My Tag Boyfriend (Season 2)

My Tag 22

          Muli ko syang inirapan saka nagwalk out palabas ng klase.

          Nakabunggo ko pa 'yung Prof ko na kakarating lang mula sa guidance office at pinigilan din ako lumabas.

          Pero hindi ako nagpatinag at lumabas pa rin ako ng classroom.

          So ano iyon? Si Kaizer at Sitti lang ang may karapatang lumabas-labas ng klase? Huh! Ako yata ang reyna sa school na 'to kaya may karapatan akong gawin ang mga gusto ko.

          At isa pa, naiimpakta lang ako lalo kapag nakikita ko ang pagmumukha ng plastik na Mia na iyon. Nasisira lang ganda ko sa kanya.

          "Ang kapal ng mukha nyang bumalik-balik pa dito!"

          Nakakaasar talaga kahit kailan ang babae na iyon! Bwisit!

Kaizer's POV

          "Sigurado kang dito sya pumasok?"

          "O-Oo Prince. Kakakita ko lang sa kanya kanina na pumasok sa cubicle na 'yan." sabi ng babae na nakasalubong ko sabay turo sa C.R. ng babae kung saan daw nya nakitang pumasok si Sitti.

          "Sige. Salamat."

          Hindi ko na pinansin 'yung halos pagkahimatay ng babae na nakausap ko nang ngitian ko sya sandali at pasalamatan.

          Tsk! Kahit kailan talaga nakakainis ang mga fan girls.

          Napatingin ako sa pinto ng banyo ng babae saka huminga ng malalim bago kinatok ang pinto.

          "TG..."

          "May tao pa!"

          Kumunot ang noo ko nang sumagot sya.

          Tama. Nandito nga sya. "Baliw ka talaga! Hindi ako gagamit ng banyo!" inis na sabi ko. "Please Sitti. Mag-usap naman tayo."

          "Umalis ka na!"

          "Sitti—"

          "SINABI KONG UMALIS KA NA!"

          Nahinto 'yung balak ko sanang pagkatok ulit sa pinto nang marinig ko ang malakas na sigaw ni Sitti sa kabilang pinto.

          "Sitti."

          "Please Kaizer, please..." mahinang sabi ni Sitti sa kabila saka ako nakarinig ng kakaibang tunog sa kabilang side ng pinto. "U-Umalis ka muna. Ayokong makita ang mukha mo ngayon. Ayoko munang kausapin ka."

          "Pero Sitti naman! Hayaan mo naman akong magpaliwa—"

          "Hindi ko kailangan ng paliwanag mo ngayon! Umalis ka muna, please!"

          Sandali akong hindi nagsalita saka ko dahan-dahang binaba 'yung kamay ko.

          Ilang sandali din akong nakatingin lang sa may pintuan ng banyo na pinagtaguan ni Sitti.

          Hindi ko alam kung anong dapat ko sabihin sa kanya para kumbinsihin sya na makinig muna sa akin kahit sandali lang. Hindi ko alam kung ano bang dapat kong ipaliwanag sa kanya.

          Hindi ko alam kung paano makikipag-ayos sa kanya.

          "Umiiyak ka ba ngayon?"

          Hindi ako sinagot ni Sitti sa halip nakarinig lang ako ng mahihinang patak sa kabilang linya.

          Napakuyom ako sa kamao ko. Mukhang nasaktan ko yata sya sa nakita nya kanina.