အပိုင္း(၄)

Start from the beginning
                                    

ခ်ာကနဲဆက္ထြက္သြားေတာ့ Kongpob က ေျပးလုိက္သည္။အျပင္ဘက္ေရာက္ကာ လမ္းကူးရန္ျပင္ေနသည့္ Arthit ၏လက္ကေလးတစ္ဖက္ကုိ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းဆြဲလုိက္သည္။ အင္း---ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ေဆာင့္ရုန္းတာခံရသည္ေပါ့။

“မင္းမ်က္ႏွာအထိုးမခံခ်င္ရင္ ငါနဲ႕ေဝးေဝးေန. မင္းကုိငါ ေဒါသေျပတာမဟုတ္ဘူး။”

“ရပါတယ္ ကိုကိုရဲ႕.။နမ္းလုိ႕ေဒါသထြက္တယ္ဆုိ ႀကိဳက္သေလာက္ထြက္ ကြ်န္ေတာ္လည္းႀကိဳက္သေလာက္နမ္းမယ္ရလား။”

“မင္း--မင္း မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္လွခ်ည္လား”

ခပ္ရဲရဲမ်က္ႏွာသည္ေဒါသေႀကာင့္လား ရွက္သည္ေႀကာင့္လား Arthti ကုိယ္တုိင္ေတာင္မသဲကြဲ။သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဒီလိုမ်ိဴးတဇြတ္ထုိး.. မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ခ်ဥ္းကပ္တာမ်ိဴးမရွိဖူး။ရွိဖူးလည္း မိန္းကေလးေတြခ်ည္းပဲမုိ႕ သူ ေရွာင္ႏိုင္ခဲ့သည္ခ်ည္း သာ။ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္လ်က္ သူ လမ္းကုိသာျဖတ္ကူးလိုက္သည္။

“ေဟ့-- ”

Arthit ခႏၶာကုိယ္ အေနာက္ကုိျပန္ဆြဲခံလိုက္ရသည္။ အရွိန္ႏွင့္္ေမာင္းသြားသည့္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီး။

“ရွက္တာလည္းရွက္ေပါ့ဗ်ာ.။လမ္းကူးရင္ ဆိုင္ကယ္ေလး ဘာေလးလည္းႀကည့္ဦးမွာေပါ့.”

“လူရွင္းတဲ့တစ္ေနရာမွာေတြ႕တဲ့တစ္ေန႕ မင္း ေသျပီပဲ Kongpob”

“ဟား-- အုိေခ တာေပါ့.။ကြွ်န္ေတာ္က ဒိတ္ခ်င္တာႀကာလွျပီ။ လူရွင္းတဲ့ေနရာမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးအေသခံပါ့မယ္။”

ဒီတစ္ခါေတာ့ Arthit မႏိုင္စြာဘဲ Kongpob ကုိလွည့္ႀကည့္မိေတာ့သည္။ဘယ္လိုေယာက်ာ္းေလးက ဒိလိုမ်ိဴးကပ္သီးကပ္သတ္ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္တာရွိလို႕လဲ.။သူ လည္းတစ္ခါမွမျမင္ဖူး။ သူႀကည့္ေနေတာ့လည္း ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေတြ ေကာ့တက္လ်က္ ျပံဳးျပေနပါေသးသည္။

“မင္း တကယ္ပဲ ငါ့ေနာက္ လုိက္ေနတာလား။”

“ဗ်ာ--ခုမွသိတယ္လို႕ေတာ့မေျပာနဲ႕ေနာ္။ဒီေန႕ေတြ႕တာလည္းတုိက္ဆိုင္တယ္လို႕ထင္လို႕လား။”

“ေတာ္ျပီ Kongpob .ငါ အရူးတစ္ေယာက္က္ုိ အဖက္လုပ္ေျပာမေနေတာ့ဘူး။လ်စ္လ်ဴရႈလုိက္ျပီ.ႀကိဳက္သလိုေန.”

မေတ္တာစစ်တမ်း (ေမတၱာစစ္တမ္း)Where stories live. Discover now