Bölüm 29 - Saklanan Gerçek...

En başından başla
                                    

Azad, bir süre Leyla'nın gözlerine bakmış, sırt üstü dönerek uyumaya devam etmişti. Leyla'nın onu evde bırakıp gitmesı canını sıkmıştı.

Leyla, dudaklarını büzerek doğrulmuş, iki elini Azad'ın yanlarına koyarak dudaklarını küçük bir öpücük bırakmıştı. Yüzüne yayılan gülümsemeyle ağırlığını vererek Azad'ın üstüne uzanmış, başını boyun girintisine koyarak kokusunu uzunca içine çekmiş, öpmüştü.

Azad, gülümseyerek kollarını Leyla'nın beline sararak sıkıca sarılmış;

" Kalkmak yerine, başka planların var sanki! " demişti ki, aynı anda çalan kapı ve duyduğu küçük yeğeninin sesi ile kaşlarını çatmış; " Dün gece odamızda bile rahat vermediklerini söylemiştim değil mi? " demişti memnuyetsizce.

" Kaldırma işlemi başarıyla tamamlanmıştır! " diyerek Azad'a göz kırparak hızla yataktan kalkmıştı Leyla. Ardından kapıyı açmıştı.

Ömer Azad, kapının açılması ile Leyla'ya bakmış, dudaklarını büzerek Leyla'nın bacaklarına sarılmıştı.

" Günaydın. " demişti Leyla, Ömer Azad'ın saçlarını karıştırarak.

" Hiç gün aymadı Leyla! Biz artık burada kalmayacakmışız. Anneme söyle ben gitmek istemiyorum. "

" Neden boş yere kendini üzüyorsun ki? Her zeman gelirsin. " demişti Leyla Ömer Azad'ın önünde diz çökerek.

" Ama her zaman seni göremeyeceğim. "

" Ömer buraya gel. "

Leyla, tam konuşacağı sırada Azad'ın sesi ile küçük çocuk ile beraber Azad'a bakmıştı. Ömer Azad'ın mutsuz adımlarla yatağa yönelmesi ile beraber o da dolaba yönerek kendine kıyafet almış, banyoya girmişti. Ardından dayı yeğeni odada bırakarak aşağıya inmişti.

Mutfağa indiğinde şarkı söyleyerek kahvaltı hazırlayan Ceylan'ı görmüş, yüzüne yayılan gülümsemeyle içeri girmişti.

" Günaydın Ceylan. "

" Günaydın gelin ağam. "

" Ne yapıyorsun? Bu ne? " diyerek ocağın üstünde duran tencerenin kapağını açmış, tüm mutfağı dolduran  kavrulmuş incir kokusu ile midesi bulanmıştı.

" İyi misiniz? "

" İyiyim yok bir şey. " diyerek aldığı kokuyu savurmak için elini sallamıştı.

" Leyla iyi misin? " demişti Hivda elinde ceviz ile mutfağa girdiğinde.

Leyla, Hivda'yı görmesi ile akına gelen şey ile gülümsemiş, Hivda'nın koluna girerek hafifçe omzu ile Hivda'nın omzuna vurarak;

" Birisi için mi yapıldı bu incir kavurması? " demişti.

" Yoo canım istedi yaptım. " diyerek hızla tezgaha yönelmişti Hivda.

Leyla,gülümseyek; " Kesin ondan! " diyerek mırıldanmış, ardından yanlarına giderek kahvaltı hazırlamalarına yardım etmişti.

Ahmed ağa ve diğer aile üyelerinin gelmesi ile masaya geçilmiş, sessizlik içinde kahvaltılarına başlamışlardı. Sessizlerdi çünkü, Berva'nın aldığı kararı hâlen hiçbiri hazmedememişti. Üst üste yaşadıkları Berva'nın kararı ile daha da acı verir bir hal almıştı.

Hepsi Ahmed ağanın gece Şerwan ile ne konuştunu, Ayşin'i gitmeye nasıl ikna ettiğini merak etmişti. Ama kimse sormaya cesaret edememişti.

Azad, uzun süre gözlerini masanın ortasında duran incir kavurmasından çekmemiş, hiçbir şey yiyememişti. Aslında Şerwan gibi çok severdi incir kavurmasını. Ama bir elden çıktığı zaman doyasıya yerdi. Sıkıntıyla nefesini vererek bakışlarını sessizce kahvaltılarını yapan ailesinin üstünde gezdirmiş;

Aşk Sürgünü...( Sürgün Serisi 1 )✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin