ခ်စ္ျခင္းတရားျဖင့္လင္းလက္ေစ

အခန္း(၁၇)

          အစားေကာင္းႀကိဳက္တတ္သည့္ ကြၽန္ေတာ္က ကာကာ့ရဲ႕ ready made အစားအစာေတြႏွင့္ေတာ့သိပ္ၿပီးအေစးမကပ္လွ။ကာကာ့ရဲ႕ျဖစ္သလိုေနတတ္သည့္ အက်င့္ကကြၽန္ေတာ္ႏွင့္အဆင္မေျပခဲ့သလို ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပြစိပြစိေျပာၿပီးေနရာတကာ ဆရာႀကီးလုပ္တတ္သည့္အက်င့္ကလည္း ကာကာႏွင့္ဘယ္လိုမွအဆင္ေျပမေနခဲ့။

            မ်ားစြာေသာ ျပႆ     နာေသးေသးေလးေတြျဖစ္ၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ သူေရာကြၽန္ေတာ္ပါ အေသးစားသေဘာတူညီမႈေလးတစ္ခုျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ဥပမာ...အရမ္းကိုေသေသသပ္သပ္ေနတတ္သည့္ကြၽန္ေတာ္က အခန္း၏သန္႔႐ွင္းေရးႏွင့္ ေလ်ွာ္ဖြပ္ေရးကိုတာဝန္ယူရတာမ်ိဳး....။ Ready made မစားတတ္သည့္ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ကာကာက ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရးကိုတာဝန္ယူေပးရတာမ်ိဳး....။     

           ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္ထြက္ခ်င္းရလိုက္သည့္ ေကာ္ဖီအနံ႔ေၾကာင့္ကာကာတစ္ေယာက္ မနက္စာျပင္ဆင္ျခင္းအဆံုးသတ္ၿပီမွန္းခန္႔မွန္းမိသည္။

           အခန္းထဲမွထြက္လာသည့္ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆီးႀကိဳေနသည္က ပဲငံျပာရည္နံ႔သင္းေနသည့္ ထမင္းေၾကာ္ပန္းကန္ငယ္ႏွင့္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္။အေမႊလြန္၍ေၾကမြေနဟန္႐ွိသည့္ ထမင္းေၾကာ္ေပၚကၾကက္ဥေၾကာ္ကိုျမင္ေတာ့ မခ်ဳပ္တီးႏိုင္စြာရယ္မိသည္။အခ်ိန္ေတြၾကာလာခဲ့ေပမယ့္ ကာကာ့ရဲ႕ ခ်က္ျပဳတ္မႈစြမ္းရည္ကေတာ့ထင္သေလာက္တိုးတက္မလာခဲ့။

             ကာကာ့ကိုမခ်စ္မိခင္အခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အနာဂတ္စိတ္ကူးေတြကတကယ္ကို႐ိုးစင္းခဲ့သည္။အနာဂတ္တြင္ ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည့္မိန္းမတစ္ေယာက္ႏွင့္လက္ထပ္ကာ သာယာသည့္မိသားစုဘဝေလးကို ထူေထာင္မည္ဟုစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးသည္။

           "မင္းမ်က္ႏွာက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

          ျပံဳးစစျဖစ္ေနသည့္ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက ေ႐ွ႕ဘက္ကထြက္လာသည့္ဆူေအာင့္ေအာင့္အသံေၾကာင့္ ပို၍ပင္ျပံဳးေယာင္သန္းလာရသည္။

           "အခုလိုမ်ိဳးမင္းက ငါ့ကိုေန႔တိုင္းမနက္စာျပင္ေပးေနေတာ့ ငါေတြးေနမိတာ..."