Author's Note : Sorry sa mga naghihintay at ngayon lang ako nakapag update. Kasi, ang busy e. Lalo na ung last week. Ang daming inaasakaso. Hindi ko na maisingit ung pagtatype kaya ngayon lang. Sana kapag nabasa nya na tong update. Wag nyo akong papatayin. :p
Sige, enjoy. ^O^
~
[45] And it all ends here.
It's been two simula nung nakita namin si Jiro. Masaya naman lahat. Medyo bumabalik narin sa dati ung relasyon namin ni Marie. Pero bakit ganun parang kulang?
Bakit parang may firewall sa pagitan naming dalawa? Bakit parang iba ung pakiramdam ko ngayon kesa dati? Tapos parang ganun din sya.
Pero, kung sabagay.. May kasalanan ako sa kanya. Hindi ko naman sya masisi kung ganun man ung nangyari sa kanya na medyo napalayo na ung pakiramdam nya sakin.Kasalanan ko. Naging napakalaki kong gago.
Galing akong ng recording pauwi na ako ngayon through my peripheral view, nakakita ako ng flower shop. Nagpark ako sa gilid at pumasok sa loob.
Napangiti ako. This is something I don't get to do everday.
I bought a boquet of pink roses. Alam kong favorite ni Marie and pink. SO, so did pink roses.
Nasa backseat ung flowers kasi nga malaki. Malapit nadin naman ako sa bahay nun. May nakapark na kotse sa labas. Si Jase? Bat ba lagi nandito ung gagong un?
Bumaba na ako at kinuha ung flowers sa likod ung bulaklak.
Hindi na kao kumatok at pumasok na kaagad. Pero mali ata talagang di kumakatok o nagddoorbell kahit pumapasok ka sa sarili mong bahay. Nakita kong magkaakap si Jase at Marie.
Para bang naghihiwalay ung puso ko. Tanginang buhay naman talaga yan.
"Oh, Jeanne? Jan ka na pala. Kamusta recording?"
"Uh.. I think I better get going." Sabi nung kupal.
"Dapat lang." Bulong ko.
"Sige, ingat ka." Sabi naman ni Marie at hinalikan pa sa pisngi ung gago. Gaguhan lang talaga.
"Wow~ Roses! Para sakin yan?" Nakangiti nyang tanong.
