ၾကင္ရာေတာ္ ခ်န္အန္း The Rich And Honorable Chang An(Myanmar Translation)(Zawgyi)

အပိုင္း (၂၁)

ထို႔အျပင္ သူတို႔ထံတြင္ ထမ္းေဆာင္ရမည့္တာဝန္ ႐ွိေနေသးသည္။ နန္းေတာ္တြင္းသို႔ ဝင္ရေပဦးမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ွီသားအဖအား အထူးအေထြ အေရးထပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေနရာမွ အရင္ထြက္သြားႏွင့္ေတာ့သည္။

ဝူညီေနာင္ ထြက္သြားၿပီးသည့္ေနာက္မွသာ ေ႐ွာင္းခ်င္းယီြသည္ သူ၏လက္ထဲ႐ွိ ေခါက္ယပ္ေတာင္အား ႐ွီယင္ေဟြ႔ေ႐ွ႕သို႔ လွမ္းထုတ္ေပးကာ ထိုယပ္ေတာင္မွတဆင့္ ႐ွီယင္ေဟြ႔အား ေနရာမွ ထေစလိုက္သည္။

"ဒီေလာက္ လွပလွတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးက အတိတ္ေန႔ရက္ေတြတုန္းက ဘယ္ဆီမွာမ်ား ပုန္းေနခဲ့ပါလိမ့္...ဘာေၾကာင့္ ငါမင္းသား အရင္က တခါေလးေတာင္ ဆံုေတြ႔ခြင့္ မရခဲ့ရပါလိမ့္..."

ေ႐ွာင္းခ်င္းယီြႏွင့္ ေ႐ွာင္းခ်င္းယန္႔သည္ ႐ုပ္ရည္အားျဖင့္ အေတာ္ေလးပင္ တူညီသည္ဟု ေျပာ၍ရေပသည္။ ကြဲျပားခ်က္ဟူ၍ အျပံဳးမ်က္ႏွာအား အျမဲခ်ိတ္ဆြဲထားသူ၏ အစဥ္သျဖင့္ ေကာ့ၫႊတ္တက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းမ်ားႏွင့္ ညီအစ္ကိုၾကား႐ွိ အသက္ကြာျခားခ်က္တို႔သာ ႐ွိေလသည္။ ထို႔ထက္ပို၍ ထပ္ျဖည့္ကာေျပာရမည္ဆိုလ်ွင္ ညီေတာ္ထံတြင္ အစ္ကိုေတာ္၏ ေလးနက္တည္ၾကည္မႈမ်ိဳး မ႐ွိသေလာက္ နည္းပါး၍ ေပါ့ပါးေသာ ရင္းႏွီးႏွစ္လိုမႈတို႔ကေတာ့ အလွ်ံပယ္ပင္ ႂကြယ္ဝေလသည္။

ဆယ့္** ႏွစ္အရြယ္၊ ႏုပ်ိဳငယ္ရြယ္၍ ခန္႔ညားေခ်ာေမာလွသည့္ လုလင္ပ်ိဳတဦး။ ထို႔အျပင္ ထိုအမ်ိဳးသားငယ္သည္ ျမင့္ျမတ္လွေသာ မင္းသားငယ္တဦးလည္း ျဖစ္ေနေသးသည္။ ႐ွီယင္ေဟြ႔တေယာက္ လဲေနရာမွ ထရပ္ေနၿပီးသည့္တိုင္...မိမိအနား လြန္စြာနီးကပ္ေနကာ တခ်ိန္လံုး အျပံဳးမာန္ဝင့္ေနေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနေလေသာ လူတဦးေၾကာင့္.....စိတ္လႈပ္႐ွားမႈေၾကာင့္ေလလား...သို႔မဟုတ္ တျခားအေၾကာင္းတရားတခုေၾကာင့္ေလလားေတာ့ သူမ မသိ။ သူမ လုပ္ေနမိသည္က လက္တြင္းသို႔ ေရာက္ေနေသာ ယပ္ေတာင္ဖ်ားအား တင္းတင္းဆုတ္ထားမိျခင္းသာ...။

"သခင္မေလးက ဒီယပ္ေတာင္ကို သေဘာက်ေနတာလား...ဒါဆိုလဲ...မင္းကို လက္ေဆာင္အေနနဲ႔ ေပးလိုက္မယ္ေလ..."

ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ဆြဲယူၾကည့္သည့္တိုင္ ပါမလာသည့္ မိမိ၏ယပ္ေတာင္ေလးအား ေ႐ွာင္းခ်င္းယီြ လက္လႊတ္ေပးလိုက္ယံုသာ။