Notalara Gizlenmiş Silüet

                  Gül kokulu, notalara gizlenmiş özel kadına ithafen...

O gece hayatın bana ilk gülümseyişiydi.

Diz boyu, kazayağı elbisenin üzerinde, gri kırçıllı trençkotun vardı. Sanırım üşümüşsün. Öylesine derin, öylesine sıcağa özlem duyarcasına sarılmış ki kolların birbirine... İki dudağının arasından havaya temas eden soluğunun kusursuz görünüşü önce zihnimi feth etti. Kafanı hafifçe gökyüzüne kaldırdın sonra. Ensene sıkışmış birkaç parça siyah, iri dalgalı saçın da belinden aşağı döküldü. Soğuktan çenenin titrediğini birkaç metre öteden bile görebiliyordum.

Sarılmak istedim ilk defa birine. Elimi uzatmak istedim. Çekeyim kendime, tutayım, sarayım. Üşüme diye ceketimi vereyim, senin nefesinin sıcaklığına hapis olayım istedim.

Gözün bir yere takılmıştı o an. Çehrene belirsiz bir gölge indi. O an hiç hissetmediğim sızı baş gösterdi sol yanımda. Soğuk elim ceketimin içinden ilerleyerek hemen o hissiyatın üzerinde durdu. Kaşlarını çattın. Kaşlarımı çattım. Derince bir soluk çektim içime. Bilmiyordum ki her solukta seni kendi yörüngeme çektiğimi...

Ellerini özgür bırakarak caddenin karşısına geçtin. Arabalar gittikçe azalmıştı, gece vakti olduğundan. Eski köşk görünümlü binanın giriş merdivenlerinin önünde diz çöktün. Önce ne olduğunu kavrayamadı şaşkın zihnim. Boğazımdan bir yangı geçti. Ayağa kalkarak tekrar görüş açıma girdin. Kucağında tahmin ettiğime göre en fazla beş-altı aylık gri renkli bir sokak kedisi vardı. Kitapçı dükkanının önüne geldiğinde sırtını sokak lambasına yasladın. Yüzüne yansıyan hafif sarı tonlarındaki ışık bana çehreni bahşetti. O an parmaklarımın altındaki organ hızlanınca fark ettim, elimin hâlâ kalbimin üzerinde olduğunu.

Öylesine şefkatli bakıyordun ki, gözlerini öpmek istedim. Öyle güzel okşuyordun ki başını, önünde diz çökeyim yüzyıllarca dağınık saçlarımla oyna istedim. Öyle güzel seviyordun ki, ömrümü adamak istedim. Göğüs kafesimin kilitlerini açayım birkaç saniyeliğine, içimdeki acı tozları özgürlüğe kavuşurken ruhum da sana kavuşsun. Zihnimden bir pencere açayım zihnine, sadece seni göreyim.

Bir kolundaki kediyi iyice bedenine yaklaştırırken diğer elinle cebinden minik bir anahtar çıkardın. Biçimli parmakların anahtarı kilide yerleştirerek birkaç tur çevirdiğinde heyecanlandım. Kapı aralandığında usulca içeriye girdin kucağındaki titreyen sokak kedisiyle.

Bu seni ilk görüşümdü, ama son olmayacaktı. Bana nefes almayı unutturan, gözlerimi kırpmadan belli bir noktaya baktıran, heyecandan zihnimi bozguna uğratan kadın... Kül kokulu satırlarıma, hoş geldin.

❧

'Gül kokulu notalarına sahip çıkar
kül kokulu satırlarım,
gülümse kadın.'

31 Aralık 2016

❄