love create u and me

Love create u and me(13)

ရီေပၚကုိအိပ္ခန္းထဲေပြ႔ခ်ီၿပီး ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အိပ္ေစခ်င္ေပမဲ့ က်ေနာ္ခ်ီလိုက္လို႔ ႏိုးသြားမွာစိုးရိမ္မိတယ္...။ႏိုးသြားရင္ ရီေပၚ့ရဲ႕အမုန္းေတြထပ္ခံရလိမ့္မယ္ ။က်ေနာ္အမုန္းတီးခံရတာက ကိစၥမ႐ွိေပမဲ့ ရီေပၚငုိေႂကြးမွာကုိထပ္ၿပီးမျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး..။

အမုန္းခံရလို႔နာက်င္တာကတမိ်ဳး ရီေပၚ့မ်က္ဝန္းထဲကမ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္နာက်င္ရတာကတမ်ိဳး... က်ေနာ္ဘယ္လိုမွမခံစားႏိုင္ဘူး...က်ေနာ့္ႏွလံုးသားကစက္နဲ႔လုပ္ထားတာမွမဟုတ္တာ....။အျမဲတမ္း ခ်စ္တဲ့သူကနာက်င္ေနရတာပဲေနာ္။

နာရီကုိၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည ၈ နာရီေတာင္ထိုးေနၿပီ..။ေန႔လည္ကတည္းက စလိုက္တဲ့ညိွႏိႈင္းပြဲက ဘာေျပလည္မႈမွမ႐ွိပဲ အခုမွရပ္စဲသြားရသည္။ဒါေတာင္ ဒီေဒါသအုိးေလးေမာၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔..။

ေဒါသအိုးေလးက ထမင္းလဲမစားရေသးဘူး ဒီတိုင္းသာဆက္သြားရင္ ေနမေကာင္းျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ေနာက္က်မွ ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ဦးမွပါေလ။ေ႐ွာင္က်န္႔ေ႐ွ႕ဆက္ၾကံဳရဦးမဲ့ျပသနာေတြကုိေတြးေတာလိုက္ေတာ့ ရင္ေမာသြားရသည္..။

ေခါင္းမာလြန္းတဲ့ရိေပၚကုိဘယ္လိုအဆင္ေျပေအာင္သိမ္းသြင္းရမလဲမသိဘူး။အတင္းအၾကပ္လက္ထပ္လိုက္ျပန္ရင္လဲ က်ေနာ့္ကုိတသက္လံုးစာနာၾကည္းသြားဦးမယ္။က်ေနာ္ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းကုိမသိေတာ့ဘူး...။

က်ေနာ္လဲအခုဆို ေက်ာင္းဆက္တက္ဖို႔မလိုေတာ့ဘူး။ေ႐ွ႕ႏွစ္လဆို ဘြဲ႔ယူရေတာ့မယ္။ အေဖ့ကုမၸဏီမွာဝင္ဦးစီးေတာ့မယ္..။က်ေနာ္ ရီေပၚအနားမွာမ႐ွိလို႔မျဖစ္ဘူး။သူ႔သေဘာက်ထြက္သြားေပးလို႔မရဘူး။

ရီေပၚကအခုမွပထမႏွစ္တက္ေနရတုန္း...အသက္ကလဲ 19ႏွစ္ျပည့္ခါစေလးပဲ႐ွိေသးတာ..။

အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ အတိုက္အခိုက္မ်ားတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ တေယာက္တည္းရင္ဆိုင္ရမွာကုိက်ေနာ္ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး။ေခါင္းမာလိုက္တာ ရီေပၚရယ္ မင္းကုိေရာ မင္းဗိုက္ထဲကကုိယ္တို႔ရင္ေသြးေလးကုိေရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကေပးတဲ့နာက်င္မႈေတြကုိကုိယ္မခံစားေစခ်င္ဘူး။