Yaz Okulu

Yaz Okulu 43. Bölüm

"Ayağını denk alsın biz onu istiyoruz".

"Sus len konuşma sen!" bahadırın kafasına vurduğumda bana acıyarak bakıyordu.

"Yaa beren ne yapıyorsun ya acıdı!".

" Sus sen, aras sera nerde?".

" Bilmem nerde?".

SERANIN AĞZINDAN

Yine geç kalıcam off bi ders bu kadar uzun sürermiydi ya. Amfiden hızla çıkınca birisine çarptım ve bütün kitaplarım yere düştü.

"Pardon". Yere eğilip kitapları toplarken oda bana yardım etti kafasını kaldırdığında kim olduğunu anladım...asır.

" Önüne bak istersen yoksa daha fazla kişi sana yardım eder". Bu neydi şimdi?

"Saol,teşekkür ederim bittimi?".

" Berenlerimi arıyorsun?". Yürümeye başladığımda oda beni takip etmeye başladı.

"Derdin ne senin motor züppesi?".

"Derdimmi olması lazım sakarlar kraliçesi?". Ahh beni deli ediyor ya!.

"Senin yüzünden geç kalıyorum çekil şurdan". Tam merdivenlerden iniyordumki ayağım takıldı ve düşücekken asır sıkıca beni tuttu.
Şu an çok yakındık.

"Be beni bırak".

"Bunu neden yapmalıyım?". Delimi ne ya?

"Bu gün birşeymi içtin sen?".

"Tamam bıraktım".

"Delisin sen deli...yok yok delinin önde gideni!". Yanından sinirle ayrıldım. Dersler ve bu beni öldürüyor ahh!

BERENİN AĞZINDAN

Sera sinirle bize doğru geldiğinde sırıttım. Yine bu kızı kim sinirlendirdi acaba?.

"Delircem valla!". Yanımıza oturunca bütün gözler seradaydı.

"Ne oldu yine?".

"Ne olmadıki sorun asır".

" Ne yaptı?".

"Ben dersten çıktıktan sonra kitaplarımı düşürdüm oda bana yardım etti."

"Ben bunda sorun göremiyorum".

"Sorunda zaten bu bana çok iyi davranmaya başladı tam merdivenlerden düşüyordum ki beni tuttu. Bırak dedim o ise neden bırakmalıyım gibi saçma sorular sordu valla delirdi bu ha". Delirmemişti o sadece aşıktı. Bide başımıza bu çıkmıştı.

" Döviyim mi sera?". Ohh bi sende gel tam olsun.

"Yok burak değmez".

" Benim derdim bana yeter". Birden bunu diyince hepsi bana baktı bunu seslimi söyledim ben ahh.

"Ne derdin varmış senin?".

"Yok birşey".

"Anlat dedim beren!". Off inatçı!.

" Yıl sonu ödülleri. Sınıfın birincisi olmam lazım".

" O saçma ödül töreni canı cehenneme!".

"Of aras".

"Ne saçma şey ama".

"Burak sendemi?".

"Valla beren bence saçma".

"Sence bahadır?". Ahh nerde bu?

Bahadır görüş alanıma girince gözlerimi baydım. Artık biliyorsunuzdur ne yaptığını. Bizim yanımıza gelince gülerek masaya oturdu ve yemek yemeye başladı.

" Bu salağa sorma derste zaten delirdi".

"Neden?"

"Açlığı tuttu yine salak".

"Ya ama öyle deme aras gücenirim".

"Sus len dön yemeğini ye!". Geri bahadır yemeğine dönerken aras bana ciddi bir bakış attı ne bu şimdi?.

"Ne oldu?".

"Birincimi olmak istiyorsun?".

"Annem birinci olmamı istiyor annem olmasa umrumda olmaz aras o yüzden birinci olmam lazım". Çok çalışmam lazımdı yoksa bizim sınıftaki kitapla aşk yaşayan kız benden bin kat daha zekiydi.

"Seni ben çalıştırıcam". Gözlerimi baydım o ne anlardı.

"Yapma aras anlamazsın sen benim bölümümden hem kazanamıcam".

"İşte sorunun bu beren emin olman lazım ve ben bunu yaparım demelisin". Ahh bu böyle konuşunca gaza geldim.

"Aras sen şu an beni gaza getirdin ve hemen kütüphaneye gidiyorum". Diyip yanlarından ayrıldım. Onları böyle şaşırmış bir vaziyette görmek beni güldürüyordu.

2 Saat sonra

Kütüphanede öyle ders çalışmıştımki gözlerim ağrıyordu. Şöyle bir heryere baktığımda pek fazla kişi yoktu. Kitapları çantama koyup çıktım ve şok içinde durdum. Aras duvara sırtını dayamış öylece ayakta uyuyordu.
Yanına gittiğimde sırıttım eve niye gitmemişti? Birden gözlerini açtı.

"Bittimi?". Kafamı olumlu anlamda saladım ve elini tuttum.

"Hadi gidelim".

AKŞAM

"Nasıl gidiyor okul?". Yutkundum her okul konuşması çoğunlukla insanları gererdi ve bu bana baya oluyordu.

"İyi yıl sonu ödüller var ve sınıf birincisi olmama lazım". Annem hayretle bana bakarken babam gülümsedi.

" Seni böyle görmeyeli çok oldu kızım".

"Evet babacım". Annem halla birşey dememişti şaşırdım doğrusu.

"Afferim canım kızıma". Annem yanıma gelip yanaklarımdan öpmeye başladı. Oha ya bu kadar sevineceğini bilmezdim!.

"Evet umarım başarılı olurum".

"Benim kızım herşeyi başarır".

ÖĞLEN

Okuldan araslarla gülerek çıkarken tanıdığım birisini görmemle şaşkınlık ve mutluluk ayn anda yaşıyordum. O burda...kuzenim mayıs

"Kuzi!"

"Mayıs?".

Selammmmm arayı yine açtım sorry. Ama umarım bu bölümü sevmişsinizdir. Ben bu bölümden pek emin değilim umarım güzeldir. Yorumlara umarım birşeyler yazarsınız. Veee tabi oylar buraya kadar okuduysanız oylarınızı esirgemeyin lütfen sonraki bölümlerde görüşmek üzere^^