Him and I

Κεφάλαιο 31

Ανοίγω τα μάτια μου βαριεστημένα και καταλαβαίνω πως βρίσκομαι μέσα σε ένα αμάξι, συγκεκριμένα το αμάξι του Πάνου.

Ο Άλεξ έχει ξαπλώσει πάνω μου και κοιμάται σαν μικρό παιδί.

Τα χαρακτηριστικά του ήρεμα μπορείς να παρατηρήσεις κάθε λεπτομέρεια του προσώπου του καθώς οι ακτίνες του ήλιου φωτίζουν το πρόσωπο του.

Τον βλέπω σιγά-σιγά να ανοίγει τα μάτια του και κατευθείαν πάω πίσω για να μην καταλάβει ότι τον κοιτούσα όση ώρα αυτός κοιμόταν.

«Μην νομίζεις ότι δεν σε είδα» είπε με βραχνή φωνή από τον ύπνο.

«Συνήθως λέμε καλημερα αλλά ξέχασα εσύ είσαι ο Άλεξ»

«Μμ καλά γυρνά λίγο πιο εκεί»

«Εντάξει τώρα;»

«Τέλεια αν και δεν είσαι και το πιο μαλακό μαξιλάρι αλλά τι να κάνουμε»

«Αα συγγνώμη που δεν με γέννησαν μαξιλάρι» είπα και ξεκινήσαμε να γελάμε και οι δύο.

«Μπα ξύπνησαν τα καμάρια μου» ακούστηκε η φωνή του Πάνου από μπροστά.

«Ποιός πάει τώρα σχολείο» είπε ο Αλεξ βαριεστημένα και γύρισε από την άλλη πλευρά πιέζοντας ότι υπάρχει μέσα στο στομάχι μου.

«Αου ρε βλάκα πρόσεχε»

«Σορρυ» είπε και μου σήκωσε την μπλούζα δίνοντας μου ένα φιλί πάνω από τον αφαλό.

Αχχ αυτά κάνει και δενν μπορώ.

Κάναμε μια στάση στο σπίτι μου για να πάρω την τσάντα μου και συνεχίσαμε για το σχολείο.

Παρεμπιπτόντως οι γονείς μου λείπουν στο Λονδίνο για κάτι δουλειές και φυσικά πήραν την αδελφή μου καθώς εγώ δεν θα μπορούσα να την προσέχω.
Γιατί φαντάζεστε να μην ηταν στο Λονδίνο και να καταλάβαιναν πως έλειπα όλοι την νύχτα ναι δεν θέλετε να το φανταστείτε αυτό.

[....]

Περάσαμε τις μεγάλες καγκελοπορτες του σχολείου εγώ και ο Άλεξ και κατευθυνθήκαμε προς το γραφείο του διευθυντή για να δικαιολογήσουμε γιατί δεν ήρθαμε τις 2 πρώτες ώρες.

«Καλημέρα σας παιδιά» είπε ο διευθυντής με ένα ύφος σε φάση μπαα τον βρήκατε τον δρόμο?

«Εμμ καλημερα συγγνώμη που άργησα αλλά ήμουν στον γιατρό»

«Μάλιστα και εσύ παιδί μου;» γύρισε προς το μέρος του Άλεξ και τον ρώτησε.