Donna's Diary || PL

Rozdział 2: Aby napewno?

  Minęło trochę czasu. Sophie prawie skończyła przeglądać pamiętnik matki, gdy przeczytała coś, co naprawdę ją zszokowało.

  "Jakimś cudem dałam radę pokonać chorobę, ale i tak za dużo to nie zmieniło, bo muszę wyjechać na zawsze. Teraz szykuję się do tego, by zostawić wszystko, co miałam dotychczas."

"Jak to"... Sophie nie mogła uwieżyć "czyli ona... ona wcale nie umarła... "

  Dziewczyna natychmiast pobiegła do jednego z jej ojców - Sama.

  "Tato... nie uwieżysz czego się właśnie dowiedziałam" Powiedziała cała w emocjach.
"Co się stało?" Odpowiedział.
"Mama... ona żyje."
"Sophie, skarbie, połóż się, bo widzę, że   
jesteś naprawdę wyczerpana."
"Ale ty nic nie rozumiesz, ona wyjechała i zaaranżowała swoją śmierć."
"Kto cię tak okłamał?"
"Przeczytałam to w jej pamiętniku."
"To.. to nie ma sensu, po co miałaby to    robić?"
"Napisała, że musi to zrobić, więc sytuacja tego wymagała."
"Więc musimy jej poszukać, ale to nie będzie łatwe.. może być wszędzie."
"Wiem jedynie, że jest gdzieś we Francji."
"Może być w hotelu, w którym spotkała Harrego."
"Możliwe."
"Wyruszymy jutro, więc połóż się, żebyś była gotowa."
"Dobrze, dobranoc."
"Dobranoc kochanie."

  Sophie poszła do łóżka i zasnęła. Rano obudziła się i od razu powędrowała do pokoju, w którym był jej tata.

"Cześć tato."
"Hej Soph, jedziemy?"
"Tak."

  Pojechali na lotnisko i przylecieli do Francji. Dotarli do hotelu.
"Dzień dobry" Powiedziała Sophie.
"Dzień dobry" odpowiedział mężczyzna pracujący w recepcji "W czym mogę pomóc?"
"Czy zatrzymała się tutaj Donna Sheridan?"
"Przepraszam, ale zabroniono mi udzielania informacji o naszych klientach"
"Dobrze.. dziękuję za poświęcony czas".

  Nagle zauważyli kobietę w kapturze i okularach przeciwsłonecznych. Podeszli do niej, by zobaczyć, czy to nie ona.
Popatrzyli na nią przez chwilę tak samo jak i ona popatrzyła na nich.