Hoofdstuk 1.

3 0 0
                                    


John is een jongen die al van jongs af aan rijk is. Alle dagen die die al voor bij zijn gegaan heeft hij nooit aan geld problemen moeten denken. Zijn ouders waren wel veel weg voor hun werk en om al het geld binnen te krijgen wat hij uiteindelijk weer uitgaf. John had daar vanaf jongs af aan al mee leren omgaan. Hij had een vaste oppas en was veel weg van huis met vrienden. Kort geleden was daar allemaal een verandering ingekomen. Zijn ouders plus ooms en tante's. Oma's en Opa's. hadden afgesproken om een vlucht te nemen voor een groot familie feest wat op Thailand was geplant. Met zijn alle hadden ze een vliegtuig gepakt. John alleen niet want hij was bij zijn vrienden en zou een dagje later komen met het vliegtuig. Alleen toen hij die ochtend wakker werd stonden er twee agenten voor zijn deur om te vertellen dat het vliegtuig was neer gestort. John wilde het niet geloven en zei tegen de agenten 'dit is een grap en een zieke'. Na een week was het tot hem ingezonken en kon hij nietstoppen met huilen. Hij was zijn familie kwijt zijn vier jarige nichtje , De bijna geboren baby van zijn tante. John kon de foto's in huis niet eens bekijken zonder de pijn en verlies te voelen. Elke keer weer kreeg hij tranen in zijn ogen. Hij had met al zijn kracht zijn laatste school jaar af gemaakt en zijn leven wat op te pakken. Maar de wereld leek gewoon te draaien en veder te leven ook al was zijn familie weggenomen. Nu had hij de moed bij elkaar geraapt om naar de notaris toe te gaan. John stond in het kantoor te wachten op de notaris. Hij keek om zich heen naar alle houten meubels en het groene tapijt met hier en daar wat vlekken van koffie. John had plaats genomen op de houtenstoel met een groen kussen er op. Die stond tegen over het mooie glimmende houten bureau waar wat papieren op lagen. De deur ging open en de notaris kwam binnen lopen. Het was een oude man met een bos grijs haar en een vriendelijke blik. De notaris nam plaats achter zijn bureau en haalde uit zijn lade wat papieren Nu keek de notaris hem medelevend aan en zei ' Gecondoleerd met je familie dit gebeurd nauwelijks dus ik heb met advocaten gesproken die je kunnen helpen'. Voor dat de Notarisveder kon praten had John hem afgekapt. ' Ik heb genoeg verstand van zaken ik hoef geen advocaat'. 'Oke ' zei de Notaris en haalde een papiertje tevoorschijn. ' Oke de erfenis is: 10 miljard van je ouders en 5 miljard van de rest van je familie, Schulden , huizen en hypotheken zijn ervan afgetrokken en ook betaald'. De notaris schoof de papieren naar voren. John stond op en pakte ze en liep richting de deur. ' We zijn nog niet klaar' zei de Notaris. John liep terug en nam weer plaats. ' Ik heb hier een brief van je oom' zei De notaris en gaf hem een rommelig papiertje. Robin pakte het aan en las de slordig geschreven brief van zijn oom. Het was James zijn lievelings oom inde brief stond dat als hij te overlijden kwamen zijn net opgestarte club van hem zou worden. ' Bedankt' zei John en vertrok snel naar het hotel waar hij al een lange tijd verbleef. Het adres was van de Club was ver weg. Na een paarminuten zitten denken of hij er naar toe zou gaan vertrok hij naar de plaatswaar de club stond. Dat was New York alleen het slechtere gedeelte. John vertrok er naar toe met zijn Auto. Hij durfde niet meer te vliegen na het ongeluk van zijn de familie. Na drie dagen kwam hij aan. Hij was uiteindelijk aangekomen bij het hotel in New York waar hij zou gaan verblijven. Het was laat maar toch vertrok hij naar de club toe.Daar stond een niet al te lange rij. John moest zijn ID laten zien. De beveiliger keek hem aan en zei ' gecondoleerd'. John glimlachte en pakte zijn ID terug en liep naar binnen. Binnen was het ook niet druk. De muziek was Saaien wat jongere die waarschijnlijk met een Nep ID binnen waren gekomen zaten een potje onrust te stoken in de club. Ze gooiden hun drinken over een van de serveerster heen die rond liep. Die was niet erg blij er mee en viel uit tegen hun. John liep naar hun toe. ' Agh stel je niet aan het is maar cola wat fanta en een biertje' zei een van de jongens lachend. De groep moest lachen om die opmerking. John stond er nu ook bij. ' Is dat je vriendje die je te hulp schiet' zeiden ze spottend en bulderde daarna in lachen uit. ' Nee hij is mijn vriend niet' zei de serveerster. Hij keek hun aan en zei ' Ik kwam even melden dat verder op een betere club zit met goede muziek niet zo slecht als hier en ook geen serveerster die boos op je worden'. De jongen keek hem aan en zei 'Bedankt die gaan we nu dan wel even bekijken'. Ze liepen weg. De serveerster was weg gelopen. John liep naar de bar en de bartender vroeg wat hij wilde. John keek naar de menu lijst. ' Geef de serveerster die onder de drank was gegooid een drankje op mijn kosten'. De bartender glimlachte en leunde naar voren en zei verdedigend ' Ze is bezet en valt niet op jonkies'. John leunde op de bar en keek naar de rest van het personeel. ' Oke geef al het personeel op mijn kosten een drankje. De bartender deed het en kwam met een rekening aan zetten. John haalde het geld uit zijn portemonnee en gaf het. Het was vijftig te veel. ' rest is fooi' zei John en stond op. Hij liep naar de serveerster toe. Ze had een wat te grote witte blouse nu aan. Ze keek hem niet al te blij aan. John keek naar de bartender die hem en haar in de gaten hield. ' Je vriend is bang dat ik wat uit haal ' zei John met een glimlach. ' Ben je dat van plan dan' vroeg ze. John schudde zijn hoof en zei ' Het was niet rot bedoeld ik probeerde die groep uit de club te krijgen'. ' Bedankt daarvoor mijn naam is Lola' zei de serveerster glimlachend. Haar houding was nu een stukvriendelijker. ' Lola mag ik een vraag stellen aan je' vroeg John en ging met zijn hand naar zijn armband. Tuurlijk' zei Lola die een lieve glimlach had opgezet. ' Hoe was je vorige baas' zei John terwijl hij met zijn armband speelde. Lola haar humeur was gelijk omgeslagen. Haar ogen werden wat waterig. ' Hij was vriendelijk en hield van een praatje houden en feestte elke avond gewoon mee met de gasten'.John speelde nog steeds met zijn armband. Ze keek hem aan en zei ' Kende je hem'. ' John glimlachte en zei ' Ik ben familie van hem'. ' Ja dat zijn wij allemaal van hem zei hij altijd' zei Lola en nam hem mee naar de bar. ' We hebben hier iemand die ook bij de grote familie van James hoort' zei Lola en duwde hem op een kruk. Lola leunde over de bar naar de bartender en gaf hem een verliefde blik. ' Schenk wat lekkers in voor hem' zei Lola. De bartender keek niet erg vrolijk naar hem en zei ' Wat wil je hebben'. ' Bourbon' zei John. ' Je ID' vroeg de bartender en stak zijn had uit naar John. ' Water dan maar' zei John glimlachend. ' Die zette het neer en zei ' Vijfje' zei de bartender. Lola keek hem aan of hij gek was. John gaf het gewoon en dronk het in een keer op. ' Nu kwam er een man net in pak binnenlopen met een grote doos spullen. Die zette hij op de bar en zei ' Zo is de rotzooi weg uit het kantoor kan ik eindelijk beginnen met werken'. De bartender keek de man in pak aan en zei 'Kan je niet wat medelevendiger zijn'. ' Dat krijgt geen geld binnen' bromde de man en keek naar de club. ' Als dat ooit gaat lukken' mompelde hij er achteraan. ' Nieuwe baas' vroeg John die weer een nieuw glas water bestelde. ' Ja en volgens mij ben jij geen 21 + ' zei de man in pak. ' Hoe kan jij de baas hier zijn , Wat voor contract heb jij getekend want volgens mij moet er een familielid bij zijn als dat gebeurd' zei John die met een onder zette speelde. ' Die heeft de eigenaar niet meer ' zei de Bartender en keek hem vragend aan net als Lola. De zaken man keek hem aan en zei 'Precies'. ' John stond op en pakte een foto uit de doos met hem er op en zette die op de bar. Hij stond er inpak op naast zijn oom die ook in pak stond. 'Mijn oom heeft mij de club achter gelaten en ik weet dat jij deze club niet kan hebben als het op mijn naam staat' zei John en haalde nog een foto uit de doos met de hele familie er op. De man in pak keek hem aan en zei ' Je bent weet ik veel 18 je kan geen club runnen en dat zal de rechter ook vinden. Het personeel keek met grote ogen naar John. ' Hoeveel' vroeg John en keek naar de man die hem woedend aan keek. ' 10.000' zei de man grijnzend. John schoof de familiefoto naar de man toe en zei ' Kijk nog een keertje'. ' Na vijf minuten keek de zakenman geschrokken. ' Je bent de zoon van'. John antwoordde snel en kort met Ja. De zaken man keek hem aan en zei ' Het spijt me ik laat je met rust'. De zakenman holde de club uit. ' Je bent letterlijk familie van hem ' zei Lola die verbaasd was. ' Ik wil het er liever niet over hebben, ik ga de spullen terug zette' zei John. Hij had de doos met spullen al op geplakt en liep de richting op waar de zakenman vandaan kwam. Het was niet ver. Eenmaal binnen begon hij hij de spullen uit te pakken. Hij kwam ook een fles drank tegen.Daarna was de doos leeg. Hij keek naar de fles het was sterke drank. De afgelopen weken had hij veel gedronken om het verdriet niet te voelen. De media hield ook de rest van de wereld op de hoogte. Daar was hij wel aan gewend .Zijn ouders hadden veel beroemde vrienden en hadden ook in die wereld wat te zeggen. John draaide de fles open en nam een slok uit de fles en keek naar de foto's die er stonden. Hij pakte de familie foto en voelde het verdriet weer omhoog komen. Ze waren allemaal dood. De fles was na een half uur half op. Er werd op de deur geklopt. ' Wie is daar' riep hij en probeerde naar de deur te lopen. 

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Aug 02, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

ClubWhere stories live. Discover now