Hey,Ano bang nangyayari sayo?"

Gusto kong mapagisa.Anya nito saka tumayo sa pagkakaupo,at naglakad palayo sa akin.Potek naman oh.

Hindi ko na talaga kayang pigilan ang sarili ko.Hinawakan ko ang kamay niya ,na bahagyang ikinatigil nito.

"Answer my goddamn question!"

"What the fuck!Ano bang problema mo?"

"Ikaw iyong problema ko!"Sigaw ko dito.

"Why me?"Natahimik naman ako sa tanong nito.

"Brianna,Ano bang problema mo sa akin?Alam mo bang pinipilit kong layuan ka,pero fuck paano ko gagawin iyon kung ganan ka!"Inis ko siyang tiningnan pero noong makita ko iyong mga mata niya na parang nagmamakaawa na sagutin ko lahat ng tanong niya.Nanlambot ako.

"Brianna,Wag mo naman akong pahirapan.Kanina umalis ako kase ayokong makita ka na kasama si clark.Ayokong makita ka na kayakap si klayden.Ayokong marinig ang lahat ng sinasabi nila about sa inyo ni Clark.Ayoko ng pakiramdam nato!Gusto kong lumayo sayo!Pero pano ko gagawin iyon!Pano ko gagawin iyon yana,Kung alam ko sa sarili ko na gusto kita."I was shocked ng marinig lahat ng sinabi niya.Tama ba ang narinig ko.Gusto niya ako?Di ba ako pinaglalaruan ng pandinig ko?Hindi ako nakaimik tanging ang nagawa ko lang ay ang titigan ang mukha niya.Ngayon ko lang din napansin na hawak ko pa din ang kamay niya pero agad din naman itong inalis ni william ng mapansin nito.

"Brianna,I like you.Pero hindi ko alam kung paano ko sasabihin iyon sayo.Habang tumatagal mas nagugustuhan kita,at habang tumatagal nasasaktan din ako.Noon di ako naniniwala na kapag nagmahal ka, may kaakibat laging sakit.Pero ngayon napatunayan ko iyon.Kase habang minamahal kita,mas nasasaktan naman ako.Alam kong wala akong lugar dyan sa puso mo kaya pinipilit kong kalimutan lahat.I'll try to forget you!" Dugtong nito saka ako tinalikuran at naglakad palayo.Habang minamahal?It's mean mahal din siya ng binata?Lugar sa puso ko?Peste eh halos siya nga iyong laman nito eh!God bakit ba nangyayari ito?Napaupo ako at napapikit na lang.I really love that man,ayokong masaktan siya.Pero ako pa pala iyong naging dahilan kaya siya nasasaktan ngayon.

I Still Love YouOnde histórias criam vida. Descubra agora