~Harry Potter Texting~ DÜZENLENİYOR

2.1

~1 hafta sonra~

-Ron-

Artık iksir hazırdı. Pansy'e bişey olacak siye ödüm kopuyordu. Profesör McGonagall büyük salona çağırınca hepimiz büyük salon gittik

Ron:Hayatım gerçekten bunu istediğine emin misin?

Pansy:Aşkım benim için endişelenmeyi bırak. İyi olacağım söz veriyorum

Ron:Tamam

Ve büyük salona girdik madam pomfrey de ordaydı sanırım bişey olursa müdahale etmek için oda gelmişti içim çok azda olsun rahatlamıştı

Profesör McGonagall:Merhaba çocuklar, merhaba bayan Parkinson

Pansy:Merhaba efendim

Profesör McGonagall:1 haftanın sonunda iksiri yapmayı başardık. Ama ben size tekrar sormak istiyorum, emin misiniz?

Pansy:Eminim Profesör

Profesör McGonagall:O halde çocuklar siz geri çekilin eğer bir yan etki gösterirse yardım etmesi için madam pomfrey de burda duracak

Ve Profesör iksiri Pansy'e verdi ve Pansy içmeye başladı 2-3 dakika hiçbir tepki vermedi ve bir anda çığlık atmaya başladı öylesine bir çığlık atmıştı ki sanarsınız ki ruhu emiliyordu, bağırıyor,çığlık atıyor ve duruyor aniden gülüyor ve gülümsüyor ardından yine bağırıyor. Ellerini tırnaklarını ellerine geçirdi ve tüm gücüyle sıkıyordu, ayağa kalktı ve bağırıyor, çığlık atıyor, kendini yere atıyor,ağlıyor,bağırıyor, yalvarıyor bitmesi için, o kadar yanıyor ki canı, dünyada hiç bir şey canını bu kadar yakmamıştı, kalbini, beynini 400 tane bıçak saplıyormuş gibi aslında bu acı tarif edilmez ağır bir acı. Onu böyle görünce dayanamayıp ağlamaya başladım. Aniden çığlıklar kesildi,kız gözlerini açmış bitkin bitkin ayağa kalkmaya çalıştı ancak yorgun düştü. Hemen hepimiz yanına koştuk.

Draco:Pansy hatırlıyor musun?

Pansy:Ben.. Siz kimsiniz? Hiçbir şey hatırlamıyorum

Tekrardan göz yaşlarıma hakim olamadım. Hiç akmadığı kadar hızlı akıyorlardı ve Pansy bana baktı bir anda

Pansy:ŞAKA YAPTIM TABİKİ HATIRLIYORUM AĞLAMAYI KESİN

Ron:MERLİNE ŞÜKÜRLER OLSUN

Koştum ve ona sımsıkı sarıldım ve o geri biraz sonra çekildi

Pansy:Ama biraz dinlensem daha iyi olur sevgilim.

Ron:Tamam bebeğim gel seni odana götürelim

Pansy:Profesör McGonagall herşey için çok teşekkür ederim

Profesör McGonagall:Rica ederim bayan Parkinson

Ve büyük salondan çıktık. Ben kolumu Pansy'nin beline dolamıştım ve yürüyorduk. Bir anda karşımıza Katie ve Betty çıktı

Katie:Oooo kimeleri görüyorum

Ron:Kesin sesinizi

Betty:Noldu Pansy aşkınıza biri bişey mi oldu kıyamam çok üzüldüm

Pansy:EVET OLDU HEMDE ÇOK GÜZEL BİR ŞEY OLDU! ARTIK HERŞEYİ HATIRLIYORUM!

Katie,Betty:NE

Draco:İşte bende bu ifadeyi görmek istiyordum. Kudurmanız geçtiyse gitmemiz gerek görüşürüz, yada vazgeçtim görüşmeyelim hiç gerek yok

Ve ilerlemeye başladık. Herm Katie'ye Gin de Betty'e omuz atmışlardı. Arkamızdan şaşkın şekilde bakıyorlardı.

Pansy:Neden Gryffindor yatakhanesine geldik?

Ron:Seni şuan bu halde Slytherin yatakhanesine götüreceğimizi düşünmemişsindir herhalde.

Pansy:Ya ben iyiyim

Ron:Asan olmadan napmayı düşünüyosun Pansy?

Hermione:BİZİM ASALARIMIZ ONLARDA KALDI!

Draco:1.5 hafta sonra hatırlamanıza sevindim.

Pansy:Nasıl alacağız peki onlardan!

Draco asalarını çıkardı ve onlara uzattı

Hermione:Niye bunları daha önce vermediniz!

Ron:Aklımıza gelmesini belkedik gelmeyince hatırlattım en sonunda

Pansy:Artık kendi yatakhaneme gidebilir miyim acaba?

Ron:Hayır

Pansy:Artık asam da var neden gidemiyomuşum!

Ron:Çünkü sana hala zarar verebilirler Pansy! Ya uyurken gelirlerse napmayı planlıyorsun!

Sustu ve oflaya oflaya içeri girdi

Ron:Bişey olurda biz şöminenin önünde oturuyoruz burda olmazsakta whatsapp'tan yazarsınız

Hermione:Tamamdır

Sonunda Pansy'nin hafızası yerine geldi artık yazmak istediğim bölümleri yazabileceğim pdlspcldfsşd. Bu sene sınav senem olduğu için okullar başladıktan sonra en fazla haftada 1 hikaye yayınlayabilirim. Belkide yakın zamanda hikayeyi de bitirebilirim. Ama yeni bir Ronsy Texting'e başladım ve bir kaç bölüm yazdım ama daha yayınlamayı düşünmüyorum büyük ihtimalle tatilde yayınlayacağım. Hikayeyi yayınladığım zaman burdan haber veririm zaten. Nys çok boş yaptım inş bölümü beğenirsinizzz

Sihirli günler🧙‍♀️🧡