fifteen

216 33 20
                                    

"kita break"

"hah?" terkebil kebil aku memandang eunsang.

aku tak faham, benda ni berlaku secara tiba tiba sedangkan semalam eunsang layan aku macam biasa. sudahla datang tanpa salam, aku pulak baru nak membebel. rasanya takde sebab pun untuk dia mintak break macam ni. yang peliknya aku ni tak terasa sangat pun dengan permintaan dia.

huh agaknya dah gila aku ni.

"saya nak kita break"

"apa sebab untuk kita buat macam tu?"

dia tenung aku lama. aku tak tahu nak tafsirkan macam mana pandangannya, tapi dia nampak sedih, namun dia kuatkan juga diri dia.

apa yang dah berlaku sebenarnya ni?

"saya lepaskan awak, chaerin. saya taknak awak seksa perasaan awak lagi. mungkin saya first love awak, tapi hati awak mungkin dah dekat orang lain sekarang. salah saya sebab lambat buat tindakan. salah saya sebab lambat luahkan perasaan. awak takde salah pun dalam hubungan kita, semuanya salah saya. saya tahu awak tak sanggup nak kecewakan saya sebab saya first love awak padahal hati awak memang dah takde pada saya. jadi, biarlah saya yang mintak break. pergilah dekat geumdong. jasad awak mungkin ada di depan mata saya sekarang, tapi hati awak ada pada geumdong kan?"

"jangan risau, saya okey sebab saya yang buat keputusan ni. macam mana saya tahu tu awak tak perlu tahu. pergilah, saya betul betul rela awak pergi. terima kasih, terima kasih untuk 2 minggu ni. walaupun tak lama, tapi cukuplah beri saya kenangan dengan first love saya. nanti bolehla saya cerita dekat anak cucu" sempat dia selitkan jenaka. dia tertawa kecil dengan mata yang berair.

aku betul betul rasa bersalah. nampak sangat ke aku macam tu? kenapa dia letakkan semua kesalahan pada dia sedangkan yang salahnya tu semua aku?

"eunsang.."

"sebagai sunbae dan abang awak, saya nak awak luahkan je perasaan awak pada geumdong. kesian dia tunggu awak lama tu. dia layak dapat awak yang baik, yang dengar cakap ni" dia gosok kepala aku.

tadi aku tak sedih, tapi bila dia cakap macam ni sumpah aku rasa sebak weh. aku yang tak pandai hargai dia.

"saya harap awak dapat jumpa pengganti saya yang jauh lebih baik, lebih cantik dan lebih dengar cakap dari saya" aku tersenyum nipis.

eunsang mengangguk. matanya masih berair, tapi setitik pun tak mengalir. macam mana dia kuat tahan air mata daripada mengalir? kalau aku dah banjir kat sini jugak tau.

"a hug?" aku lebarkan tangan aku.

dia tak membalas namun kakinya tetap mendekati aku. lalu eunsang masuk ke dalam pelukan aku. belakangnya aku tepuk perlahan.

terima kasih, eunsang. terima kasih sebab faham saya. saya sayang awak sebagai adik dengan abang <3

-

bunyi pagar berkeriut menarik perhatian aku. pandangan aku alihkan pada orang yang keluar dari pagar tu.

"kenapa kau datang malam malam ni? sorang pulak tu. bahaya tau. parents kau tahu tak ni? eunsang hyung tahu kau jumpa aku ni?"

aku hanya anggukkan kepala dengan mata yang berair. aku pulak yang emo malam malam ni. aku teringat kata kata eunsang petang tadi. dia dah berkorban banyak sampai jadi macam ni, aku kena la hargainya sekurang kurangnya.

wishWhere stories live. Discover now