23x(Zawgyi&Unicode)

Start from the beginning
                                    

သစ္ ျပဳတ္က်သြားတဲ့ Coffeeခြက္ကို ဗန္းေပၚေကာက္တင္ကာ ဆိုင္အေနာက္ဘက္ကိုထြက္ေျပးသြားမိသည္

နားထဲတြင္လည္း အဲ့စကားက ပဲ့တင္ထပ္လွ်က္

ဟားဟား အဲ့ေလာက္မေၾကာက္ပါနဲ႔ကြာ စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထား ဟုတ္ၿပီလား!!

ဟားဟား အဲ့ေလာက္မေၾကာက္ပါနဲ႔ကြာ စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထား ဟုတ္ၿပီလား!!

ဟားဟား အဲ့ေလာက္မေၾကာက္ပါနဲ႔ကြာ စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထား ဟုတ္ၿပီလား!!

သစ္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ နားကိုပိတ္ထားလိုက္သည္

အသံေတြၿငိမ္သြားေတာ့မွ စိတ္ကိုၿငိမ္ၿငိမ္ထားကာ ဆိုင္ထဲျပန္၀င္ရသည္

"ေဟ့ေကာင္ ဘယ္လိုလဲ ok?ရဲ႕လား"

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ မန္ေနဂ်ာက နဖူးေပၚလက္တင္ကာ လာေမးေနမို႔ မ်က္လံုးတခ်က္မွိတ္ျပကာ

"ဘာလို႔လဲ အခ်စ္ေလးက စိတ္ပူလို႔လား?
မပူပါနဲ႔ ကိုႀကီးက အကုန္Okပါတယ္"

"🖕"

"ဟားဟားဟားဟား"

🍃

"အဲ့တာ အရင္လူနာရဲ႕လူနာမွတ္တမ္းပဲ
ကြ်န္ေတာ္လည္း မနည္းျပန္ရွာထားတာ
လူနာမွာက မိသားစု၀င္လည္းရွိပံုမေပၚဘူး
မ်က္ၾကည္လႊာလွဴဖို႔ခြင့္ျပဳခ်က္ကိုေတာင္ ညီအကိုလိုခင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းကလက္မွတ္ထိုးေပးသြားတာတဲ့"

Drကမ္းေပးတဲ့ဖိုင္ကို သတိုးတို႔ၾကည့္ကာ

"ဘာအဆက္အသြယ္မွမရွိပါလား?"

ရိပ္ကေတာ့ ဖိုင္တြဲကိုေဆာင့္ခ်ၿပီး

"ဒီေလာက္ဘာမွမရွိတာ ဘာလူနာမွတ္တမ္းလဲ?
Drေတြအလုပ္ေသခ်ာမလုပ္ဘူးထင္ပ"

"ဒါနဲ႔ ညီအကိုလိုခင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ဘယ္ကိုသြားရွာရမလဲ?"

Drက ရိပ္ကိုလ်စ္လ်ဴရႈကာ သတိုးကိုေတာ့ျပန္ေျဖသည္

Oh !Where stories live. Discover now