Μην Με Αφήνεις! ,a Yuri on Ice fanfiction

Κεφάλαιο Τέταρτο:Στο Νοσοκομείο\Η ομολογία του Victor

Συγγραφέας:

Μετά το ατύχημα του νεαρού Yuuri στο μπαρ, ο Victor κουβάλησε τον αγαπημένο του κατευθείαν στο κοντινότερο νοσοκομείο της Ρωσίας. Μετά κάθισε στην αίθουσα αναμονής, περιμένοντας με αγωνία τα λόγια του γιατρού...

Victor's POV:

Μόλις τώρα έβαλα το μικρό μου Katsudon στα επείγοντα,και όμως μου φαίνεται λες και περιμένω αιώνες. Καημένε Yuuri. Γιατί άραγε έγινε αυτό;! Ποιος τόλμησε να κάνει κακό στην αγάπη μου;! Αν και τώρα που το σκέφτομαι....

*Flashback*

Yakov:ΤΟ ΚΑΛΌ ΠΟΥ ΣΟΥ ΘΈΛΩ!ΝΑ ΈΡΘΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΌΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΌΝ ΣΤΗΝ ΡΩΣΊΑ ΑΛΛΙΏΣ Ο ΒΡΟΜΙΆΡΗΣ ΙΆΠΩΝΑΣ ΦΊΛΟΣ ΣΟΥ ΘΑ ΈΧΕΙ ΆΣΧΗΜΑ ΞΕΜΠΕΡΔΈΜΑΤΑ! ΕΞΑΙΤΊΑΣ ΤΟΥ ΒΡΊΣΚΕΣΑΙ ΕΚΕΊ!

Victor:Αν τον φέρω μαζί μου στη Ρωσία;...

Yakov: ΟΎΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΈΦΤΕΣΑΙ!ΓΙΑ ΝΑ ΔΊΝΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΉ ΣΕ ΑΥΤΌΝ; ΟΎΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΊΟ VITYA!!
(Αυτός ήταν ο τηλεφωνικός διάλογος μεταξύ Yakov-Victor)

*Επιστροφή στον Victor και στην πραγματικότητα*

Μήπως ο Yakov κατάλαβε ότι ο Yuuri ήταν στην πραγματικότητα μαζί μου, μεταμφιεσμένος σε κορίτσι; Εξάλλου, η συζήτηση του με τον Yurio μου φάνηκε κάπως ύποπτη... κάτι έκρυβαν αυτοί οι δύο..και πρέπει να το μάθω το συντομότερο δυνατόν . ...
Ύστερα από λίγο, προς μεγάλη μου έκπληξη ο Yurio και ο Otabek έρχονται μέσα στην αίθουσα αναμονής.
"Τι θέλετε εσείς εδώ;" Ρωτάω μέσα από τα δόντια μου,αγριοκοιτάζοντας τον 16χρονο πατινέρ που κρατούσε το χέρι του Otabek τρυφερά. Ο Otabek με κοιτάζει με συμπάθεια.
"Ο Yuri ήρθε να δει πως είναι ο ασθενής σου." Μου εξηγεί με απαλό τόνο στην φωνή του. Και πάλι όμως, σηκώνομαι έξαλλος. Τι δουλειά έχει να έρθει ΑΥΤΌΣ εδώ από τη στιγμή που συνεργάστηκε με τον προπονητή μου για να κάνουν κακό στο μικρό μου γουρουνάκι!
"Α ΝΑΙ;!ΠΩΣ ΚΑΙ ΈΤΣΙ ΒΡΟΜΟΓΑΤΑ;! ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΊΣ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΟ ΚΑΚΌ;! ΜΗΝ ΝΟΜΊΖΕΙΣ ΌΤΙ ΤΗΝ ΓΛΙΤΩΣΕΣ ΈΤΣΙ ΑΠΛΆ YURIO!!ΕΙΔΑ ΠΌΣΟ ΜΥΣΤΙΚΆ ΜΙΛΟΎΣΕΣ ΜΕ ΤΟΝ YAKOV ΌΤΑΝ ΕΡΧΟΜΑΣΤΑΝ ΣΤΟ ΜΠΑΡ! ΒΆΖΩ ΣΤΟΊΧΗΜΑ ΠΩΣ ΕΣΎ ΈΒΑΛΕΣ ΔΗΛΗΤΉΡΙΟ ΣΤΟ ΠΟΤΌ ΤΟΥ YUURI! ΧΆΡΗΚΕΣ ΤΏΡΑ;! ΧΆΡΗ ΣΕ ΕΣΈΝΑ Ο ΜΙΚΡΌΣ ΕΊΝΑΙ ΚΛΕΙΣΜΈΝΟΣ ΕΔΏ ΜΈΣΑ!!! ΧΆΡΗ ΣΕ ΕΣΈΝΑ Η ΑΓΆΠΗ ΤΗΣ ΖΩΉΣ ΜΟΥ ΕΊΝΑΙ ΆΡΡΩΣΤΗ! ΕΓΏ ΤΟΝ ΑΓΑΠΏ ΤΟΝ YUURI! ΕΓΏ ΜΌΝΟ ΤΟ ΚΑΛΌ ΘΈΛΩ ΓΙΑ ΑΥΤΌΝ! ΠΩΣ ΘΑ ΣΟΥ ΦΑΙΝΌΤΑΝ ΑΝ ΚΆΠΟΙΟΣ ΈΚΑΝΕ ΤΟ ΊΔΙΟ ΣΤΟΝ OTABEK;! ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΉΣΕΙΣ ΚΡΥΦΌ ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ! ΚΆΝΕΙ ΜΠΑΜ ΌΤΙ ΤΟΝ ΓΟΥΣΤΆΡΕΙΣ!!! ΚΑΙ ΒΆΖΩ ΣΤΟΊΧΗΜΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΎ ΘΑ ΚΙΝΟΥΣΕΣ ΓΗ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΌ ΓΙΑ ΝΑ ΠΆΡΕΙΣ ΕΚΔΊΚΗΣΗ ΑΠΌ ΑΥΤΌΝ ΠΟΥ ΠΛΉΓΩΣΕ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΤΗΣ ΖΩΉΣ ΣΟΥ!!". Αφού τελείωσα με τον εξάψαλμο, σταματώ για να πάρω μια ανάσα και να ακούσω αυτά που θα πει ο Yurio. Αυτός αναστενάζει και με κοιτάζει ένοχα,μα και στεναχωρημένα.
"Victor, ειλικρινά λυπάμαι...δεν ήθελα να το κάνω αυτό. Ο Yakov με ανάγκασε. Ναι, αγαπώ τον Otabek με όλη μου την καρδιά,και δεν θέλω να του συμβεί τίποτα κακό. Καταλαβαίνω ότι σου αρέσει ο Ιάπωνας,και ομολογώ ότι χαίρομαι για αυτό...προσπάθησα να πείσω τον Yakov να μην πειράξει τον Yuuri, αλλά τίποτα... έτσι αναγκάστηκα να συμμετέχω στο σχέδιο του να δηλητηριάσει τον Ιάπωνα... ευτυχώς όμως τον έστειλαν στη φυλακή. Θα με συγχωρέσεις Victor; Εγώ για να πω την αλήθεια δεν ήθελα να έρθεις απεγνωσμένα στην Ρωσία, και όμως ο παλιός προπονητής σου κατάφερε να το κάνει να φανεί σαν να θέλω ΕΓΏ να γυρίσεις πίσω. Επίσης, δεν είχα καμία αντίρρηση να έρθει και ο αγαπημένος σου μαζί,και πάλι όμως ο Yakov διαφώνησε. Μέχρι και χαστούκι μου έριξε επειδή υποστήριζα την σχέση σας..". Και με αυτά, ο Yurio σταμάτησε, περιμένοντας την απάντηση μου. Εγώ σκέφτομαι για λίγο: Όντως υπάρχει μια δόση αλήθειας στα λόγια του. Όσο για το χαστούκι, το κόκκινο σημάδι από ανθρώπινη παλάμη είναι ζωγραφισμένο στο αριστερό του μάγουλο. Εγώ χαμογελώ τελικά και τον αγκαλιάζω
"Φυσικά και σε συγχωρώ. Ξέρω πως λες την αλήθεια. Απλά θέλω να απολογηθείς και στον Yuuri,μου το υπόσχεσαι;" Τον ρωτάω. Εκείνος νεύει καταφατικά. Και τότε βγαίνει η νοσοκόμα και μας λέει να περάσουμε μέσα.

Yuuri's POV:

"

Αου", βογκάω καθώς ανασηκώνομαι ελαφρά στο κρεβάτι μου. Το κεφάλι μου πονάει πάρα πολύ και με το ζόρι μπορώ να δω γύρω μου. Ωστόσο κατάφερα εύκολα να διακρίνω τον Victor και..τον Otabek και τον Yuri Plisetsky;! Ζαρώνω στο κρεβάτι μου φορώντας τα γυαλιά μου.
"Τι θέλει ΑΥΤΌΣ εδώ;!" Φωνάζω ρίχνοντας δολοφονικές ματιές στον Ρώσο συνονόματο μου. Τι δουλειά έχει αυτός που με δηλητηρίασε;;;
Ο Yurio έρχεται προς το μέρος μου με σκυμμένο το κεφάλι.  Αρχίζει να απολογείται ξανά και ξανά και να μου εξηγεί γιατί τον έκανε και τι τον οδήγησε στο να το κάνει. Έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό! Ξέρω πώς ο Yakov δεν είναι και ο καλύτερος άνθρωπος, αλλά δεν το περίμενα να κάνει κάτι τόσο ποταπό! Παρόλαυτα συγχωρώ εννοείται τον Yurio. Δεν έφταιγε εκείνος που ήμουν στο νοσοκομείο. Ο Victor μου πιάνει το χέρι και το φιλάει.
"Μην με αφήνεις Victor", ψιθυρίζω στο αυτί του. Εκείνος με κρατάει στην αγκαλιά του πριν σκύψει για ένα φιλί.

"Θα είμαι για πάντα μαζί σου, γλυκό μου Katsudon. Κανείς δεν θα τολμήσει να σε ξαναπειράξει. Το υπόσχομαι"., Και με αυτά, αποκοιμήθηκε στα χέρια μου. Αμέσως μετά και εγώ μαζί, κουλουριασμένος απάνω του.

ΤΈΛΟΣ