Josh, siyah gözlerini, siyah bir tavana açtı. Uyanmıştı, doğrulurken siyah saçları savrulmuştu. Bu simsiyah odaya, bir de simsiyah metal posterleri yapıştırması odaya fazla renk katmamıştı doğrusu. Yorganı tekmeyle fırlattı. 17 yaşındaydı ve kendini bildiğinden beri bu şekilde uyanıyordu. Yatakta bir müddet oturduktan sonra ahşap zemine ayak bastı. Üstünde siyah ve dar bir tişört altında ise bir don vardı. Dolabını açıp temiz bir iç çamaşırı, siyah çizgili sarı ve ince bir kazak ve bir kot pantolon aldı. Ayaklarını sürüyerek odadan çıktı. Ahşağ bir koridordaydı. Duvarlar sarımsı bir beyazdı. 4 ahşap kapılı oda ve bir de ahşap bir merdiven vardı. Banyo koridorun sonundaydı. Ayağını sürüyerek banyoya ulaştı ve duşakabini açtı. Üstündekileri çıkarıp kabinin kapısını kapattı ve suyu açtı. Sıcak bir duş aldıktan sonra Üstünü giyindi ve saçını kuruttu. Kendine gelmişti. Koşarak merdivenlerin başına geldi ve zıplayıp tutamaçlara oturdu. Aşağı kayınca karşısında çıkış kapısı, sağında mutfak ve solunda salon vardı. Bir de Merdiven altında bir tuvalet vardı tabi. Mutfağa göz ucuyla bir baktı. Raven Halası siyah saçlarını savura savura şarkı söylerken bir yandan krep kızartıyordu. Mutfağın tam ortasındaki yuvarlak masanın üzerinde, ekmek, reçel gibi şeyler vardı. Salona girdi. Bir yanda sarı saçlı mavi gözlü kuzen Albert, oturmuş televizyon izliyordu. Kendinden 3 yaş küçük olmasına rağmen en iyi anlaştığı kuzeniydi. Diğer yanda ise onunla yaşıt olan kumral saçlı, mavi gözlü kuzen Hayley ise kitap okuyordu. Kitap okuduğu masa, kanepenin tam arkasındaydı. Kanepenin önünde ufak bir sehpa ve sehpanın önünde duvara yapışık LCD ekran bir televizyon vardı. Josh gerildi ve koşarak sehpanın üzerinden atladı. Bu maceralı yolculuğu kuzen Albert'ın yanında son buldu. Hızlıca bir brofist'den sonra yaklaşık 10 dakika televizyon izlediler. Sonra Raven hala yemeğe çağırdı. Albert ve Josh, birden yarışa başladılar ve mutfağa ilk varan Josh, balkon kapısına bakan sandalyeyi aldı. Albert ise yanına oturdu. Raven hala sofraya oturduğunda Hayley henüz yeni gelmişti. Yemek başladığında Josh ve Albert kıkırdaşıyorlardı. Tam yemeklerini yemeye başladığında dış kapı yumruklanmaya başladı. Josh ve Albert, yine ben bakarım diye atıldı. İkisi de aynanda açınca içeriye iki kişi düştü. Biri mutfağa doğru sürünürken diğeri ayağını sürüyerek ama hızlı bir şekilde Josh ve Albert'a doğru geliyordu. İkisi de korkmuştu çünkü adamın suratı sanki hortlak gibiydi. Josh, tüm gücünü toplayıp adama yumruk attı. Adam yere düşerken kolunu merdivenin tutamaçlarına vurdu ve kolu koptu. Albert kopuk kolu görünce kendini tutmaya çalışsa da o kopuk koldan çıkan kanları görünce kapının önüne kustu. Adam hiç bir şey olmamış gibi ayağa kalkıp yürümeye devam edince Josh anladı ki bu bir insan değil. Arkasına baktığında ilk gördüğü şey o küçük sehpaydı. Sehpayı tuttuğu gibi adamın kafasına vuracaktı. Gerilendi, gerilendi, derken adam, Albert'ın kusmuğuna basıp kaydı ve kafasını tutamaçlara vurdu. Yırtılma sesi gelince adamın boynu yırtıldığı düşünüldü. Adam bu kez ayağa kalkamadı. Josh hemen mutfağa baktı, mutfaktakiler balkon camını açıp kaçmıştı. Albertla bakıştılar. Josh'un aklına ilk gelen şey silahlanmaydı. "GARAJA" diye bağırıp kapıyı açtı. Yolda arabalar trafiğe dizilmiş bir gram bile ilerlemiyorlardı. Josh, Raven halayı gördü. Ona beklemesini işaret edip garajın kapısını açtı ve içeriden bir levye kaptı. Albert da bir levye almıştı. Korna sesleri arasında hiçbir şey anlaşılmıyordu. Josh, beni takip edin deyince de pek bişey anlaşılmadı. Ama Josh yürümeye başlayınca onun peşine takıldılar. Yaklaşık 3 buçuk saat süren bir yürüyüş sonucunda bir süpermarket görünmlü bir yere ulaştılar. Josh, hiç konuşmuyordu, soruları cevaplamıyordu. Sabahki laubali tavırları kalkmıştı. Artık arkasındakilere dikkat etmeliydi. Çünkü onlar, onun ailesi ve sonsuza dek koruması gereken grubuydu...
