ရိပ္ကလည္း သစ္ ခါးေလးကို အသားေလး ဆန္႔ကာ ေပါက္စီႏွစ္လံုးကို ေအာက္က်ေစၿပီး ေစာင္ေသခ်ာျခံဳေပးရသည္
ိ
ၿပီးမွသာ ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ laptopေဘးနား ျပန္ထိုင္ႏိုင္ေတာ့သည္
🌱
တကယ္ႀကီးကို မထိတာပါဗ်ာ
ဟန္ေဆာင္ကာမူပိုေျပာေနတာမဟုတ္ တကယ္ကို သစ္ကိုလံုး၀လာမထိတာ
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ျမဴစြမ္ေတြတိုက္ေနတာလည္း အဖတ္ကိုမလုပ္
ဒီဘဲႀကီးေတြ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ဒီေလာက္သည္းခံႏိုင္သြားရတာလဲ
သစ္ ေစာင္ပံုေအာက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ laptop တစ္လံုးနဲ႔အလုပ္ရႈပ္ေနၾကတဲ့ ဘဲႀကီးေတြ
Noပါ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး
ကုတင္ေပၚမွာ ခ်က္ခ်င္းထထိုင္ကာ
"ဦး......."
ပ်စ္ခြ်ဲေနတဲ့အသံက ခပ္စာစာေလးထြက္လာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး လွည့္ၾကည့္သည္
သို႔ေသာ္ ခဏသာ
"ဦး.....လို႔"
လွည့္ကိုမၾကည့္ေတာ့
သစ္ေခါင္းထဲက ဥာဏ္ျပာဥာဏ္၀ါေတြကို ထုတ္ကာ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲၾကံေနရင္း
"ကိုႀကီး......"
ေဟာ ေထာင္လာၿပီ .. ေခါင္း ေခါင္း
"အြန္း....ကိုႀကီး....လို႔...."
"သစ္ေရ ကိုယ္တို႔ အလုပ္ေအးေဆးလုပ္ပရေစလားကြာ သစ္လည္း ပင္ပန္းေနၿပီမဟုတ္ဘူးလား နားပါလား"
သတိုးက ခပ္ေဆြးေဆြးေလးေျပာေတာ့
"လူကနားခ်င္ေပမယ့္ စိတ္ကမနားခ်င္လို႔ေပါ့
မေကြ်းရတာလည္းၾကာေတာ့ အလွဴေပးခ်င္လို႔"
"What!!!!"
သတိုး ဘာမွေတာင္ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ့
ရိပ္ကေတာ့ Sorryပါ ပုထုစဥ္လူသားပီသလိုက္ပါၿပီ
"ကိုကိုပဲ အလုပ္ဆက္လုပ္လိုက္ေတာ့ အရမ္းရက္ေရာေနတဲ့အလွဴကို
ရိပ္ ဆႏၵသြားျဖည့္ေပးမလို႔"
21x(Zawgyi&Unicode)
Start from the beginning
