Prologue

764 45 16
                                    

"T-Test."

That was Ate Britanny's voice, I am sure of it.

"Testing. Sana nagre-record na."

Medyo static ang audio pero kahit papaano ay madali naman maintindihan. My heart beats like crazy. I felt like there is something mindblowing in this recorded message.

I just accidentally found this recording hidden in a secured folder of Raizen's root system, named: The Collider. The date it was recorded was a week before I got sucked of.

"Brix," bigkas niya sa pangalan ko. Pansin ko ang panginginig sa boses niya. I don't hear anything except her voice, with a small touch of echos. "Ano man ang sasabihin ko rito ay isang malaking katrayduran sa ating pamilya. So please, don't let anyone hear this."

Doon pa lang ay bumilis na ang tibok ng puso ko. Tumayo ako para siguraduhing naka-lock ang pinto, saka bumalik sa kama.

"Una, kung naririnig mo ito, malamang nangyari na ang dapat mangyari," panimula niya. "You're not here—in our timeline anymore."

No way. She knew something like this would happen? She's expecting this to happen?

Umalis muli ako sa kama at tumayo sa harap ng bintana. Hinawi ko ang kurtina at tinanaw ang mga nagdaraang sasakyan. Walang kamalay-malay ang ibang mga tao sa existence ng isang tulad ko.

"I overheard something terrible from Mom, and Dad. A secret that maybe the whole clan knows," dagdag niya. "Except me, except you."

Bawat salitang lumalabas sa phone ko ay dahilan para mapalunok ako ng laway. Hindi ko mahulaan ang mga susunod niyang sasabihin.

"This is also the reason why you can't leave the house, you can make friends outside and you can't go to schools."

Way back, she is right. Nakamulatan ko nang hindi ko puwedeng gawin ang mga normal na bagay, mga bagay na dapat ginagawa ng isang bata hanggang sa pagbibinata. I knew back then, I am living in a such fake world that full of restrictions. I am a prisoner that time. I was a prisoner.

"Sobrang hirap, ang sakit-sakit na. I kept this for almost five years now and it's killing me, Brix."

Her voice broke. Shattered. Dinig na dinig ko ang paghikbi niya. I don't know what to think. All I want to know is what is that. What is really that?

"I have no one to tell."

Bumuntong hininga siya. Nai-imagine ko ang umaapaw na luha sa gilid ng mga mata niya. "This might destroy the very foundation of our family."

Pakiramdam ko ay tumigil ang mundo ko. Alam ko, at ramdam kong ang susunod na sasabihin niya ay ang mismong punto ng recording na ito. This is insane. Parang lalabas ang puso ko.

"I am sorry for not telling you this sooner, believe me I am. You are—"

Next: Chapter One

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 16, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

When Past And Future Collides (On a Major Revisions)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon