အပိုဆု

အပိုင်း-၂၃

ခံစားချက် ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်က ဘာများလဲ ။

အနားမှာရှိရင် စိတ်လှုပ်ရှားတာမျိုး ၊ နှစ်ယောက်အတူရှိတိုင်း အနေခက်မိတာမျိုး ၊ သူ့ရှေ့ရောက်ရင် အလိုအလျောက် ကလေးဆန်မိသွားတတ်တာမျိုး...

ဒါမျိုးတွေများလား...

ခခ တွေခနဲ ဖြစ်သွားမိသည် ။

ဒါပေမယ့် ခံစားချက်ရှိတယ်ဆိုရင်တောင် အဆုံးသတ်မှာ ယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်ဟာ ပေါင်းစည်းဖို့မှ မဖြစ်နိုင်ဘဲ... ။

ခခသည် စူးခနဲဖြစ်သွားသော ခံစားချက်နှင့်အတူ ခေါင်းကို ခါရမ်းပစ်လိုက်ပြီး

" မ..ရှိဘူး ဘာ ခံစားချက်မှ"

" အင်း... ပြီးတာပါပဲ ဒါဆိုလည်း... တစ်ခုတော့ ငါနင့်ကိုပြောချင်တယ်... ငါ အစောက ပြောလိုက်တယ်ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ချေရှိတာတွေပါပဲ... ငါတို့ စကားကြောင့်နဲ့ နင့်ကိုနင် တွန်းအားပေးဖို့ မလိုဘူးနော် ... "

" ငါနားလည်ပါတယ်... "

ခခအဖြေကြောင့် ရတီက ဘာမှ ဆက်မပြောတော့။

မကြာသေးမီကမှ စိုပြေနေခဲ့သော စကားလေးသည် မီးကိုရေနှင့် ငြိမ်းလိုက်သလို ရုတ်ချည်း
ငြိမ်ကျသွားတော့သည်။

သေချာတာတစ်ခုကတော့ သူတို့ အားလုံး၏
အတွေးကိုယ်စီထဲတွင် 'ခံ့ညား' ဆိုသော သူကတော့ သေချာပေါက် ပါနေပေလိမ့်မည်။

***

ညနေ ကျောင်းဆင်းတော့ အသင့်စောင့်ကြိုနေသော ကားရှိရာဆီ ခခ သွားလိုက်သည် ။

ကားပေါ်ရောက်တော့ ခံ့ညားကို ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ မဆိုဖြစ်။

အခုချိန်မှာ ခခ စိတ်တွေအတော်လေး ရှုပ်ထွေးနေသည်။

မရေရာသော ခံစားချက် တပွေ့တပိုက်နှင့်မို့
ဖြစ်နိုင်လျှင် ခံ့ညားနှင့် မျက်နှာချင်းပင် မဆိုင်ချင်ပါ။

စကားမဆိုဘဲ ခခ ငေးငိုင်နေတော့ အလိုက်သိသော သူသည် ခပ်ဆိတ်ဆိတ်သာ ။

ကားမောင်းရင်း မကြာခဏ ခခဘက် စောင်းငဲ့ကြည့်နေတာမျိုးကိုတော့ သတိထားမိပါသည်။