İNTİKAM PEŞİNDE

GÜVENEBİLİR MİYİM SANA?

Güven neydı?
Hıcbir insan birisine o kadar çok güvenebilir mi? Işte o kızın o kadar saf olduğunu bilmiyordu.
Evet acıyordu. Kandırılmak. Herşeyden habersiz safça aynaya bakmak. Peki gerçekten aynaya baktığında kendisi miydi?
Gerçek değildi.  Çünkü o kendi hayatını bir intikam için adayan suçluydu. Onun tek suçu güvenmekti

...
- defne defne burda burafa çalışıyor.
Babasıyla konuşuyirdu. Babası çoktan kurtarmıştı oğlunu. Sonuçta buranın müdürü de onlardandı. Yoksa bunlar bir örgüt müydü?
-hiçbirsey yapamaz nasil uapsin ismimi bil-
- biliyor. Benide biliyor. Ama ben selçuk salman diye birinj tanımıyorum dedim.
Olanları baştan sona anlatmıştı. Selçuk bunların bir kısmını biliyordu. Zaten o evi de o yakmıştı. Ne yapacağıni bilememisti. Oradan nasıl sağ çıktığini anlamamısti. Rüzgarın onu kurtardığını bilmiyordu. Rüzgar bunu akil etmiş babasına söylememişti.

- bir kez daha kurtuldu. Şimdi ne yapacağim.
Aklına bir fikir geldi.  Nasıl bjnu daha önce düşünememişti?
- bak eğer defneyi kendine aşik edersen bana olan intikamı kalmaz.
Rüzgar bunu mantıklı bulmuştu. Ama hangi bir  adam bir kadına  oyun için onun duygulari ile oynayabilirdi ki?
Yapmamaĺıydi.
- hayır.  Olmaz baba. Benn..bi kadının duygularıyla oynayamam.
- oğlum duygu sömütüsü yapmanın zamanı değil. Ne diyosam onu yap
- yapamam
Birden cebinden silahı çıkardı.
-ne yapacağımı biliyorsun.
-ogluna mı
-evet sonuçta yapmadığım şey mi?
-nee???
-herneyse sen yapıyor musun yapmıyormusun
-yoksa annemi sen mi öldürdün ?
Selçuk bey aniden duraksadı. O öldürmesede onun yaptıği işler yüzünden öldürmüştü.  Ve oğlunun bunu düşünmesi içten içe canı acımıştı. 
-ben anneni çok seviyordum.
Rüzgar da üzülmüştü bu konuşmasına . Annesini 6 yaşında kaybetmişti.  Odasında oyun oynarken büyük bir ses duymuş ve annesinin yanına gelmişti.  Daha ne olduğunu bilmiyordu . Vurulduğunu o küçücük yaşta öğrendi. Bekledi bekledii..ama annesi uyanmadı. Bir bez ile kanlarıni sildi. Ağlıyordu annesi uyanamadığı için.
Anne anne diye bağırsa da annesi çoktan ölmüştü.  Babası kalakalmısti. Ve tüm hayatını babasına adamıştı.  Bunlari düşününce  babasına hayır diyemezdi.
-tamam diyebilmişti ancak.

Defne ise şuam hiçbirşey düşünmüyordu. O sırada berl arayınca çok heyecanlandı.  defne onu çok  seviyordu.  Berkte galiba onu seviyordu. Şimdilik aralarında bir ilişki olmasa da berkin arayışı sevindirmişti onu. Rüzgar da anlamıştı defnenin berkten hoşlandığını. İşi çok zordu. Balkonuna geçti. Rahatlamaķ istiyordu. Herşeyden ,herkezten, geçmişten.

Defnede şuan telefonla konuşuyordu.
- defne nasılsın  iyimisin?
-iyiyim berk sen nasılsın?
- bende iyiyim sana birşey söylemem gerek.  Yarın akşam yemeğine gidemeyeceğim. Babam hastalandıda .
-sorun değil. Biz müdür murat hocam ile gideriz.
-tamam ozaman iyi aksamlar
-sanada
Telfonu kapatmıştı.  Içinde yine bir  üzüntü çökmüştü.

Berk telefonu kapattı. Yanındaki sevgilisi meltemin elini tuttu.
-yarın bi akşam yemeğine gidelim mi?
-olur.
Kiz onun yanağından öptü. Sevgilisini evine girene kadar orada bekledi. Daha sonra arabaya bindi.

Rüzgar ise bu olanlara şahit olmuştu. Kız ile oyun oynuyordu."şerefsiz"diye geçirdi içinden.  Sonra ise babası ile konuştukları aklına geldi. O KIZA yine aynı şeyleri yapcaktı. Bunlar aklına geldikçe deliriyordu. Ve meltem yine kızla oynuyordu.  Kıza gerçekten üzülmüştü.  Sonra aklına tekrar babası geldi. Babası ile yaptığı antlaşma. Ona nasıl daha yakın olabilirim diye düşündü.  Ilk başta onun görünüşüne göre  suçlu olmayacakti. Ve kardeşini bularak işe başlayabilirdi. Aklındaki düşünceleri silip yatağına yattı. 
...

Geçmiş

3 ay sonunda okula gelmiştim.  Nihayet ki arkadaşlarımdan almıştım dersleri. O yüzden fazla geride değildim.
Erkan hoca dosyaları arşiv odasına götürmesini rica etti. Elimde 3 4 büyük dosya vardı. Hizlica alt kata indim. Dosyaları tam yerleştirecekken kapı kapandı. Ne olup bittiğini daha anlamdan önümdeki raflardan bir tana dosya devrildi. Korktum ve oraya doğru yöneldim.  Karşımda kaslı,yapıli ve yakışıklı birisi duruyordu.  Okul uniformaları giyindiğinden okuldan birisi olduğu için rahatlamıştım
- sen miydin ya
- beni taniyor musun?
-hayir ama okuldan biriai olduğunu anladım.
-herneyse
Kapıyı açacakken kiti olduğunu anlamıştım.
- noldu buna
-3 aydır gelemediğim için bilmiyorsun. Bu kapi bozuk