Crashing down with the Lightning |kan.aoi|

Seni hep sevdim.

Bunları yazdığıma inanamıyorum. Biraz utanıyorum doğrusu. Yine de elden bir şey gelmez, uzun süredir içimde tutuyordum. İçimdekileri dökmem gerekiyordu. Nasıl olsa yazdıklarımı ithaf ettiğim kişi -yani sen Kanao- ya da başkaları okumayacak. Bundan ötürü içim rahat ama kuşkularım var. Nasıl hissettiğimi söylemem zor. Duygularım birbirine girmiş durumda. Ne hissedeceğimi bilmiyorum. Hissettiklerimi bir veya birkaç kelimeyle adlandıramam. Çünkü inanıyorum ki şu anda yaşadığım duygunun dünya üzerinde açıklayabileceği kelime yok.

Fazla uzatmak mantıksız, neden yazdığımı açıklayacağım. Seni seviyorum Kanao. Seni gerçekten çok seviyorum. Tüm özelliklerine aşığım. Sürekli yandan bağlanmış at kuyruğuna, samimi gülümsemene, gözlerinin morluğuna, yanından hiç ayırmadığın bozuk parana, zekana, bir şeyleri deneme çabana...

Sen herkesin gözdesiydin. Sürekli senden bahsederlerdi. Kim olursa olsun onu her zamanki sıcak gülüşünle selamlardın. İnsanların seni sevmemesi neredeyse imkansızdı. Herkes sana aşıktı. Ama biliyor musun Kanao, kimse seni benim sevdiğim gibi sevmedi. Evet seninle bir kez bile konuşmadık ve seni yakından tanımıyorum. Niye kendimden emin konuştuğumu öğrenmek istersin belki. Seni daima gözlemledim. Ne yaptığına, kimlerle konuştuğuna, kimlere gülümsediğine, arkadaşlarını, hepsini gözlemledim. Seni daha iyi tanıyabilmek için. Peki ya neden seninle konuşup yakınlaşmak yerine seni uzaktan gözlemledim? Cevabı basit. Çünkü senin yanında olursam heyecandan titreyeceğimi, konuşamayacağımı, terleyeceğimi ve bedenemin kontrolümün dışına çıkacağını biliyorum. Var ya Kanao, bir gün sana duyduğum aşkımın alevleri beni yakacak diye çok korkuyorum. Ben daha önce kimseye bu derece tutulmamıştım. Seni sevmekten canım yanacak diye korkuyorum. Sonra düşünüyorum, eğer seni sevmek gibi harika bir duyguyu tatmam için acı çekmem gerekiyorsa, çekebilirim. Sorun değil.

Kanao adını söylemek dahi bana huzur veriyor. Yorgun olduğum anlar hep senin adını sayıklıyorum. Kısa süreli ütopyamda mutlu oluyorum. Çok çılgınca. Ayrıca, kimse sana aşık olduğumu bilmiyor. İlk bilen kişinin sen olmanı istiyorum. Sadece sana nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. Sana yazdıklarımı vererek yüzüne karşı söylememiş olurum ve bu beni epey rahatlatır. Ancak utanıyorum. Beni reddedip reddetmemen önemli kısım değil. Önemli kısım sen gerçeği bildikten sonra benim hayatıma nasıl devam edeceğim.

Uzun bir süre düşündükten sonra kararımı verdim Kanao. Sana yazdığım kısa yazımı vereceğim. Her ne kadar içimdekileri dökemesem de mesajımın iletileceğini düşünüyorum.

Sevgilerle, Aoi Kanzaki.