Loyalty

chapter 2: The knight

--SHY--

"Ano ba ang kuwenta ng lalaki na 'to?" I whispered under my breath. Puwes, kung siya naman ang pinatay ng mahal sa buhay, mararanasan niya naman din kung ano ang naramdaman ko.

Nakaka inis! Hindi talaga ako titigil habangbuhay ang pagtatampo tungkol sa lalaki na'to!

Nakasuot parin yung mask ko papunta sa clock tower. Yung hangin hininhipan ang aking buhok. Short wavy hair with a dark brown color. Siyempre naka trech coat parin ako. At just incase lang, nagdala ako ng kutsilyo.

Baka kailangan pa kasing pangsaksak sa baga ng Zane na 'yon--

I turned around and gripped the shoulder of someone who was so close behind me, but that someone slapped away my hand and pushed me to the ground.

Tinignan ko kung sino yung tao na 'yon (papatayin ko pa sana) pero nang narinig ko yung nakakairitang boses, nawalan na ako ng paki sa ginagawa ko. But speaking of the devil...

"You may succeeded before, but you cannot fool me once more by using the move on me the second time." Sabi ni Zane habang binulsa yung kamay niya sa trousers. At siyempre naman, hindi nawawala yaang nakakairitang ngiti.

"Akala ko nga na hindi ka pupunta. My mistake. I should've give you more threats." Wala talagang hiya...

"Pero nandito kana. At yuun ang importante." Sabi niya at hinawakan niya ang balikat ko.

"Siyempre... may kapalit ang pagpilit ko sayo. Para patas naman tayo..." sabi niya at binitawan ang kamay ko. "Pwede kayong matira sa aking Manor if that is what you desire. I can help with your needs and thing like that, I don't care..."

Nang narinig ko yun. I was more than shocked. That means na mayroon nang bahay ang mga bata! I think this guy is not so cruel after all...

"Thanks. That means alot." For the first time in my life, I smiled to someone that is not the kids. Fortunately, my smile was masked.

Ngumiti din siya pero I know that smile. Surprisingly, guards stood up from all around me but their guns were down. "What the hell!"

"Sorry Shy, but I still don't trust you. So they will be here for a while..."

"What!?" Pasigaw kong sinabi. Paano ko ito hindi naramdaman? "Not all you can foresee, Shy... mayroon din mga tao na mas magaling kaysa saiyo." Seryoso niyang sinabi habang may paparating na kotse na malaki.

Was that an insult..?! Insult yun diba?

Pinag isipan ko yung sinabi niya. Alam ko na totoo yuun. Pero bakit niya sinasabi saakin 'to? Hindi ko naman tinatanong.

"Hoy. Sakay ka na." Masungit niyang sinabi saakin. Deretsyo na akong pumunta sa kotse at isinara na ito ng mga guwardia niya.

"So... ikaw na ang magiging servant ko. Kaya kailangan mo matuunan ang mga rules. The rules is also applied to anyone that you want to live in the Manor." Hay nako. May rules pa.

--3rd POV--

Irritation was clear on Shy's face when Zane kept rambling about 'rules' and how it is really 'important'. Pero depende naman diba kung sino ang nakatira? Dahil dito, nawalan ng kasiyahan si Shy at bumalik sa pagkainis kay Zane.

"And I'm suppose to memorize that?" Shy said irritatedly and crossed her arms while her other eyebrow was raised. At akala pa naman din ni Shy na ipapagbigyan niya siya. Pero hindi.

"Yes, you can. Kasali nga ito sa trabaho mo, kaya huwag kang mag-iinarte." Sabi niya at insinuot ang glasses niya. Huminto ang kotse at tumingin si Zane kay Shy. She glared at him and went out outside the car and opened the door for Zane.