User

Chapter 1

Chapter 1

Author's Point Of View

Huminga ng malalim si Karmela at pinunas ang kanyang nanlalamig at basa na kamay sa harap ng denim skirt niya. Hindi siya naniniwala na siya ay magsisimula siya ng trabaho bilang intern of Charles Montaner. The most infamous architect sa mundo. To top it all off, binigyan siya ng parangal dahil sa pagkakataon due to her excelling academics. Sa edad na 27, siya ay nasa huling taon ng pagtatrabaho sa Bachelor's Degree in Architecture.

Hindi siya mapakali habang pinaglalaruan niya ang maluwag na string sa hem ng kanyang palda. Siya ay nawala sa kanyang pag-iisip na nung nilinaw ng secretary yung lalamunan upang makuha ang pansin niya, at siya'y napatalon sa gulat.

"Mr. Montaner will see you now." Sabi ng secretary ng english na may pagkasira.

Nung pagdating ni Karmela sa Barcelona (A/N: Spain yan mga b3h), ay siya'y nagpasalamat siya na kumuha siya ng Spanish nung highschool.

Hindi siya kumportable sa balat niya, tumayo siya at diniretso ang kanyang palda, at nag-iisip na sana nagsuot siya ng kumportableng damit. Sapagkat, gusto niya magsuot para ipasikat kaya, nagsuot siya ng pares na calf hugging black boots at denim skirt na yumayakap sa kurba niya ng maayos. Yung shirt niya ay nagdesisyon siya mag simple, yet allowing for a teasing peak of her ample cleavage.

Nilagay niya ang strap ng purse niya sa kanyang balikat at inipit ang kanyang black binder under her arm at sinundan ang secretary sa double doors na parang V.I.P lang ang dating. Sinubukan niyang i-steady ang kamay niya para makapaghanda siya sa meeting sa taong one of the most influential men sa Spain, sa wakas ay ang pagbuo niya sa sarili niya ay, tinulak niya ang pinto pabukas at humakbang sa plush and lavishly designed na opisina. Sapagkat, siya ay napilit o nabigla ang tigil niya dahil ang pinto ay nagsara sa likod niya, nakatayo si Charles sa gitna ng kwarto na naka hubad or para maintindihan niyo na he's naked ng parang kagagaling sa waste up. Ang kanyang buhok ay nasa torso niya at ang dark trail leading from beneath his navel disappeared into the top of his unbuttoned jeans. (A/N: Oh my napapa english ako.) Those muscles and veins that disappeared to unknown left her imagination running wild.

(A/N: Ang haba noh? Okay. Back to the story.)

'Sh*t.' Sabi ni Karmela sa isip na sumisigaw. There was no way ni hell there was a single male body in Philippines that looked as sinfully delicious as the tanned skin, itim na buhok na parang diyos na nakatayo sa harap nito. Ang kanyang lalamunan ay natuyo at hindi niya kaya tangalin ang kanyang mata sa kanya sa bawat tingin niya na parang nililibot ito pataas at pababa bawat parte ng kanyang hard contour if his body. The muscles in his stomach bunched and flexed as he moved at yung puso ni Karmela ay tumigil ang pintig ng onti.

Nung nakita niya na ang mata niya, nagkaroon ng masamang kislap ng kapilyuhan o para maintindihan gleam of mischief ay sa kanilang dark brown na kay lalim. Isang mabagal na ngiti yung upward, na nagpapakita ng dalawang tuwid at hilera ng puting ngipin. Mayroong malalim na dimple slightly sa kanyang pisngi. Yung kamay niya ay nilagay sa hips sa low slung jeans to rest. Damn, nakita o nahuli niya si Karmela drooling all over his expensive carpet.

"Sorry, Ms. Matias. Hindi ko aakalain na papasok ka ng maaga." Sabi ni Charles at pinakita kay Karmela ang ngiting parang unshamed. Laging nahuhuli si Karmela tumitingin kay Charles at alam ni Karmela na alam ni Charles na gusto ni Karmela ang nakikita nito. Palagi isang sucker para sa isang accent, ang minutong narinig ni Karmela ang makinis na boses, siya ay nagsimulang tumibok ang puso nito. Hindi siya sigurado kung galing yun sa kwarto kanina or the fact na nagkaroon siya ng maduming pag-iisip tungkol sa lalaking makakasama niya sa trabaho. Siya ay nataranta na sa bagay ng mga ilang minuto dahil sa pagpasok niya sa opisina ni Charles, siya ay medyo nabawas ang pagkataranta para maging basa sa gitna ng kanyang mahogany covered floor.