/REVENGE/
Başlı başına tek bir sebep için aldatmıştım seni. Kendi içimde kinlenmiştim sana aynı zamanda aşıkken.
Arkadaşınla bir kafede kahve içtiğimiz zamanı hatırlıyor musun? Onun bana karşı olan flörtöz tavırlarını farketmişsindir. Kahveyi üzerime bilerek döktükten sonra özellikle dokunmak için her türlü fırsatı yaratmaya çalıştığını.
Peki, şeyi biliyor musun? Bir gün onun evine gittiğimizde beni kenara sıkıştırıp benden çok hoşlandığını söylediğini.
Sana söylememiştim.
Her seferinde seninki kadar güzel olmayan vücuduyla beni baştan çıkarmaya çalışmasını,bana karşı olan yakın tavırlarını anlamışsındır. Buna rağmen neden sustuğunu bilmiyordum. Hiçbir şey demiyordun.
Bir gün seninle tartıştıktan sonra sinirle onun evine gittim. Bana Mingi denen adamı savunduğun için. Hatta bir ara o kadar ileri gittin ki onun benden daha iyi olduğunu söyledin. Yine aynı şeyi yaptın.
Her neyse işte evine gittiğim arkadaşını sana olan sinirimle hıncımla becerdim ikinci kere. Zevk alıp almadığımı bilmiyordum.
Hıncımı alıp yanına geliyordum. Özür diliyordun bana bu sözlerle. "Annemin durumu mâlumun. Biraz sinirlerim bozuk bu aralar. Seni kırdığımın farkındayım. Gerçekten özür dilerim sevgilim. Beni affedebilecek misin?"
Affetmiştim. Bir daha aynı şeyi yapmadın ama ben seni aldatmaya devam ettim.
Büyük haksızlık ettim sana. Beni affedebilecek misin sevgilim?
-JJK
