Kako

Μια πλακα

Όταν γύρισες είδες ότι ένας από τους φίλους σου έλειπε. Ρωτάς λοιπόν τα παιδιά άμα ξέρουν. Σου απαντάνε ότι δεν έχουν ιδέα αλλά συνεχίζεις. Είσαι σίγουρος ότι σου κάνουν πλάκα αλλά παίρνεις μια βαθιά ανάσα. Ξεκινάς το ψάξιμο λέγοντας τα κλασσικά ότι δεν είναι αστείο και ότι πρέπει να σταματήσει. Φτάνετε στις σκάλες και αποφασίζεται να πάτε επάνω. Δεν θέλεις να πας πρώτος αλλά δεν θα δείξεις ότι είσαι αδύναμος και πηγαίνεις πρώτος. Όταν φτάνεις στον δεύτερο όροφο είναι ακόμα πιο κρύα. Το μέρος άδειο ούτε ένα αντικείμενο ακτος από τα κρεβάτια που έχουν μούχλα πλέον. Τα graffiti με λέξεις μίσους προς τον βιαστή δεν κάνει την σκηνή καλύτερη Επίσης. Αδειάζετε κάθε πιθανή γωνία και αφού δεν τον βρήκατε και δεν σηκώνει το τηλ του υποθέτεις ότι πήγε σπίτι. Στον δρόμο προς την έξοδο βλέπεται ένα φως. Βρίσκεις το κινητό του Αντώνη. Ο Αντώνης δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς το κινητό του. Υποθέτεις ότι η είναι εδώ ή του έπεσε. Ψάχνεις ξανά τον πρώτο όροφο και από ατύχημα τον βρίσκεις σε μια τουαλέτα. Το ένα του μάτι κρεμόταν από του οπτικό νεύρο και είχε χαρακιές παντού στα χέρια του φρέσκες και όχι . Αυτοκτόνησε? Γιατί? Βασικά γιατί Ρωτάς το γιατί? Αφού ξέρεις τα προβλήματα που είχε σπίτι για αυτό έπινε και κάπνιζε τόσο. Κανείς δεν μίλησε. Κανείς δεν πήρε την μάνα του. Ίσως από το σοκ. Ίσως από τον φόβο. Όταν φτάσατε όμως στην πόρτα δεν άνοιγε. Ξαφνικά ακούς δυνατούς ήχους από πανό. Σαν κάποιος να περπατάει αλλά χωρίς παπούτσια . Μπορείς να ακούσεις την πατούσα του να πατάει το τσιμεντένιο πάτωμα από πάνω. Ένα δυνατό αεράκι μπαίνει καθώς προσπαθείς να ανοίξεις την πόρτα με παραπάνω δύναμη. Θυμάσαι τα σπασμένα παράθυρά αλλά δεν έχει σε αυτό τον όροφο μιας και η ασφάλεια τα έχει κλείσει όλα για να μην μπαίνουν μέσα. Πρέπει να πας επάνω....