PROLOGUE

133 6 2
                                    

Prologue

14 years old ka pa lng, Isa ka ng dedicated fangirl. Kumpleto ka sa albums at may mga k-merch ka ng Idols mo... kaso di ka parin nakakapunta sa kahit na anong kpop concerts...

Strict ang parents mo. Hindi ka pinapayagan pumunta kasi sabi nila, “Hindi ka naman nila kilala. Ano bang mapapala mo?!”.

.

.

.

18 years Old ka na... one day, nabalitaan mo na magko-concert ang pinakamamahal mong Group... “BANGTAN SONYEONDAN”!  #TheRedBulletInManila ang trending.

The fact na alam mo na hindi ka makakapunta, halos mangiyak-ngiyak ka na sa harap ng computer screen... nakita ka ng mama mo... lumapit siya at tiningnan ang computer screen mo.

At tinanong ka;

“Mahal mo ba talaga yang mga koreano na yan?” umma

Tumango-tango ka lang habang pinupunasan mo ang luha mo.

“Eh kaso, di ka naman kilala nyan eh.” umma

“umma, fangirl po ako... whether they know me or not, it doesn’t matter... pag nakita ko sila personally, feeling ko ikinakasal ako with them...” sabi mo habang sumisinghot-singhot pa.

Natawa ang mother mo sa pinagsasabi mo at binatukan ka.

“ano ka ba! Ang bata mo pa para ikasal.. tapusin mo muna studies mo. Papupuntahin kita sa concerts!” umma

“mamaaaaaa~ dalawang taon pa ko matatapos ehh! After 3 months na ang concert nila!” ikaw

“babalik pa naman sila.” umma

“Kahit naaa. Uwaaaa T^T” ikaw

Lumabas ng kwarto mo ang mama mo.. at maya-maya pa ay bumalik siya. May dala-dalang maliit na envelope at iniabot sayo.

Nagtataka ka naman kung ano ang laman nun. Pagkabukas mo, may nakita ka, P10,000.

Nanlaki ang mata mo at tinitigan mo ang mother mo.

“Ma, tuition fee ko po ba to? O allowance ko na hanggang bakasyon?”

Tumawa na naman ang nanay mo. [A/n: yung totoo?masyadong Masaya si mother XD]

“Pangbili mo ng Concert ticket. Regalo ko sayo. Total, big girl ka na. Matataas din naman ang grades mo at tumutulong ka sa bahay. Reward mo yan.” Sabi ni mother. Nakakataba ng puso ang ngiti niya. Para bang isang anghel na bumaba sa langit.

Sa sobrang saya mo, niyakap mo siya ng mahigpit!

“Umma! Maraming maraming salamat po!!!!! Di niyo po alam kung gano ako kasaya! Nasan po si appa? Pasasalamat ko din po siya.” Sabi mo. Halatang tuwang tuwa ka dahil sa hanggang tengang ngiti mo. J

“basta, magiingat ka pagpunta mo dun ha! Ihalik mo na rin ako sa lalaking to *sabay turo kay Taehyung*” umma

“hahaha, opooo! Baka iuwi ko pa yan! ............... whoa! Teka! Umma, kpop fan ka na rin?!” sabi mo

“hindi ah. Sige na, magluluto pa ko.” At dun natapos ang paguusap ng iyong nanay.

-------------------------------

A/N: sorry kung medyo Boring yung Prologue. hahaha prologue pa lang naman po. it's okay. :)

-Flying_PandAA #2

You're My Miss Right (Bangtan Sonyeondan - BTS Fanfic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon