'ေအးေအးေဆးေဆးစဥ္းစားပါ...ခဏေလးနားလိုက္...ၿပီးရင္ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုျပန္ေမးၾကည့္...
ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္မလား...ေနာ္...တေယာက္ထဲေနရမွာပ်င္းစရာႀကီး
မထားခဲ့ပါနဲ႔ကြာ...ေနာ္...စည္း...'

ရယ္က်ဲက်ဲမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ပင္လယ္က အတည္ေပါက္နဲ႔ေနာက္ေနသလိုေလးျဖစ္ေနေတာ့...စည္းကစိတ္ရႈပ္သြားမိ၏။
သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚကပ္ၿပီးတင္ထားတဲ့လက္ကိုျပန္႐ုပ္ခ်လိုက္ရင္း...

'မပ်င္းဘူး...ပ်င္းစရာအေၾကာင္းလဲမရွိဘူး..ငါကခဏလာတည္းတဲ့ဧည့္သည္မို႔လို႔ေလ'

'အာ...စည္းကလဲ၊ ေန...ေနဦးေလ'

'ငါ...နားေတာ့မယ္'

ေအးစက္စက္အသံနဲ႔တည္ၿငိမ္ေနတဲ့စည္းရဲ႕မ်က္ႏွာဟာလူေသေကာင္နဲ႔ေတာင္တူေသးသည္။
အခန္းထဲဝင္လိုက္မလို႔ပင္လယ္ကၾကံေနေပမယ့္...
'ဒုန္း'ခနဲေဆာင့္ပိတ္သြားတဲ့တံခါးကေလထက္ေတာင္ျမန္ေန၏။

'ဟင့္...'

ပိတ္သြားသည့္တံခါးေရွ႕မွာပင္လယ္သည္လိုတာမရသည့္ကေလးလိုမဲ့က်န္ေနခဲ့ရင္း...မ်က္ေစာင္းေတြခ်ည္းလိမ့္ထိုးမိေတာ့သည္။
ဒီညေတာ့အေဖာ္မရွိေတာ့ဘူးပဲ။

'ကြ်တ္စ္'

စည္းကအခန္းတံခါးပိတ္ၿပီးတာႏွင့္အိပ္ယာေပၚခ်က္ခ်င္းပစ္လွဲခ်သည္။
ခဏလာတည္းတဲ့ဧည့္သည္ဆိုေတာ့သက္ေတာင့္သက္သာေလးေနခ်င္တယ္မဟုတ္ပါလား။
ရႈပ္ေထြးေနတဲ့စိတ္ေတြရွင္းလင္းသြားေအာင္လို႔တေယာက္ထဲေအးေအးေဆးေဆးကပဲေကာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္...
မဲ့က်န္ခဲ့တဲ့ဟိုေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ေယာင္ရင္းစိတ္ေတြကဒြိဟ။
အခန္းေ႐ွ႕ကေနျပန္ထြက္သြားတဲ့ေျခသံေလးမၾကားရေသးေတာ့ ပင္လယ္ရပ္ေနတုန္းပဲျဖစ္မည္။

တကယ္...ဘယ္လိုေလးလဲမသိဘူး။
ကေလးလိုလိုေခြးလိုလိုအေကာင္'
အိပ္ယာေပၚလွဲအိပ္ၿပီးေတြးေနရင္းနဲ႔တေယာက္ထဲတံခါးေပါက္ဆီမ်က္ေစာင္းပစ္ေလသည္။

'သူနဲ႔ငါဘာဆိုင္တာမွတ္လို႔'

xxxxx

အဝတ္ေလွ်ာ္တဲ့ေနရာနားေလးမွာပင္လယ္အလုပ္ရႈပ္ေနပါသည္။
သံုးၿပီးသားေခါင္းအံုးစြပ္ျဖဴျဖဴေတြကိုေလ်ာ္ၿပီးလွန္းရမည္။
ထပ္ၿပီးေလွ်ာ္ဖို႔မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေတြလည္းက်န္ေသးတာမို႔ ဒီညေနၿပီးေအာင္ေတာ့လုပ္ဖို႔ေတြးရင္း
ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လုပ္ဖို႔ျပင္သည္။

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Où les histoires vivent. Découvrez maintenant