Alejandro's Empire #2: His Lovely Driver(Completed)

[3] His Lovely Driver

Ngumiti si Thirdy nang tipid at tumango. "Ikaw rin."

Pinanood niya itong maglakad palayo. Hindi lang niya ito basta maipapag-drive araw-araw, makakasama pa niya ito sa isang bubong!

Napahawak siya sa kanyang dibdib. She can't believe it! Mukhang tama lang ang desisyong ginawa niya.

"ANO na naman ang pumasok sa utak mo at pinabalik mo 'ko rito?" tanong ni Camya habang pinapanood siya nitong maglabas ng mga damit mula sa kanyang closet at ipasok iyon sa isang malaking bag.

Matapos niyang i-zipper ang bag na ipinatong niya sa ibabaw ng kama ay pinagpag niya ang mga kamay. Hinarap niya si Camya at ibinitin sa ere ang susi ng kanyang apartment.

"Iiwan ko muna ang apartment ko sa'yo nang pansamantala."

"Ano?" gulat na anito.

"I found what I wanted to do, unexpectedly. Mapagkakatiwalaan ba kita, Camya?"

Ang totoo ay si Camya lang ang tanging pumasok sa isip niya na pag-iwanan ng apartment. Para kasing NPA ang isang ito. Madalas ay nakikigulo ito sa bahay nina Jingke dahil ayaw na ayaw nitong umuuwi sa bahay ng kanyang lolo at mga kapatid.

Nagpalipat-lipat ang tingin nito sa kanya at sa susi.

"S-sigurado ka ba?"

Kinuha niya ang kamay nito at inilagay doon ang susi.

"Um-oo ka na, Camya, please? Wala na akong panahon na maghanap ng pag-iiwanan nitong apartment. Kung dito pa 'ko magsi-stay, baka isipin ni Tita na hindi naman talaga ako nagbabakasyon."

"Eh hindi naman talaga, 'di ba?"

"Camya naman!"

Camya rolled her eyeballs. "Eh ano pa nga ba? Ako na nga 'tong inaalok ng libreng pagtira, aarte pa ba 'ko?"

Napahagikhik siya at niyakap ito.

"Thank you!"

"Basta, Radee, hindi ako sasabit dito, ha?"

"Hinding-hindi. Promise!"

"Naniniwala ako sa'yo," sabi nito matapos niyang kumalas dito. "Ilibre mo nga muna ako ng lunch, gutom na gutom na 'ko."

Umingos siya. "Eh kung mag-asawa ka na kaya nang may sumusustento na sa'yo?"

Umingos din ito. "Magsisipag na lang akong magsulat."

"GUSTO mo ba ng tulong diyan, hija?" tanong sa kanya ni Manang Lory matapos niyang ilapag sa sahig ang bitbit niyang bag. Wala pa mang isang araw ay ilang beses na siyang nagpabalik-balik at nakakapagod pala. Hindi niya nararamdaman ang ganoong pagod noong nasa restaurant pa siya pero nakakamanghang masaya pa rin ang kanyang pakiramdam.

"Kaya ko na po 'to, Manang. Salamat po," nakangiting sabi niya.

"Nakakain ka na ba ng pananghalian mo? Nagluto ako."

"Kumain na po ako sa apartment kanina pero okay lang po bang kumain ulit?" kiming sabi niya habang painosenteng nakangiti.

Ngumiti naman ito.

"Halika. Mamaya mo na iyan balikan!"

Uunat-unat siya ng braso nang sumunod dito. Sa totoo lang ay natunaw talaga ang kinain niya dahil sa bigat ng kanyang mga gamit.

"WELCOME to the company, pinsan!"

Ibinuka ni Ziggy ang mga kamay upang bigyan sana siya ng yakap pero umatras siya. Napakamot na lang ang pinsan niya sa batok nito.