အ႐ွင့္အလိုေတာ္က်(🔞🔞🔞)

Part 7

ဝမ္မင္းသမီးဆိုသူက ယင္းခ်ီကိုမလႊတ္တမ္းၾကည့္ေနၿပီး
ယင္းခ်ီေ႐ွ႕သို႔သြားကာ
"ဝမ္တိုင္းျပည္ရဲ႕မင္းသမီး ဝမ္မိန္ဆု ဂါဝရျပဳပါတယ္"
ဟုဆိုၿပီး ခါးကို ကိုင္းၫြတ္လိုက္သည္
တစ္ဖန္ယင္းခ်ီကလဲ အသိအမွတ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္
ဂါဝရျပဳလိုက္ေလသည္
ဘုရင္ကေတာ့ထိုျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ကာတျပံဳးျပံဳး
မိန္ဆုကနန္းေတာ္ထဲဝင္သည္ႏွင့္ ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ေနမယ့္အစား
ယင္းခ်ီကိုသာအဆက္မျပတ္ၾကည့္ေနသည္
ယင္းခ်ီကလဲသိေပမယ့္ နဲနဲေလးေတာင္လွည့္မၾကည့္ခဲ့
"အစ္ကိုယင္းခ်ီ ကြၽန္မကိုနဲနဲေလးေတာင္မၾကည့္ေတာ့ဘူးလား"
အခုေတြ႔ေသာ္လဲရင္းႏွီးေသာအေခၚအေဝၚမ်ိဳးျဖင့္
စကားလာေျပာသည္ကိုေတာ့ယင္းခ်ီကမႀကိဳက္
"ဟုတ္တာေပါ့...သားေတာ္.... မင္းသမီးမိန္ဆုနဲ႔တူတူ
သြားၿပီးနန္းေတာ္ထဲကိုလိုက္ျပေပးလိုက္"
ဘုရင္ကျဖန္ေျဖေသာသေဘာျဖင့္ဝင္ေျပာသည္

"သခင္ေလး ခ်င္းအာ.....တကယ္ပဲဘာမွမမွတ္မိဘူးလား"
လ်ိဳဟန္ကစိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ေမးေနသည္
စႏိုးလာထဲက ခ်င္းအာကိုေမးေနတာ
အခုထိခ်င္းအာက မသိဘူးပင္ေျပာေနသည္
သူ႔နာမည္ခ်င္းအယဆိုတာကလြဲ၍ က်န္တာဘာမွ
မမွတ္မိ
"သခင္ေလး နဲနဲပါးပါးမွတ္မိတာေလးေတာင္မ႐ွိပါဘူးလား"
"ငါဘာမွမသိဘူး"
ကေလးတစ္ေယာက္လိုအျပစ္ကင္းစင္စြာျဖင့္ အသံေလးက
သိမ္ဝင္ေနသည္
လ်ိဳဟန္တစ္ေယာက္ေခါင္းပူေနၿပီ
ဒီတိုင္းသာဆို မင္းသာယင္းခ်ီတစ္လတစ္ခါ
စာပို႔လာလ်ွင္ သူမည္သိူ႔ျပန္ေရးရပါမည္နည္း
"သခင္ေလး ဒီထဲမွာပဲေနပါ ဒါကသခင္ေလးရဲ႕အစ္ကို
မင္းသားယင္းခ်ီ ရဲ႕နန္းေဆာင္ပါ ဘယ္ကိုမွမထြက္ပါနဲ႔
ကြၽန္မျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္"
ထိုသို႔ေျပာၿပီး လ်ိဳဟန္ကသူမရဲ႕အေဆာင္သို႔ခဏျပန္သြားသည္

ခ်င္းအာက လ်ိဳဟန္ျပင္ေပးထားခဲ့ေသာ အစားအစာမ်ားကိုစားေနသည္
ထို႔ေနာက္ ခႏၶာကိုယ္ကဒဏ္ရာမ်ားကိုၾကည့္ကာ
ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ခဲ့လဲဆိုတာသိခ်င္လာသည္

လ်ိဳဟန္ကေတာ့ သူမရဲ႕အေဆာင္၌
စာရြက္ႏွင့္စုတ္တံကိုသံုးကာ
စတင္ၿပီးစာတစ္ေစာင္ကိုေရးလိုက္သည္
ထိုစာအတြင္း၌ခ်င္းအာရဲ႕ယခုလက္႐ွိျဖစ္ေနေသာ
အေၾကာင္းမ်ားအားေရးထည့္ၿပီး နန္းေတာ္သိူ႔ပို႔ရန္ျဖစ္သည္
စာေရးၿပီးေနာက္ ယင္းခ်ီအထူးစီစဥ္ထားေသာ
စာပို႔ခိုငွက္၏ေျခေထာက္၌ခ်ည္ကာ လႊတ္ေပးလိုက္သည္