omuzlarımdaki yük olmaktan çıktı artık. benimle büyüyen bir kambur, acıyla bakan bir çocuğa dönüştü. yere yığılmamak için tutunduğum kızgın demirler tüm bedenimi tutuşturdu. ne çıkar bir yol biliyorum, ne de bu acıyla yaşamayı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kalbimin en nâif çiçeği
Non-Fiction"Güzel günlerimizi ,evimizde ,bir şişe şarap ve pijamalarımızla kutlamalıyız.Yada bazen dostlarla ucuz biralar içerek. "
