- Τι στο διάολο θες και ανακατευεσε εσύ μωρη;
- Άσε την κοπέλα ήσυχη ζώων!
Μωρη να λες εκείνες που πηδάς
-Ρε άντε στο διάολο από δώ καθυστερημένη
- Τα νεύρα σου να τα ξεσπας εκεί που πρέπει Πουστη!
- Σκάσε μωρη πουτανα ΓΑΜΩΤΟ
Ουρλιάζει και έρχεται ε...
- Πουστη Ψιθυρίζω αφού οι αισθήσεις μου έρχονται σιγά σιγά... Εκείνος είναι στο πάτωμα, μόλις καταλαβαίνει τι έκανα , πήγα να σηκωθώ και να φύγω, πήγα να ανοίξω την πόρτα αλλά ήταν κλειδωμένη.
Προσπαθούσα άδικα , την τραβά έως να ανοίξει.. Ο Καριόλης την κλείδωσε...
- Δώσε μου το κλειδί τώρα!!
- Φοβήθηκαμε; Λέει και γελάει ειρωνικά..
- Γαμωτο σου Αχχιλεα δώσε μου το γαμημενο κλειδί μην σε πάρει ο διάολος.
- πρέπει να μάθεις μερικούς τρόπους για να μιλάς Λέει και με πλησιάζει απειλητικά
- Όπως και εσύ ! Λέω και σφίγγω τα δόντια μου από τον θυμό Μου...
- Αν δεν ήσουν κοπέλα θα σου την είχα αστραψη τώρα και θα βρισκοσουν στα πατώματα..
- Έλα βρε το βλαμμένο σέβεται και μια γυναίκα..Όταν του έρχεται η όρεξη όμως..Την μάνα σου την σέβεσαι ή την κόλλας στον τοίχο και την απειλής όπως εμένα;
Το βλέμμα του σκοτεινιάσε...τα μάτια του άλλαξαν και από γαλαζοπράσινα έγιναν σκούρο μπλέ.. Οι γωνίες στο βλέμμα του και οι φλέβες στα χέρια του , έκαναν την εμφάνιση τους.. Τον κοίταξα και φοβήθηκα Πρέπει να είναι η πρώτη φορά που να έχω φοβηθεί έτσι
Έρχεται κοντά απειλητικά, λες και θέλει να με σκοτώσει...με πιάνει από το λαιμό ξανά αλλά πιο σφιχτά αυτήν την φορά και με κολλάει με τόση δύναμη στο τοίχο βγάζοντας το επιφώνημα πόνου...με σφίγγει στο λαιμό τόσο πολύ που νόμιζα ότι θα πεθάνω...νομίζω ότι η καρδιά μου θα σταματήσει να κάνει τους χτύπους τής..
- Αχχιλεα.. Λέω πονοντας τόσο υπερβολικα , βάζοντας τα χέρια μου στα δικά του τραβοντας τα άλλα μάταια είναι πιο δυνατός από μένα.. Αυτήν την φορά βρίσκω την τελευταία ανασα και φωνάζω πιο πολύ..
- Αχχιλεα δεν μπορώ να πάρω ανάσα!
Με κοιτάει και μόλις καταλαβαίνει τι κάνει με πετάει στο πάτωμα.. Προσπαθώ μα πάρω ανάσα αλλά ματαια...σερνομαι κάτω στο πάτωμα προσπαθοντας να πάρω πίσω την ανάσα Μου...
Ο Αχιλλέας με κοιτάει , συνειδητοποιεί ότι προσπαθώ να πάρω ανάσα με σηκώνει ανοίγει το παράθυρο και με βάζει να στέκομαι ώστε να πάρω ανάσα..
Η Ανάσα μου επανήλθε..κοιτάω τον Αχιλλέα και τραβιεμαι από το κράτημα τού... Τον κοιτάω και απομακρύνομαι από αυτόν.. Ακουμπάω το λαιμό μου , πονοντας φριχτά... διώχνω τα ανακατεμένα μαλλιά από το λαιμό Μου Κάθομαι σε μια καρέκλα και προσπαθώ να αντιληφθω τι έγινε μόλις τώρα
Αυτός ο μαλακας είναι επικίνδυνος παραλίγο να χάσω την ανάσα Μου... Δεν τον είχα να φτάσει έως εκεί... Μπορεί να τον είχα ικανό για όλα αλλά όχι τόσο τραβηγμένο. Μπορώ να πω ότι τώρα πλέον αρχίζω να τον φοβάμαι και να του πηγαίνω πιο πολύ κοντρα...
Τον κοιτάω πάλι με μισό βλέμμα , αρχίζω να μαζεύω μερικά από τα πράγματα που μας είπε ο Μάλακας ο διευθυντής , μαζί και ο Αχιλλέας δεν του έριξα ούτε μια ματιά στο τέλος ανοίγει την πόρτα και τον προσπερναω
Μου πιάνει τον καρπό Τον κοιτάω με μισό μάτι και τραβιεμαι Ο λαιμός μου ακόμα πονάγε , ένιωθα τα δάχτυλα τού ακόμα να με πιέζουν.
Πήγα στις τουαλέτες του σχολείου Κοιτάω τον Εαυτό μου στο καθρέφτη, βλέπω πάνω στο λαιμό μελανιές που μοιάζουν λες και κάποιος με είχε ρουφιξει..τις ακουμπάω ίσα ίσα και το κάψιμο και το τσούξιμο πόνεσε .. Έκλεισα τα μάτια μου, ίσα ίσα από τον πόνο.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
