Taehyung bir anlık Jungkook'a baktı,göz teması kurmaktan korkuyordu. "Hayır- lütfen bu şekilde düşünme." Taehyung tekrar Jungkook'a baktı, omuzları çökmüştü ve gözleri kederli bir şekilde bakıyordu. Hafifçe dudaklarını büzmüştü.
"Taehyung tek yaptığımız kavga etmek ve ben bundan çok sıkıldım, seninle kavga etmekten nefret ediyorum, ben-" Jungkook yere bakarak iç çekti.
Bir damla gözyaşı Taehyung'un yanağını yakarak aktı. Jungkook'a ne kadar da bağlı hissettiğini fark etmemişti, hiç tanışmamalarına rağmen sanki onu yıllardır tanıyormuş gibi hissediyordu. Taehyung gelecekteki hali hakkında pek bir şey bilmiyordu ama bu karışıklık her neyse çözmesi gerektiğini biliyordu. "Seninle bir daha kavga etmek istemiyorum, benim için dünyalar kadar önemlisin-"
Ağlama isteği kalbine ağırca yerleşmişti ve kısa bir süre sonra yanaklarından sıcak göz yaşları akmaya başladı. "Lütfen beni terk etme." Kafasını ellerine gömdü ve hıçkırarak ağladığından dolayı titremeye başladı. Artık bu bir rol olmaktan çıkmıştı, bu şey biri için hissedilen gerçek aşktı, hayatının aşkı olan biri için.
"Üzgünüm." Jungkook'un altı dudağı titredi. Gözleri yaşlardan dolayı buzul mavisine dönmüştü, durmadan akmalarına izin verdi. "Düşünmek için vakite ihtiyacım var." Kalktı, Taehyung'a bakmaya cesaret edemedi, çünkü eğer etseydi onu bu halde gördüğü için histeri ya da ağlama krizine girerdi.
Taehyung kafasını anlar anlamda salladı ve gözlerinden daha fazla yaş akmaya başladı, eğer Jungkook'u bu konu hakkında konuşmaya ikna etmeye çalışsaydı şüpheli gözükeceğini biliyordu, bu yüzden gitmesine izin verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
decade, taekook |✔️
Fanfictiontaehyung okulundaki depoya girdikten sonra kendisini 10 yıl sonrasına ışınlanmış ve daha önce tanışmadığı, jungkook denen bir adamla evli bir şekilde bulur. - +orijinal kurgu ve diğer tüm haklar @epivantae kullanıcı adlı twitter hesabına aittir.
