Chapter 31

614 12 2
                                    

Rechard's Pov.

Tumulo ang Mga Luha niya tiyaka siya Humarap saakin.

" Ha! PinagSisihan mo ba ang lahat ?dahil ano? Mahal mo'ko kailan pa? " Bulyaw niya saakin 

" Noon pa Magmula ng Makita kita sa bahay at------- " Hindi Na natapos ang sasabihin ko ng magsalita siya ulit.

" Ganiyan Kaba'ng Magmahal? Ha? Yung tipong Yung tao'ng Mahal mo Nagdudusa Nasasaktan Nahihirapan Dahil sa Wala'ng kwenta mo'ng Kalokohan... Kaya ngayon Papano mo Sasabihin saakin Namahal mo'ko sa Kabila ng paghihirap ko? Oo Amo kita maid lang ako muchacha katulong Tanggap ko Kung ano Man ang Kalokohan naginagawa mo saakin Yung pasakit Yung pagpapahiya Yung hirap na hirap kana? tanggap ko yun! Pero yung Kawalan ng Respito dignidad hindi ko matanggap Dahil Yun lang ang Meron ako Wala ako'ng yaman pero may Dignidad ako. Hindi ako salut hindi ako malandi mas Lalo'ng hindi ako Pokpok. At manlalaki dahil ako Responsibilidad ko Ang Pamilya ko sa Sa kalye kahit hindi ko kadugo Yun lang ang meron ako ngayon. Lahat na masasakit salita mag MULA Saiyo Tiniis ko Dinaan ko sa tawa pero Sa Loob looban Ko ser Rechard Gusto ko ng Maiyak gusto ko ng Sumuko pero Hindi ako Talunan para Lang Mag Patalo sabi ko sa sarili ko Nandito Sa pag Tatrabaho yung Kinabukasan ko Yung kakainin ng Lola ko at ang mga apo niya. Minsan naako Nakahanap ng pamilya pero Wag mo naman ako'ng Ganitohin Pati Yung Respito ko sainyo minsan nawawala Dahil Sa walang Hiya'ng Kalukuhan niyo. Ang itulak sa pool ipahiya sa mga barkada mo. Ikulong sa Budega ang pang iinsulto mo ang papahirap mo narialize mo ba Bilang amo Hindi na tama ang Ginagawa mo? " Sigaw niya saakin Kasama ang Hinanakit niya habang patuloy parin sa Pag Agos ng Luha niya.

'Nakokonsinsiya ako'

" Rose " 

" Ano? Ano pa ?Yung alas 2:00am ng madaling araw Gumigising ako para gumawa ng assigment wala akong Time sa pag aaral ko dahil na sasayo Na ang lahat. Oo sinusumbat ko lahat yun Ser Rechard pero Subra na eh Kung alam Mo lang? Kaya ngayon sabihin mo saakin Yun ba? Yun ba ang mga araw na Minahal mo'ko? Ano'ng Klase'ng Pagmamahal yun? Tanggap ko naman eh yung pagbabago mo yung pakikitungo mo nakakapanibago Oo naninibago ako pero isa lang salita ang tumatak sa puso't isip Yung GUILT. Sa puso mo tanggap kopa Dahil alam kung Nakokonsensiya ka Seguro nga sabihin nanating na nag sisi ka Nagsisi ngaba? Pero yung may halong Feelings nanamuo diyan sa puso mo? Parang hindi ko matanggap eh. Kasi nagugulohan ako eh Nagsisi ka Naguguilt ka dahil Nakokonsensiya ka. Yung totoo? Kaya ba ganun dahil mahal mo'ko? Gusto mo'ko ?Pero kung wala yun Yung feeling nanararanasan mo ngayon maguguilt kapaba ? Makokonsinsiya kapa ba? Mag sisi kapa ba? Kung wala ka'ng Nararamdaman ? " Nakikita ko sa mga mata niya ang puot galit pagkadismaya.

" Nagawa ko lang yun Dahil gusto ko'ng mawala to'ng nararamdaman ko saiyo dahil mali ito " Turo ko sa Dibdib ko " Gusto kung mawala yung nararamdaman kong pagmamahal pagkagusto kaya ko iyon nagawa. Pero bigo ako masiyadong mahirap kalabanin si kupido lalo na ang Tadhana " Mahinang Usal ko Sakaniya.

"Sana Sinabe munalang Pwede naman ako'ng Umalis sa masion kung ayaw mo'ng maramdaman yung nararamdaman mo ngayon yung pwedeng mawala? Pero ngayon mo lang sinabe " Sabi niya tiyaka siya Tumalikod Tapos Humakbang papuntang pinto at Umalis.

Naiwan akong Tulala Wala sa Sarili. At Nagsimula namang Mangilid ang mga mata ko

Tumingala ako upang Hindi tumulo ang Mga luha ko pero bigo ako Mas lalo Ako'ng Naiiyak Sa dimalamang dahilan.

" Sorry Rose " Tanging Naiusal ko bago ako Lumabas ng room at Dumiretso Sa Bar 

Zach POV.

Gabe na nung umuwi ako sa Mansion..

" hindi ka ba kakain ? " Napatingin ako kay Manang na seryoso itong nakatingin rin saakin

" Wala po ako'ng gana " ang Naiusal ko Pero Tango lang ang Natanggapbko sakaniya. Bago Siya umalis sa Harap ko Nakakapanibago.

Iginala ko ang mata ko upang Hanapin si Rose pero bigo ako baka kasama niya pa ang kapated ko.

Napabuntong hininga Nalamang ako Tiyaka ako'ng Nagsimulang mag Lakad sa itaas. Nang makalaoit naako sa Pinto ay medyo Bukas kaya Kinabahan ako.

Pero sa Huli ay Binuksan ko ito at Laking Gulat ko Bumungad saakin Si Sabrina.

" SURPRISE " Bungad niya saakin Tiyaka niya ako Hinalik Halikan Peste.

" What are You Doing here ? " Ako na ang Kumalas sa pagKayakap niya saakin.

" Hindi Kaba Masaya Na Nandito ako ?honey " Malandi niyang sabi na ikina irap konaman.

" Please I'm Tired Bukas nalang rayo magkita susunduin kita sainyo dahil sabay tayo pupuntang airpot" Sabi ko 
Nabanggit kasi saakin ng Staff ng company Dahil kailangan nila Dun ng Midecal as if kung maynapano.

Hindi kona siya pinansin masiyado ako'ng Napagod ngayo'ng araw nato. Pero yung iniisip ko Buong magdamag yung pag amin ko kay rose ng feelings. I don't know pero kinakabahan ako Sa mga sasabihin niya.

FLASHBACK

" Wala kamanlang ba sasabihin sa Confess ko kagabe na gusto kita " Sabi ko Habang Bumababa kami ng Hagdan.

" Huh? ah eh may Girlfriend naho kayo Ser " Sabi niya naikinatawa ko naman kaya ko nga siya ginamit para nakalimutan ka pero bigo ako mas lalo Yata'ng Lumalalim.

" Hindi naako Masaya ! " sabi ko.

" Ganon? Ganon ganon lang yun Pagkatapos mo siyang suyuing ligawan tapos ngayon ser pagsasawaan mona ? Aba ser hindi yun tama " Pagsusuhisto niya na ikinahagalpak ko naman ng tawa.

" Hindi ako nanligaw Siya ang nanligaw " Sabi ko pero nahinto ako sa paglalakad ng Hindi na siya sumabay saakin pababa.

" Totoo yung Sinabe ko Hindi nga ako Nanligaw ano kaba! Tiyaka wala siya'ng magagawa kung ayaw kona dahil Unang una Sa Lahat pinilit lang Niya ako " Confendent kung sabi nang malinawagan naman siya.

" At nagpapilit kanaman? " Pabalik niyang taning nagkibit balikat nalamang ako bago sumagot.

" So hinintay ko ang Sagot mo "Sabi ko

"Tika lang muna ang Bilis munaman sir walang time out pag iisipan masiyado ka'ng magulo eh " Depensa niya.

" Okey " Kaswal kung sagot tiyaka siya inakbayan pero tinggal niya rin ito pero nang papalapit nakami sa Dining room ay agad konamang inakbayan Ulit sir Rose nung makita kung umuusok na ang ilong ng kapated ko Nakakatawa

END OF FLASHBACK

Your The Only OneWhere stories live. Discover now