A Wifes Cry of Intimate Pain

Chapter 30

Chapter 30

Ace's POV

"Here give it to my sexytary, never try to open that or else I'll kill you. And by the way if she said she want a leave then let her, dont stress her too much I mean dont stress her. Dont you ever dare make her work in over time." No wonder my big brother is really in love.

Buti pa siya ayos na, wala na siyang iisipin pa kuntento sa buhay at walang atraso kahit na sino. I wonder why I hated him before? Maybe because I was so drawned with the thought that Syrill left me to come with him. Pero hindi naman pala, at nalaman ko yun 4 years ago papauwi na siya ng Pilipinas nun ng makipagkita siya sakin. Galit na galit ako sa kanya nung mga oras na yun pero matapos niyang isalaysay ang lahat ay naliwanagan na ako.

Hindi niya yun kasalanan, umalis siya ng bansa para sa business namin at para na rin makaiwas kay Syrill dahil alam niyang pinag seselosan ko siya. I cant believe that I hated my own brother because of a woman, and worst he doesnt have any fault at all.

Maya maya pay napagpasyahan ko na ring umuwi, dumeretso na ako sa condo ko na pinag stayhan  ko dito ng limang taon. Honestly I will also miss this place, pero kailangan ko ring umuwi kung san talaga ako galing. At sa Pilipinas iyon, hindi dahil dun ako isinilang kundi dahil may isang tao akong gustong balikan dun.

~Manila Philippines, NAIA International Airport~

UNANG tapak ko pa lang sa lupa ng Pinas ay ramdam ko na ang init ng sikat ng araw, at kahit papanoy nakaramdam ako ng tuwa nakakamis rin pala dito. I can't see blondes at all, and honestly I miss the sight of these black haired and brown eyed people. Although may mga blonde pa rin naman, you know mga turista pero mas namamayani talaga ang mga Pilipino of course this is Philippines what would I expect? Napailing na lang ako minsan nakakabobo rin ang pag iisip ko.

Pagkalabas ko ng Airport ay nandun naman nakaantay sakin ang driver namin kaya agad agad na lang akong sumakay at pinalagay na lang kay manong ang dala kong maleta sa compartment, magaan lang naman iyon dahil damit at ilang personal na gamit lang naman ang laman nun.

Sa halip na dumeretso sa mansion ay dumeretso na lang ako sa bahay namin ni Jelene dati, gusto ko lang namang tingnan kung ayos pa ba ang bahay.

PAGKADATING namin sa dati kong bahay ay agad na akong bumaba at kinuha ang maleta ko, pinabalik ko na lang si manong sa mansion.

Dirediretso na akong pumasok sa loob ng bahay, hindi naman kasi  kailangan pa ng susi ang gate at pinto dahil may sensor iyon at kilalang kilala ako nito.

Pagkapasok ko sa loob ay nagbago na ang lahat, I mean bumalik ang lahat sa dating anyo ng bahay. Dati kasi ay binago iyon ni Jelene pati kurtina , basta lahat na bumalik sa dati. Malinis pa rin naman ito dahil mayroon akong kinuhang care taker para alagaan yung bahay.

Dumeretso na ako sa kwarto at nagbihis na at nahiga napagod rin kasi ako sa biyahe.

Habang nakahiga ay napa isip ako.

May babalikan pa kaya ako?

Pano kung wala na?

Pano kung kasabay ng paglipas ng panahon ay ang paglipas rin ng nararamdaman niya para sakin nuon.

Wag naman sana, gusto ko pang mahawakan ang anak ko gusto ko siyang makita. Even my wife I want to see her and hug her and tell her how sorry I am for letting her go, for choosing someone over her.

Could it be?

Will there be any chance to tell her my love?

Will she listen?

I just hope so.