Breaking My Angel(Baekhyun FANFIC)*COMPLETED*

Special Chapter

Hyunah's POV:

It's been 4 weeks mula nang magseizures si Baekhyun at muntik na niyang ikamatay.Buti nalang at naagapan ni Jerry dahil halos bumaba na ang heartbeat niya non.He's still in coma,but on the good side..unti-unti nang nagfafunction ang utak niya.If a miracle will happen he might wake up sooner.Hindi ako umaalis sa tabi niya dahil gusto kong pagmulat ng mga mata niya ako kaagad ang makikita niya.Something is weird lately..I haven't feeling Baekhyun's presence anymore..yung pakiramdam ko noon na andiyan parin yung spirit niya.Nawala na..

I hope it's a good thing though.Ipinagdarasal ko nalang ngayon na sana ay magising na siya.

"Hyunnie, look..Nagpadala si Jaehee ng pictures niya kasama si Luhan sa China o!Buti nalang maayos na sila ng parents ni Luhan."pinakita ko sakanya ang mga litrato nila Jaehee na sinend pa sakin.Araw-araw ko siyang kinukwentuhan, kahit wala akong nakukuhang sagot..sapat na sakin na naririnig ko ang heartbeat niya.His heartbeat is the best music for me...his heartbeat is the best music because it was composed by God.At nagpapasalamat ako dahil hanggang sa ngayon ay kasama ko parin siya.

Di ko parin nasasabi sakanila Jaehee ang sitwasyon namin ni Baekhyun.Ayoko namang sirain pa ang moment niya, at saka masyado akong binobother non..lahat nalang ng problema ko mas pinoproblema niya.Baka pag-awayan pa nila ni Luhan yon.Isa pa,malamang kontra yun kapag nalaman niyang kami ulit ni Baekhyun.Bulag at bingi sa katotohanan si Jaehee kung minsan,mas papaniwalaan niya kasi yung unang istorya.

Ngumiti ako sabay haplos sa pisngi niya..Sa ngayon di na gaanong maraming aparato sa paligid niya, though marami parin pero kumpara dati..Wala na naman kasi siya sa bingit ng kamatayan e.Okay na si Baekhyun..

Umupo ako sa gilid ng kama niya saka hinawakan ang kamay niya at idinikit sa pisngi ko.

"Hindi ako magsasawang maghintay sa pagbalik mo ha?Sana,gawin mo rin ang lahat ng makakaya mo para makabalik."bulong ko sakanya saka hinalikan ang kamay niya.

Nakarinig ako ng katok mula sa pinto ng kwarto.

"Knock!Knock!Hyunah,gusto mo bang sumabay sakin kumain?Di kana nagdinner kagabi ah."nakangiting bungad ni Jerry,lagi siyang ganyan di niya ko nalilimutang yayaing kumain tuwing break niya.Hindi narin siya umuuwi sa dorm niya bagkus ay dito na siya sa hospital nakatira halos.Bale regular doctor na siya tulad ni Suho.

Napangiti naman ako sakanya.Buti nalang nakamove-on na siya sa "Ahjumma Syndrome" niya sakin.

"Ikaw nalang Jerry..Bibili nalang ako ng coffee bun sa canteen mamaya."tugon ko naman habang inaayos ang kumot ni Baekhyun.

Pumasok naman siya sa kwarto habang ang mukha at tila nagtatampo.

"Ba't di nalang ngayon?Ba't mamaya pa?Wag kang mag-alala..di naman makaktakbo yang si Baekhyun hyung.Ni hindi pa nga nagigising e,pagbalik mo andiyan parin yan."aba't talagang!Napaka-blunt ng batang to!

Nagulat man ako sa sinabi niya pero nasanay narin,ganyan talaga yan magsalita.Nginitian ko siya ng mapanloko saka ako humalukipkip sa harap niya.

"Eh bakit kasi kailangan pang sabay tayong kumain?Lagi kang ganon Jerry.."mapagtripan nga tong makulit nato.

Humakbang pa ako palapit sakanya habang di inaalis ang mapanlokong ngiti sa labi ko na siyang nagpa-tense sakanya.Para siyang batang nasa state of shock at ni hindi magalaw sa kinatatayuan niya.

"Tell me..Jerry..."lumapit pa akong lalo at magkalapit na talaga kami."Crush mo ba ko?"patuloy ko pa na siyang nagpasamid sakanya sa taranta.

Napatawa nalang ako sa sobrang pula ng mukha niya lalo na yung tenga niya,sobrang panic niya e.