Loyalty

chapter 1: A note

THE humungous city of Carlisle has been swarmed with a lot of people. Karaming nakakalat na mga tao sa mga daanan. Mga tao na may sari-sariling inaasikaso at ang mga namamalimos-- wala namang nagbibigay ng pera.

Isang lalaki na naka suot ng pang negosyo, ay nagmamadaling pumunta sa kanyang chosen area. Nasa prosesso din ito ang pagbangga sa mga tao ng nasasalubong at pagsasabay ng pagsabi ng paumanhin. Kaya lang, hindi niya ito tinangka.

He went on a zigzag-- left to the right and right again, he was running a seemingly never ending road until he reached his unknown destined area. Hinihingal na siya nung nakarating siya rito. Nang binasa niya ang kanyang relo, kumalma siya dahil hindi na siya mahuhuli sa kanyang meeting.

Kaya niyo bang hulaan kung bakit siya nandito sa abandoned na lugar na ito? Wait...

Times up.

"Late ka."

Umigkas ang lalaki sa gulat at humarap kung asaangg makikita ang may ari ng boses na nag surprise sakanya. At diyaan niya nakita ang babaeng nakasuot ng sand-colored trench coat with a belt that was loosely hanging on its side. the most audible feature of this mysterious woman was that she was wearing a fedora hat that has the same color as her trench coat.

She looks like a mysterious woman in a movie-- sa opinion ng lalaki.

"Gulat?" Said the girl with a devilish smile at tumalon kung nasaan siya, pababa sa harapan ng lalaking naka business suit. "Mataas pa naman expectations ko sainyo! Hay...I'll just let it pass." She faked a disappointed pout.

Pero yung lalaki ay hindi nagpapahuli sa kanya. "Miss Miyeon--"

"--Please. Just call me Shy..." She interrupted his speaking. The man hesitated, pero hindi na siya mag tatanong pa at mas mahalaga pa ang pagtatapos sa kanyang kasalukuyang ginagawa. "Yes. Shy. But there's more--"

"Well that's better to hear." She interrupted once again, clearly showing that she was not really interested with the guy's demeanor. More like, she didn't really like him at all. Shy thinks this guy is stuck-up and very egoistical about his current job.

"Now... ano nang gusto ipagawa saakin?" The girl named Shy crossed her arms.

Sa mukha palang ng lalaki ay halatado na ang kanyang pagka-inis sa babaeng naka trench coat. Pero dahil naalala niya parin kung anong kailangan niyang gawin, hindi na niya pinansin. Pero dahil sa pag-alala niya sa kanyang trabaho, napigilan niya ang sarili niya na sakalin ang babae na ito.

"Gusto ng aking boss na nakawin mo ang wallet nitong lalaking nasa file." May kinuha siya sa loob ng pocket suit niya, at meron siyang ibinigay kay Shy na(kagaya ng sinabi niya) brown folder. Kinuha niya at tinignan ito.

Sa gilid ay may picture ng isang sobrang puti na lalaki na may itim na buhok at blue eyes. Akala ni Shy na patay-buhay ang lalaki na ito sa picture dahil sa kanyang kaputian. Pero, don't judge a person by it's cover di'ba?

Tinignan niya pa ang information sa likod ng card at binasa niya ito ng mabuti. Nagulat siya sa nakita niyang age ng lalaki.

"Fifteen..?" Tanong ni Shy at binasa nita ulitj ang inpormasyon na hawak-hawak niya. "Yes, according to our boss, That boy became head of the company because his family went far away from this country to achieve more success."

Shy scanned and memorized the card and gave the card back to him. Hindi niya inakala na magkasing-gulang lang sila ng kanyang biktima. "O sige... kailan pala?"

"Mamaya ng four-twentyfive P.M... pupunta siya sa coffee shop ng oras na iyon." Sabi ng lalaki at tumango naman si Shy in agreement. "Sige. Babalik ako ng four-thirty." Sabi niya at nagpaalam na sila sa isa't isa.